Και οι παραλιμνίου ιστορίες συνεχίζονται…

Πάνω από δύο μήνες έχουν περάσει από τότε που η Περιφέρεια Ηπείρου ανέλαβε να «αναμορφώσει» την παραλίμνια περιοχή του Βοτανικού, από το Παραλίμνιο Ψυχαγωγικό Πάρκο μέχρι την πρώτη γέφυρα του πεζόδρομου-ποδηλατόδρομου. 

Και μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ένα αρδευτικό κανάλι επιχωματώθηκε, μέρος των πάλαι ποτέ ιχθυολεκανών ανοίχτηκε, ένα άτυπο πεζοδρόμιο (με χαλίκι) διαμορφώθηκε, το υπόλοιπο αδιαμόρφωτο τμήμα της οδού Γεννηματά καθαρίστηκε. Όλες αυτές οι εργασίες τέθηκαν υπό την ομπρέλα της… πολιτικής προστασίας, με την Περιφέρεια Ηπείρου να εκτιμά επιπρόσθετα ότι οι επεμβάσεις αυτές καλύπτονται από μια εγκεκριμένη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη διαμόρφωση-ανάκτηση της παραλίμνιας περιοχής στον Βοτανικό. Βέβαια, ακόμα και έτσι, ποτέ δεν έγινε κάποια τεχνική μελέτη (πόσο μάλλον αρχιτεκτονική μελέτη).  

Τον τελευταίο καιρό, η Περιφέρεια Ηπείρου μαζί με τον Φορέα Διαχείρισης Λίμνης Παμβώτιδας, ο οποίος είναι ενήμερος για όλες τις ενέργειες που γίνονται στην παραλίμνια περιοχή (όπως και ο Δήμος Ιωαννιτών), βρήκαν και τη λύση σε ένα από τα «αδιέξοδα» που δημιούργησε η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού στο παραλίμνιο μέτωπο. 

Μετά τη διαμόρφωση του άτυπου πεζοδρομίου από τη μεριά της λίμνης μέχρι την πρώτη γέφυρα του πεζόδρομου-ποδηλατόδρομου, υπήρχε ένα «τυφλό» σημείο μετά το τέλος της Ακτής Μιαούλη. Πρόκειται για το σημείο όπου βρίσκεται το πάρκο ερμηνείας οικοσυστήματος της Παμβώτιδας, το oποίο εφάπτεται του δρόμου. Η θέση του πάρκου, το οποίο δημιουργήθηκε πριν από μερικά χρόνια μέσω του ΕΣΠΑ, δεν επέτρεπε την κατασκευή πεζοδρομίου. Η λύση που βρέθηκε, είναι αρκετά (μέχρι πολύ) ιδιαίτερη: Άτυπο πεζοδρόμιο ή διέλευση των πεζών μέσα από το πάρκο ερμηνείας του οικοσυστήματος! Οι πεζοί δηλαδή περνούν από την πύλη εισόδου του πάρκου και συνεχίζουν ευθεία μέχρι να βγουν από την άλλη μεριά, όπου υπήρχε μέχρι πρόσφατα ένα τοιχίο και περίφραξη. 

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του Φορέα Διαχείρισης Λίμνης, το πάρκο αυτό συμβάλλει μεταξύ άλλων στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, παρέχοντας έναν «πράσινο»χώρο μεγάλης αισθητικής και λειτουργικής αξίας. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Φορέας Διαχείρισης δεν κατάφερε να το διατηρεί συνεχώς ανοιχτό για τους πολίτες επικαλούμενος λόγους προστασίας και αδυναμίας φύλαξης του χώρου. Αυτή τη στιγμή, πάντως, οι όποιοι προβληματισμοί φαίνεται ότι έχουν αρθεί και το πάρκο είναι ορθάνοιχτο (από δύο πλευρές πια), με το ζήτημα της βιωσιμότητας του πάρκου ως πάρκου ερμηνείας του οικοσυστήματος να τίθεται πια επί τάπητος. 

Κι όλα αυτά,είναι προφανές ότι γίνονται χωρίς σχεδιασμό και πάλι και χωρίς να μελετηθούν σοβαρά άλλες λύσεις σύνδεσης του παραλίμνιου πεζόδρομου (όπως είναι η κατάργηση της μίας λωρίδας κυκλοφορίας στον δρόμο μπροστά από το Παραλίμνιο Ψυχαγωγικό Πάρκο). Επιπλέον, παραμένει άγνωστο ποια θα είναι η τελική διαμόρφωση της όλης περιοχής, όπου οι όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει σήμερα είναι αυτές της επιχωμάτωσης.