Ο Τάκης Μανδέλης, κάτοικος Πεδινής, γράφει για την κατάσταση που βιώνουν όσοι κινούνται στην ευρύτερη περιοχή, εν αναμονή της ολοκλήρωσης του έργου της οδού Νιάρχου.
Με αφορμή πρόσφατη ανάρτηση του περιφερειάρχη σχετικά με το έργο της οδού Νιάρχου, θα ήθελα να τοποθετηθώ περί αυτού, με πρόθεση να δείξω και την άλλη όψη του νομίσματος.
Η σχετική περιγραφική και ολιγόλογη ανάρτηση καταλήγει: «ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΤΑΧΙΣΤΑ». Να απαντήσω λοιπόν ότι το συγκεκριμένο έργο που μας ταλαιπωρεί τα τελευταία 2 έτη όχι απλώς δεν έχει προχωρήσει τάχιστα, αλλά αυτή τη στιγμή, εδώ και έναν μήνα τουλάχιστον, έχει παγώσει εντελώς, με τα συνεργεία να είναι εξαφανισμένα.
Το αποτέλεσμα είναι επιπρόσθετα από τις φωτογραφίες που ανάρτησε ο κ. Καχριμάνης, κι αυτό των φωτογραφιών που σας αποστέλλω, όχι ανάλογων με τις προηγούμενες επαγγελματικές φωτογραφικές λήψεις, μέσω του κινητού μου.
Έστω και έτσι, είναι φανερό ότι η είσοδος της Πεδινής δεν θυμίζει, αλλά είναι βομβαρδισμένο τοπίο, στο οποίο όλοι εμείς οι κάτοικοι σπάμε τα αυτοκίνητά μας και τα νεύρα μας καθημερινά.
Δυστυχώς ανάλογη είναι και η εικόνα της εισόδου στο νοσοκομείο, όπου πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι αποτελεί πρόσβαση ασθενοφόρων, τα οποία δεν μπορούν να κινηθούν στο συγκεκριμένο σημείο τόσο γρήγορα όσο επιβάλλεται για λόγους ζωής και θανάτου.
Δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω σε ένα έργο που έπρεπε να είναι αυτονόητο και ολοκληρωμένο δεκαετίες πριν, και του οποίου οι σταγόνες ξεχειλίζουν το ποτήρι χρόνια τώρα όπως πολύ καλά ξέρουν οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου και του πανεπιστημίου και οι επισκέπτες τους, καθώς και όλοι οι υπόλοιποι που διέρχονται από εκεί. Οργίζομαι όμως με τέτοιες αναρτήσεις που διαιωνίζουν και προμοτάρουν ένα καλώς έχει φαίνεσθαι σε μία εξαιρετικά δύσκολη εποχή για τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, και το οποίο έχει αντίκρισμα σε ένα μακρινό μέλλον ενώ στο δια ταύτα, στο δύσκολο παρόν, η αλήθεια είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.
Τέλος να πω ότι διάλεξα να τοποθετηθώ εδώ, σε ένα δημόσιο χώρο και όχι στο προφίλ του κ. Καχριμάνη που έγινε η ανάρτηση, γιατί εκεί αν κρίνω από τα συγχαρητήρια, τα like και τις κολακείες, το σχόλιο μου δεν θα αντικατόπτριζε ρεαλιστικά την πραγματικότητα, ούτε θα έπαιρνε την απάντηση που του αξίζει.
Σας ευχαριστώ για το βήμα
Τάκης Μανδέλης, κάτοικος Πεδινής
Υ.Γ.1 Όταν ξεκίνησε το εν λόγω έργο φοβήθηκα ότι η αποπεράτωση του θα συνέπεφτε στο τότε μακρινό μέλλον των επόμενων εκλογών, με τη γνωστή τακτική των προεκλογικών εγκαινίων. Προσπάθησα να φανώ αισιόδοξος μέσα μου και να αποφύγω οποιαδήποτε καχυποψία, δυστυχώς όμως η πραγματικότητα με διαψεύδει καθώς σιγά σιγά πλησιάζουμε και αυτό το όριο.
Υ.Γ. 2 Παλαιότερα πιο συχνά, αλλά και σήμερα ακόμη, για τα πολλά κακώς κείμενα στην Ελλάδα, χρησιμοποιείται η φράση «Ουγκάντα καταντήσαμε», για να αποδοθεί η αίσθηση του τριτοκοσμικού ολισθήματος στο οποίο κινδυνεύει να πέσει ο ανεπτυγμένος μας πολιτισμός. Στην Ουγκάντα λοιπόν εδώ και χρόνια οι δρόμοι είναι σε τέτοιο επίπεδο καλοί, έτσι ώστε να έχει αναπτυχθεί εκτεταμένη skate κουλτούρα! Υποθέτω λοιπόν ότι όταν (και κυρίως αν) ένα έργο εκεί είναι ανάλογο με αυτό της Νιάρχου, οι κάτοικοι εκεί έχουν όλο το δικαίωμα να λένε «Ελλάδα καταντήσαμε...».