Δήμος Ιωαννιτών: Δύο μέρες πριν τις εκλογές…

Οι δύο «μονομάχοι» του Δήμου Ιωαννιτών ετοιμάζονται για τη β’ Κυριακή των εκλογών. Την εβδομάδα αυτή, όλοι συναντήθηκαν με όλους (πλην των μονομάχων, εννοείται), όλοι μίλησαν με όλους. Προφανώς, το ζήτημα και για τους δύο –τον Θωμά Μπέγκα και τον Δημήτρη Παπαγεωργίου- είναι η προσέλκυση ψήφων από τον χώρο της κεντροδεξιάς που έμεινε εκτός β’ γύρου.

Τατιάνα Καλογιάννη και Νίκος Γκόντας, με ανακοινώσεις τους, ξεκαθάρισαν (ο κ. Γκόντας και με δεύτερη, νέα ανακοίνωσή του) ότι δεν υπάρχει «γραμμή» και ότι οι παρατάξεις τους αποφάσισαν ψήφο κατά συνείδηση. Ο τρίτος της κεντροδεξιάς, ο Παντελής Κολόκας, με το 5,6% της «Όμορφης Πόλης», δεν έχει πάρει θέση επίσημα, ακόμα τουλάχιστον.

Σε αυτόν τον τόπο, όμως, μετράει και η άποψη του περιφερειάρχη Ηπείρου Αλέκου Καχριμάνη. Ο κ. Καχριμάνης φαίνεται ότι δεν έχει τη διάθεση να εμπλακεί (πάντα παρασκηνιακά ή με συμβολικές κινήσεις) ιδιαίτερα στη μάχη της Κυριακής στον Δήμο Ιωαννιτών. Από την άλλη, βέβαια, το ερώτημα που προκύπτει, είναι: Πότε δεν ανακατεύτηκε ο κ. Καχριμάνης, για να μην ανακατευτεί σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση; Θα φανεί τι έγινε σύντομα...

Η διαφορά του 9,5% του κ. Μπέγκα από τον κ. Παπαγεωργίου, η οποία δεν ήταν αναμενόμενη –πόσο μάλλον στο «στρατόπεδο» του κ. Παπαγεωργίου- δεν είναι μικρή. Το επιτελείο του κ. Παπαγεωργίου, μετά την απογοήτευση της επόμενης μέρας, αποφάσισε να υιοθετήσει μια πιο επιθετική προεκλογική τακτική και να τα παίξει όλα για όλα.

Και κάπως έτσι μπήκαν στο παιχνίδι αναφορές περί «κέντρων» και «παράκεντρων» στην αντίπαλη παράταξη αλλά και περί «εκβιασμών» στις Δημοτικές Ενότητες, όπου η παράταξη «Γιάννενα-Νέα Εποχή» δεν πήγε ιδιαίτερα καλά την πρώτη Κυριακή. Με την ανακοίνωσή της αυτή, η παράταξη του κ. Παπαγεωργίου επιχείρησε αφενός μεν να αλιεύσει ψήφους στην κεντροαριστερά και αφετέρου να ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά της κεντροδεξιάς.

Το ίδιο έκανε και σήμερα. O καθηγητής Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Κώστας Βλάχος, έχοντας δίπλα του τον υποψήφιο δήμαρχο, έκανε λόγο για μια «ανεξάρτητη και ακηδεμόνευτη παράταξη» που «δεν διεκδίκησε χρίσματα και δεν ζήτησε κομματικές στηρίξεις», που «δεν δημιούργησε φέουδα» και που «δεν θέλησε να ρίξει γέφυρες με παράκεντρα». Τα παράκεντρα δεν ονοματίστηκαν ποτέ. 

Ωστόσο, είναι σαφές ότι η παράταξη «Γιάννενα-Νέα Εποχή» εννοεί τον πρώην βουλευτή Ιωαννίνων Βαγγέλη Αργύρη και τον στενό του κύκλο. Ο κ. Αργύρης έχει συγγενικό του πρόσωπο, σε εκλόγιμη θέση, στην παράταξη του Θωμά Μπέγκα, ενώ είναι από τα πρόσωπα που έχουν επιρροή στον κλάδο της πτηνοτροφίας.

Πολλά έχουν ειπωθεί ή έχουν γραφεί για την «επαναφορά» της ομάδας Αργύρη μετά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών και την εκλογή του γιατρού Γιάννη Τσίμαρη ως βουλευτή. Ωστόσο οι δυνάμεις αυτού του «πυρήνα» είναι μετρημένες και η επικαλούμενη ισχυροποίησή του είναι πολιτικά επίπλαστη.

Σημειωτέον ότι όσον αφορά τις περιφερειακές εκλογές, το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ (όπως και οι ψήφοι) στο νομό Ιωαννίνων δεν άλλαξε (μόλις +0.68%) σε σύγκριση με αυτό του 2019.

Μέσα σε αυτό το κλίμα «όλα για όλα», εντάσσονται και οι παρεμβάσεις του Φίλιππα Φίλιου, του πρώτου υποψήφιου συμβούλου σε σταυρούς με την παράταξη «Γιάννενα-Νέα Εποχή». Παρεμβάσεις που κατάφεραν να προκαλέσουν μια αναστάτωση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και να θυμίσουν ότι πάντα στις εκλογικές αναμετρήσεις υπάρχει ένα παρασκήνιο το οποίο βασίζεται σε προσωπικούς τακτικισμούς. Η εύκολη λύση είναι η υποτίμηση τέτοιων παρεμβάσεων. Δεν είναι όμως η ενδεδειγμένη λύση –πόσο μάλλον όταν αφορά ένα κόμμα.

Από την άλλη πλευρά, η παράταξη «Γιάννενα-Ενότητα Πολιτών», με τον «αέρα» που της δίνει η διαφορά του 9,5%, επικαλείται το «ήθος και τις αξίες της» και αποφεύγει να απαντήσει ή να σχολιάσει τα όσα γίνονται. Σε σημερινή συνέντευξη Τύπου, το μέλος της παράταξης Έλενα Σιόντη, έχοντας στο πλευρό της τον υποψήφιο δήμαρχο Θωμά Μπέγκα, απευθύνθηκε σε όλους και σε όλες «χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς κομματικές ταμπέλες, μακριά από μικροπολιτικές τακτικές, να στηρίξουν την παράταξη».

Και μια κατακλείδα: Μηχανισμοί σε κόμματα και παρατάξεις πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν –όσο περνάνε τα χρόνια είναι και πιο αδύναμοι για διάφορους λόγους. Είναι λειτουργικός παράγοντας της πολιτικής, καλώς ή κακώς.

Αρκεί αυτοί να μη γίνονται απειλητικοί σε εργασιακούς χώρους, σε οικογένειες, σε σόγια κ.λπ. Και εντέλει, όση επιρροή κι αν έχει ένας οποιοσδήποτε πολιτικός, πρόσωπο ή μηχανισμός, η ελεύθερη ψήφος είναι αυτή που υπερισχύει κατ’ αναλογία.