Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα like;

Μπορεί να φαίνεται σε πολλούς υπερβολικό, αλλά ακόμη και ένα like στη φωτογραφία ενός φίλου είναι ουσιαστικά μια υπόδειξη προς κάποιον τρίτο για τις προτιμήσεις μας. 

Ακόμη και το να συμφωνήσουμε με κάτι που έγραψε κάποιος τρίτος, παρέχει πληροφορίες για τις απόψεις μας. Μια αθώα φωτογραφία με μια παρέα νέων που πίνουν μπίρες σε μια παραλία ενδέχεται να επηρεάσει κάποιον μελλοντικό εργοδότη, ώστε να κρίνει έναν από τους νέους που απεικονίζονται στη φωτογραφία αρνητικά ή να τον θεωρήσει αλκοολικό επειδή φαίνεται να πίνει μια μπίρα και διασκεδάζει με αυτό. 

Τα παραπάνω ανέφερε ο καθηγητής Τεχνολογίας και Ασφάλειας Δικτύων Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος ο Κώστας Χειλάς, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργανώθηκε διαδικτυακά για μαθητές δημοτικού και γυμνασίου από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και την Αντιπεριφέρεια Ψηφιακής Διακυβέρνησης, σε συνεργασία την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης, με θέμα «Ασφαλής Πλοήγηση στο Διαδίκτυο».

Τα δεδομένα και οι αλγόριθμοι

Σύμφωνα με τον κ. Χειλά, κάθε αλληλεπίδραση με το διαδίκτυο δημιουργεί πληθώρα δεδομένων για το άτομό μας ενώ την ίδια στιγμή γίνεται ουσιαστικά μια «εξόρυξη» δεδομένων. Οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται είναι τα προσωπικά δεδομένα που μπορούν να ταυτοποιήσουν ένα πρόσωπο (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, email, στοιχεία της πιστωτικής κάρτας, δεδομένα τοποθεσίας κ.λπ.) αλλά και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα (φυλετική καταγωγή, πολιτικά φρονήματα, θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, υγεία, ερωτική ζωή κ.α.). 

Την ίδια στιγμή προκύπτουν δεδομένα όπως το φύλο, η ηλικία, οι αγοραστικές συνήθειες, οι φίλοι, η εργασία, οι επαφές, οι απόψεις, τα στοιχεία της προσωπικότητας, οι προτιμήσεις και η οικονομική επιφάνεια. «Όλα αυτά καταγράφονται στις διάφορες πλατφόρμες και εφαρμογές» σημείωσε και τόνισε ότι υπάρχουν λογισμικά και αλγόριθμοι εξόρυξης δεδομένων που αναλύουν τα δεδομένα για να βρουν διάφορες συσχετίσεις.

Να (παί)ζει κανείς ή να μην (παί)ζει;

Στο ερώτημα, τέλος, και το σχετικό λογοπαίγνιο «να (παί)ζει κανείς ή να μην (παί)ζει;» ο συντονιστής Ψηφιακού Εγγραματισμού στην Περιφέρεια Αττικής, Άρης Λούβρης, συνέστησε στα παιδιά να παίζουν αλλά και να ζουν και σε κάθε περίπτωση να γνωρίζουν ότι η βιομηχανία των παιχνιδιών είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία ψυχαγωγίας παγκοσμίως. 

Ενδεικτικά ανέφερε ότι ο δημιουργός ενός από τα πιο διάσημα και γνωστά παιχνίδια ηλεκτρονικών υπολογιστών το διέθεσε δωρεάν και έγινε δισεκατομμυριούχος πλασάροντας κάτι άχρηστο, μια ένδειξη επιβράβευσης. Στο πλαίσιο αυτό, κάλεσε τα παιδιά να παίζουν βέβαια αλλά να μην «τσιμπάνε» με τις δωρεάν εφαρμογές.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ. Φωτογραφία: Daria Nepriakhina on Unsplash