Τι σχέση έχουν οι Καλαρρύτες με τη Ζάκυνθο;

Την Τετάρτη 29 Ιουνίου, η Εταιρεία Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου, ο Πατριωτικός Σύνδεσμος Καλαρρυτών «Η Πίνδος», το Μουσείο Δ. Σολωμού & Επιφανών Ζακύνθιων και το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Ιωαννιτών διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Η 'φυγή' των Καλαρρυτινών και η φιλοξενία τους στη Ζάκυνθο». Μια εκδήλωση που γίνεται στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση του Συνδέσμου Καλαρρυτών, ενός από τους αρχαιότερους συλλόγους στην Ήπειρο. Ο «Τύπος» μιλά με την πρόεδρο του συνδέσμου Λιάνα Ζέρβα, έναν νέο άνθρωπο που δουλεύει επί χρόνια με συνέπεια για την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου και με σεβασμό στην παράδοση.

Eίστε πρόεδρος ενός ιστορικού συλλόγου που κλείνει τα 100 του χρόνια. Πώς βιώνετε την ευθύνη αυτή;
Ο Πατριωτικός Σύνδεσμος Καλαρρυτών «Η Πίνδος» είναι από τους αρχαιότερους συλλόγους σε έτος ίδρυσης, όχι μόνο στην  Ήπειρο αλλά και σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. 

Όταν εκπροσωπείς έναν ιστορικό σύλλογο η ευθύνη είναι πολύ μεγάλη, ταυτόχρονα όμως και «γλυκιά», γιατί ωθείσαι από αγάπη πρώτα για το χωριό που αντιπροσωπεύει ο σύλλογος και έπειτα από ανάγκη για τη διατήρηση και διάδοση της γνήσιας ελληνικής παράδοσης, του πολιτισμού του τόπου σου και της ιστορίας του.

Πώς μπορεί να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο του ένα ορεινό χωριό, με τόση μεγάλη παράδοση και ιστορία, στο σύγχρονο, «ανταγωνιστικό» περιβάλλον;
Οι Καλαρρύτες είναι ένα ορεινό χωριό με μεγάλη και μακραίωνη παράδοση και ιστορία, όσον αφορά τους απελευθερωτικούς αγώνες του ελληνικού έθνους, την τέχνη και το εμπόριο. Ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξε η γενέτειρα της αργυροχοΐας  στον χώρο της Ηπείρου και όχι μόνο. Επιπλέον, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του χωριού, βάσει της οποίας ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός-διατηρητέος, καθιστά τους Καλαρρύτες ένα από τα πιο όμορφα μέρη της Ελλάδας που, σε συνδυασμό με την παράδοση και την ιστορία, τον «βγάζουν εκτός ανταγωνισμού». Το μόνο που χρειάζεται είναι σωστή προβολή ώστε να το γνωρίσουν και όσοι δεν το ξέρουν ακόμη.  Εκεί είναι που πρέπει ο σύλλογος που εκπροσωπεί το χωριό, να παίξει καθοριστικό ρόλο παράλληλα με τις πολιτιστικές του δράσεις. 

Δεδομένου ότι ο σύλλογος δίνει έμφαση στη χορευτική παράδοση, μπορεί αυτή να αποτελέσει το όχημα της συνέχειας του λαϊκού πολιτισμού; Και αν ναι, υπό ποιους όρους;
Ο Πατριωτικός Σύνδεσμος Καλαρρυτών «Η Πίνδος» ίδρυσε το 1971 τον Λαογραφικό και Χορευτικό Σύλλογο «Καλαρρύτες». Αδιάκοπα εδώ και 45 χρόνια δεν διδάσκει απλά παραδοσιακούς  χορούς αλλά προσπαθεί, και το καταφέρνει, να εμφυσήσει στους χορευτές του την αγάπη για την γνήσια ελληνική παράδοση, τον πλούσιο λαϊκό πολιτισμό, τους μύθους και τις λαϊκές παραδόσεις. Η αγάπη των ανθρώπων που ασχολούνται με τον σύλλογο και των δασκάλων των χορευτικών μας τμημάτων για τον λαϊκό πολιτισμό μεταδίδεται με τον καλύτερο τρόπο στους χορευτές.

Έναν αιώνα περίπου ο σύλλογος δίνει το παρών. Φοβάστε για τη συνέχεια; Εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν νέοι άνθρωποι που θα πάρουν τη σκυτάλη;
Η συνέχεια ενός δραστήριου συλλόγου πάντα αποτελεί «γρίφο» και φέρνει ίσως έναν μικρό προβληματισμό για τη συνέχεια. Παρόλα αυτά ο Σύνδεσμος Καλαρρυτών έχει ως μέλη του Καλαρρυτιώτες. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν νέοι που θα  πάρουν τη σκυτάλη γιατί θα ωθούνται πρώτα από αγάπη για το χωριό τους και στη συνέχεια από αγάπη για την παράδοση.

Με αφορμή και την εκδήλωσή σας, πώς συνδέεται ένα ορεινό χωριό με ένα νησί του Ιονίου, τη Ζάκυνθο;
Η εκδήλωσή μας αφορά καλαρρυτινούς αργυροχόους. Ως γνωστόν οι Καλαρρύτες αποτέλεσαν το λίκνο της αργυροχοΐας κατά τον 18ο αιώνα και στις αρχές του 19ου. Πάμπολλοι οι δεξιοτέχνες αργυροχρυσοχόοι όπως ο Τσιμούρης, ο Παπαγεωργίου, ο Μπάφας, ο Νέσσης, ο Βούλγαρης. Μετά την καταστροφή των Καλαρρυτών, το 1821, οι τεχνίτες αυτοί εγκαταστάθηκαν και άσκησαν την τέχνη τους σε άλλα μέρη της Ελλάδας , κυρίως στη φιλόξενη Ζάκυνθο, και στη συνέχεια στο εξωτερικό. 

Οι δεσμοί λοιπόν ανάμεσα στους Καλαρρύτες και τη Ζάκυνθο είναι πολλοί καθώς τα περισσότερα και γνωστότερα έργα αργυροχρυσοχοΐας Καλαρρυτινών, ιδίως του Μπάφα, βρίσκονται στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου. Η τέχνη ενώνει και τα πιο απομακρυσμένα και ετερώνυμα μέρη!

Σας ευχαριστούμε πολύ.
Κι εγώ.

Info:
Τετάρτη 29 Ιουνίου, 20:00
Πολιτιστικός πολυχώρος «Δημήτρης Χατζής», στα παλιά σφαγεία
«Η 'φυγή' των Καλαρρυτινών και η φιλοξενία τους στη Ζάκυνθο»
Ομιλητές ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Απ. Κατσίκης και η διευθύντρια του Μουσείου Δ. Σολωμού & Επιφανών Ζακύνθιων Κατερίνα Δεμέτη.