Τα πράγματα που δεν κρύβονται

Υπάρχουν πράγματα που δεν κρύβονται κάτω από το χαλί, ανεξάρτητα από την ορατή ή όχι επίπτωσή τους.

Ότι δηλαδή η κυβέρνηση της ΝΔ κάνει παιχνίδι υπέρ των μεγάλων συμφερόντων, ομίλων, τραπεζών, αυτών που «κερδίζουν και δεν μοιράζονται» δηλαδή, είναι γεγονός, έστω και αν η διαφαινόμενη παντοδυναμία της τελεί ως επιχείρημα «μας ψηφίσανε, τι θέλετε τώρα».

Ότι εκλογικό αντίπαλο δέος δεν υφίσταται, ισχύει επίσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ θα εμπλακούν σε μια τουλάχιστον τετραετή μάχη για τα πρωτοτόκια της κεντροαριστεράς, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται αναφέρεται στην αριστερά και όχι στο σημιτικό εφεύρημα (που σήμερα είναι στη ΝΔ…) και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει δα και τεράστιες διαφορές από την υπάρχουσα διαχείριση.

Ότι τα πάντα είναι πανάκριβα, από το ρεύμα και τη βενζίνη, μέχρι τα νοίκια και τα τρόφιμα, επίσης δεν κρύβεται κάτω από το χαλάκι. Τα διάφορα pass δεν θα είναι αιώνια, έστω και αν κοστίζουν πολύ λιγότερο από την ουσιαστική παρέμβαση, η οποία θα ήταν η μείωση της φορολογίας. Επίσης, δεν κρύβεται το γεγονός ότι ο Άκης Σκέρτσος, στο συγκεκριμένο ζήτημα, καλύτερα θα ήταν να κρατούσε τα επιχειρήματά του για τον καφέ ή το ποτό με τους φίλους του.

Ότι αυτό που ονομάζεται «σύστημα» παίρνει την εκδίκησή του, είναι επίσης ορατό από χιλιόμετρα. Το μηχάνευμα που άλλοι το εφάρμοσαν κομψά και άλλοι, όπως το Protagon άκομψα και προκλητικά, να παρουσιαστεί δηλαδή κάτι, ως μια και μόνη διέξοδος χωρίς εναλλακτικές, έχει κερδίσει. Τα χρήματα που έδινε η λίστα Πέτσα, πολλά στους ημέτερους, ψίχουλα στους υπόλοιπους, τίποτα στους «ορκισμένους εχθρούς» ήταν μόνο ένα επεισόδιο στον τρόπο με τον οποίο ελέγχει η ΝΔ τα ΜΜΕ. Οι αντιθέσεις που κατά καιρούς εμφανίζονται, μοιάζουν με οικογενειακά καυγαδάκια, ενώ τα… spinoff, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο (και στα Γιάννενα) είναι ακόμα πιο συναρπαστικά. Θα τα πούμε άλλη στιγμή γι αυτά.

Όλα είναι ορατά. Άσχετα αν ταιριάζουν ή όχι στην κοσμοθεωρία του καθενός και της καθεμιάς, άσχετα αν σας πιάνει μια κάπως παλιακή πρεμούρα να υπερασπιστείτε αυτό που θα ψηφίσετε την Κυριακή.

Όλα είναι εδώ και ο καθένας και η καθεμιά, τα βλέπουν μέσα από το πρίσμα της προσωπικής τους θέσης, απέναντί τους.

Αν έχεις χρήματα, τα δικαιολογείς όλα πιο εύκολα γιατί πιστεύεις ότι τίποτα δεν θα φτάσει, ποτέ, σε σένα.

Αν δεν έχεις, ποντάρεις σε αυτό που προβάλλεται ως το καλύτερο ατού και «σπάει» μερικά ψιλά για να πας σούπερ μάρκετ.

Στην εποχή που η μεθοδικότητα υποκαθιστά την ικανότητα, η προσωπική στάση κερδίζει χώρο εις βάρος της συλλογικής. Απουσία ιδεολογίας, με όλους τους χώρους να νερώνουν, σε διάφορες διακυμάνσεις, το πολιτικό κρασί τους, κερδισμένο βγαίνει το σύστημα και ο καλύτερος συνεργάτης του, η ακροδεξιά.

Αντί για «σταθερότητες» που δεν είναι για όλο τον κόσμο και αντισυστημικότητες της κακιάς ώρας, κοιτάξτε λίγο τον διπλανό και τη διπλανή σας. Μπορεί να έχετε πολύ περισσότερα κοινά από όσο νομίζετε, κοινά που χάθηκαν στο πέρασμα των καιρών.

Άλλωστε το μέλλον, θα είναι συλλογικό ή αλλιώς, πολύ δύσκολο.