Από τις εξαγγελίες του υπουργείου Πολιτισμού για τον νέο τρόπο λειτουργίας των αρχαιολογικών χώρων και μουσείων, η μόνη που πραγματοποιήθηκε, είναι αυτή της αύξησης της τιμής των εισιτηρίων. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο δεν έχει προχωρήσει, ενώ τα αναψυκτήρια και τα πωλητήρια συνεχίζουν να βιώνουν την παρακμή τους.
Όσο τα δύο τελευταία παραμένουν κλειστά ή υπολειτουργούν, τόσο το Δημόσιο χάνει έσοδα. Και μάλιστα έσοδα, που κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητα είναι. Ιδίως τα πωλητήρια θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία πηγή εσόδων για το Δημόσιο και για το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων (ΤΑΠ) του υπουργείου Πολιτισμού, το οποίο αποτελεί μία από τις βασικότερες χρηματοδοτικές πηγές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Στην περιοχή μας, υπάρχουν δύο πωλητήρια, ένα στον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης και ένα στο Ιτς Καλέ, το οποίο εξυπηρετεί το Βυζαντινό Μουσείο. Λόγω μη πρόσληψης συμβασιούχων, το πρώτο είναι κλειστό ενώ το δεύτερο υπολειτουργεί.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης, ένας τόπος που δέχεται περίπου 50.000 επισκέπτες τον χρόνο, δεν έχει να παρουσιάσει τίποτα. Τους επισκέπτες υποδέχεται ένα κλειστό πωλητήριο και ένα κλειστό αναψυκτήριο. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι τουρίστες ταλαιπωρούνται γιατί δεν βρίσκουν ούτε ένα μπουκαλάκι νερό.
Όσο για το πωλητήριο, τα τελευταία δύο χρόνια έχει κατεβάσει ρολά. Ένα πωλητήριο, μάλιστα, που δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν καταδικασμένο. Το τελευταίο χρόνο που λειτούργησε, το 2014, είχε έσοδα 9.000 ευρώ. Υπήρχαν τουρίστες που αγόραζαν αντίγραφα αγαλμάτων με τιμή 100 ευρώ το καθένα. Η... πελατεία αυτή πια χάθηκε. Και μαζί με αυτήν, και τα έσοδα.
Κι όλα αυτά με το δεδομένο ότι το περιεχόμενο των πωλητηρίων -όχι μόνο στον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης αλλά και παντού- δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό. Τα ράφια των περισσότερων πωλητηρίων στην Ελλάδα είναι φτωχά και τα αντικείμενα-αναμνηστικά παραμένουν... πιστά στην αισθητική της δεκαετίας του '50. Χώρια το γεγονός ότι σε έναν χώρο σαν της αρχαίας Δωδώνης, μπορεί να έβρισκε κανείς περισσότερο αναμνηστικά του μυκηναϊκού ή του μινωικού πολιτισμού. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, οι εκδόσεις βιβλίων ή καρτών ήταν είδη προς εξαφάνιση. Δίπλα από το πωλητήριο, το αναψυκτήριο, το οποίο, μετά από απανωτούς άγονους διαγωνισμούς του ΤΑΠΑ, παραμένει κι αυτό κλειστό τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
ΣΤΟ ΙΤΣ ΚΑΛΕ
Στο Ιτς Καλέ, υπάρχει ένα καλαίσθητο πωλητήριο, που καταφέρνει να ανοίγει τις πόρτες του τις Κυριακές και τις αργίες. Την ευθύνη για τη λειτουργία του την έχει ο αρχιφύλακας της ακρόπολης. Ούτε σε αυτή την περίπτωση, δηλαδή, δεν έχει προσληφθεί προσωπικό και η όποια δουλειά βγαίνει εκ των έσω.
Το Ταμείο Αρχαιολογικό Πόρων του υπουργείου Πολιτισμού προσπαθεί να αλλάξει αυτή την παγιωμένη πια κατάσταση. Οι ρυθμοί του όμως είναι πολύ αργοί. Εδώ και πολύ καιρό "τρέχουν" κάποιοι διαγωνισμοί για την προμήθεια αναμνηστικών αντικειμένων για τα πωλητήρια, αντικείμενα που θα διέπονται από μια πιο σύγχρονη αισθητική. Ακόμα και αν όμως τα ράφια γεμίσουν με πιο ευπώλητα αντικείμενα, χωρίς προσωπικό δουλειά δεν γίνεται. Προς αυτήν την κατεύθυνση, το υπουργείο έχει εκφράσει την πεποίθησή του ότι χρειάζεται μόνιμο προσωπικό για τη στελέχωση των πωλητηρίων. Ωστόσο, μέχρι στιγμής, δεν έχει κάνει κάποια σχετική κίνηση.