55 χρόνια πριν: Και επίσημα, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Στις 7 Νοεμβρίου του 1964, στα Γιάννενα έγινε μια σημαδιακή για το μέλλον της πόλης, τελετή εγκαινίων.

Ο τότε υφυπουργός Παιδείας Λουκής Ακρίτας, ο οποίος έδωσε το όνομά του και σε δρόμο των Ιωαννίνων, έκοψε την κορδέλα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και της πρώτης σχολής του, της Φιλοσοφικής.

Ήταν ουσιαστικά η εφαρμογή του υπ’ αριθμόν 735/64 Βασιλικού Διατάγματος, αλλά και μιας προσπάθειας των Ιωαννίνων και πολιτικών πιέσεων χρόνων.

«Δεν αποτελεί μίαν Σχολήν, η Φιλοσοφική Σχολή· αποτελεί τον πρώτον πυρήνα μιας μεγάλης πανεπιστημιακής μονάδος, η οποία ευρίσκεται εις την βορειοδυτικήν άκραν της ελληνικής χερσονήσου, και μέσα εις τον ευρύτατον ευρωπαϊκόν χώρον, όπου σήμερα είναι εντεταγμένη η Ελλάς, έχει σκοπόν να ανασυνδέση τον ελληνικόν πολιτισμόν με τον πολιτισμόν της Ευρώπης» είπε ο Λουκής Ακρίτας στην ομιλία του, για να «προλέξει», τουλάχιστον στο κομμάτι της ανάπτυξης, το μέλλον του πανεπιστημίου.

Τότε ακόμα, η Φιλοσοφική στεγαζόταν σε αίθουσες της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας, του «ακαδημαϊκού προγόνου» του ιδρύματος. Επίσης, λειτουργίες του φιλοξενήθηκαν στο κτίριο Γεωργίου Σταύρου, στο Καμπέρειο, καθώς επίσης και στις οδούς Σαλαμάγκα 1, Δωδώνης 21 και Ναπολέοντα Ζέρβα 2 και 37-39.

Ένα χρόνο περίπου, μετά τα εγκαίνια, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων απέκτησε το δικό του «σπίτι», στην οδό Δομπόλη 30. Το κτίριο αρχικά είχε κατασκευαστεί για να φιλοξενήσει τεχνικές σχολές. Σταδιακά, άρχισε να φιλοξενεί τα νέα τμήματα, που ιδρύονταν.

Ήδη, από το 1970 είχε παραχωρηθεί η έκταση 3.200 στρεμμάτων στη Δουρούτη, από τη Μητρόπολη Ιωαννίνων και το Υπουργείο Γεωργίας. Πρακτικά όμως η ολοκληρωτική «μετακόμιση» έγινε το 1996, όταν έφυγαν και οι τελευταίες πανεπιστημιακές δραστηριότητες από τη Δομπόλη που στο μεταξύ, είχε «αποκτήσει» και ένα μικρό συγκρότημα με προκάτ για να μπορέσει να υποστηρίξει την ακαδημαϊκή λειτουργία.  Είχε ακόμα ένα μικρό κλειστό για μπάσκετ, αλλά και... αυτοδιαχειριζόμενο στούντιο για πρόβες.

Από το 1994 είχαν μεταφερθεί στην πανεπιστημιούπολη η πρυτανεία, οι γραμματείες των σχολών και το πανεπιστημιακό εστιατόριο που μέχρι τότε, λειτουργούσε στο ισόγειο του κτιρίου.

Το 2000 έγινε μερική ανακατασκευή, του πίσω μέρος του κτιρίου, όπου στεγάζονταν οι αίθουσες διδασκαλίας. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια δεν έφτασαν για τη συνολική ανακατασκευή και του μπροστινού και πλαϊνού μέρους, όπου στεγάζονταν τα μεγάλα αμφιθέατρα, οι γραμματείες και η πρυτανεία. Τελικά, το πίσω μέρος φιλοξενεί από τότε περίπου την οικονομική εφορία. Το υπόλοιπο ρημάζει ακόμα, μέχρι σήμερα, χωρίς να έχει βρεθεί μια βιώσιμη ή και ικανοποιητική λύση για τη σωτηρία και αξιοποίησή του.

Ένα ιστορικό του κτιρίου, θα βρείτε εδώ

Η φωτογραφία, είναι από καρτ ποστάλ, τυπωμένη στην Ιταλία, που διατιθόνταν από το κατάστημα «Αφών Λυγούρα» (αρχείο Τύπου Ιωαννίνων)