Oikonomou pisoi Solarhub πίσω
ΑΠΟΨΕΙΣ

ΕΒΕ και «Σίλικον Βάλεϊ» στα Γιάννενα: Πάνε αυτά μαζί;

Εικόνα του άρθρου ΕΒΕ και «Σίλικον Βάλεϊ» στα Γιάννενα: Πάνε αυτά μαζί;
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 29/07/2022, 23:16
ΑΠΟΨΕΙΣ

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, ένα καλό ίδρυμα που έχει επιβιώσει αρκετών μέτριων, κακών και ανενεργών νόμων, παρουσιάζει φέτος μια αλλόκοτη σύνθεση:

Ένα από τα πιο «αιχμηρά» του τμήματα, το πολυτεχνικό, διαφημισμένο και «κλασικό» τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Η/Υ, έχει μόλις 30 εισακτέους-ες.

Ένα άλλο τμήμα, με παρεμφερή τίτλο και κοινό ένα κομμάτι επιστημονικού πεδίου, το πρώην ΤΕΙ Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στην Άρτα, έχει καλύψει όλες τις θέσεις που πρόσφερε.

Η διαφορά είναι η εξής: το μεν Μηχανικών Η/Υ αποφάσισε να θέσει την ψηλότερη ΕΒΕ (1,20) για τους εισακτέους-ες, αποσκοπώντας στις «καλύτερες επιδόσεις». Πέρυσι μάλιστα είχε διαφωνήσει με τη συλλογική και κατά πλειοψηφία απόφαση της συγκλήτου να τεθούν οι χαμηλότερες ΕΒΕ. Το δε τμήμα της Άρτας έθεσε τη χαμηλότερη ΕΒΕ (0,80). Το αποτέλεσμα ήταν να μην επιλέξουν καν αρκετοί-ες υποψήφιοι-ες το τμήμα των Ιωαννίνων, παρότι σαφώς πιο προβεβλημένο, με μεγαλύτερο ακαδημαϊκό πεδίο και πενταετούς φοίτησης, με «μάστερ στο πτυχίο».

Το τμήμα των Ιωαννίνων δήλωσαν μόλις 504 υποψήφιοι. Της Άρτας 4.338.

Θα πει κάποιος ότι «ουκ εν τω πολλώ το ευ» και κάποια άλλη ότι «ναι αλλά το τμήμα έχει πλέον τους καλύτερους-ες για να δουλέψει». Κάποιο τρίτο θα πει (και δεν θα έχει εντελώς άδικο) ότι «έτσι οι διδάσκοντες-ουσες θα συγκεντρωθούν στο ερευνητικό-προγραμματικό τους έργο». Είναι επίσης μεγάλο και διαχρονικό ερώτημα, γιατί πρέπει σε ένα πανεπιστήμιο να υπάρχουν δύο (ή και περισσότερα) τμήματα που θεωρούνται παρεμφερή εκπαιδευτικά και να τεμαχίζονται με αυτό τον τρόπο επιστημονικά αντικείμενα.

Τα προβλήματα ξεκινάνε από τη γενική διάθεση του Υπουργείου Παιδείας. Η πολιτική του ηγεσία είναι αποφασισμένη να περιορίσει όσο περισσότερο μπορεί το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Είτε εξισώνοντας τους μεταλυκειακούς «δρόμους», είτε αποκλείοντας όσο περισσότερους-ες γίνεται από την πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Όχι, δεν είναι ίδια τα τμήματα, ούτε τα πανεπιστήμια με τα κολλέγια. Οι αποστάσεις είναι χαώδεις. Οι δε αποστάσεις των πανεπιστημίων από τα δημόσια ΙΕΚ είναι πλανητικές.

Αν τυχόν το Μηχανικών Η/Υ των Ιωαννίνων συνεχίσει και του χρόνου να καλύπτει κάτω από τις μισές του θέσεις, κινδυνεύει με διάφορα πράγματα: με μείωση χρηματοδοτήσεων (η πιο πιθανή εκδοχή), με ενσωμάτωση σε άλλο τμήμα (φαντάζεστε να υποχρεωθεί να ενσωματωθεί με το τμήμα της Άρτας;) ή ακόμα και να κλείσει. Όλα αυτά έχουν διάφορες διακυμάνσεις πιθανότητας φυσικά, αλλά προβλέπονται στους νόμους της κας Κεραμέως. Το κοινό σημείο είναι όμως ότι το υπουργείο δεν ασχολείται με την αριστεία. Το ενδιαφέρει μόνο η ποσοτική στάθμη και το πώς θα χρηματοδοτεί λιγότερα τμήματα που προσφέρουν ποιοτική, δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις.

Τα παραπάνω φυσικά επιδέχονται συζήτησης.

Αυτό όμως που είναι κάτι περισσότερο από προφανές, είναι το εξής: Ότι η συγκυρία μείωσης φοιτητών σε ένα τμήμα αιχμής με καλή φήμη, σε μια πόλη που προαλείφεται (καθ΄ υπερβολήν) σε «ελληνική σίλικον βάλεϊ», που στοχεύει να αναπτυχθεί μέσω των νέων τεχνολογιών και του θαυμαστού κόσμου των «κουμπιούτερς» όπως χαρακτηρίζουν όλα αυτά ακόμα πολλοί από τους πολιτικούς θιασώτες  και παροικούντες δηλώσεις, επισκέψεις υπουργών και πρωθυπουργών, είναι κάκιστη.

Ενώ λοιπόν εδώ και δύο χρόνια έρχονται εταιρίες, βρίσκουν νέους-ες που ξέρουν να γράφουν κώδικα (τα «κουμπιούτερς» που λέγαμε), προσλαμβάνουν κόσμο γιατί οι μισθοί που δίνουν είναι κατά τι (έως περισσότερο) πιο συμφέροντες από αλλού και εγκαθίστανται στα Γιάννενα, ξαφνικά αποφασίζεται ότι πρέπει να μειωθούν οι εισακτέοι σε ένα τμήμα Η/Υ.

Και οι φορείς που θα πούνε τις ίδιες λέξεις στην ίδια πρόταση, «αριστεία» αλλά και «ανάπτυξη», «οι καλύτεροι» αλλά και «σίλικον βάλεϊ», είναι… από την ίδια πλευρά της εξουσίας.

«Σύνδεση του πανεπιστημίου με την κοινωνία και την οικονομία» είναι μια συνήθης και τετριμμένη επωδός, αλλά όταν τελικά υπήρξε επιτέλους μια σχολή εκτός των παιδαγωγικών που οι απόφοιτοί της απορροφούνται γρήγορα, κρίθηκε ότι μάλλον έχουμε πολλά πτυχία στην πόλη που θέλει να φτιάξει «πάρκο υψηλής τεχνολογίας», χωρίς όμως να ξέρει επακριβώς ακόμα τι είναι αυτό το «πάρκο».

Προφανώς και υπάρχουν αντεπιχειρήματα και ισχυρά κιόλας. Ότι για παράδειγμα χρόνια τώρα τα πανεπιστήμια ζητούν λιγότερους πρωτοετείς για να μπορούν να διδάξουν και ότι τα υπουργεία αγνοούν τις προτάσεις τους. Όλα είναι συζητήσιμα, αλλά όταν μινιμάρονται οι απαιτήσεις, τότε τις απώλειες δεν τις έχουν τα υπουργεία και οι πολιτικές ηγεσίες…

Στην εποχή λοιπόν που το «γράφω κώδικα» είναι η σύγχρονη μανιφακτούρα και μια γνώση που διαδίδεται οριζόντια, από νωρίς και  νεαρές ηλικίες πλέον, η δυνατότητα αυτή η γνώση να τελειοποιηθεί, περιορίζεται. Και περιορίζεται με ταξικότατους όρους, οι οποίοι είναι διαρκώς υπαρκτοί στην εκπαιδευτική διαδικασία, κάθε βαθμίδας.

Αντί λοιπόν για τα πανεπιστήμια που διαμορφώνουν ανθρώπους, προσωπικότητες και ικανότητες, θα αρκεστούμε σε επικοινωνιακές φωτοβολίδες με κίνδυνο τη «σίλικον βάλεϊ» στα Γιάννενα να μη μείνει κανείς στο τέλος να την… οργώσει.

 

ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back