Τα 2 απίστευτα λεπτά του μπάσκετ

17 Ιουλίου 1986, Παλάθιος ντε Ντεπόρτες, Μαδρίτη: Ένας νεαρός κάνει μπρος-πίσω και η ομάδα του χάνει τη μπάλα και τον ημιτελικό από τους σατανικούς, εκείνο το απόγευμα, Σοβιετικούς, που γύρισαν το ματς από το πουθενά.

Στη δεύτερη καρέκλα του πάγκου, ένας 43χρονος τότε, κατεβάζει καντίλια για τον τρόπο με τον οποίο η -φαινομενικά ασυναγώνιστη αρμάδα των πλάβι- θα πρέπει να αρκεστεί στο μικρό τελικό, ενώ μόλις ένα λεπτό πριν το τέλος ήταν μπροστά 9 πόντους. Αν νικούσε θα έπαιζε με τις ΗΠΑ, τότε που ακόμα πήγαιναν οι «ερασιτέχνες» στα Μουντομπάσκετ. Εκείνη τη χρονιά τέτοιοι ήταν οι Μάγκσι Μπογκς, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Τσαρλς Σμιθ, οι Κερ και Σεϊκέλι πιο πίσω. Θα παίξουν τελικά μαζί τους οι Σαμπόνις, Κουρτινάιτις, Βάλτερς, Χομίτσιους και λοιποί.

Ο νεαρός λέγεται Βλάντε Ντίβατς, είναι μόλις 18 χρονών και η ομάδα, είναι η Γιουγκοσλαβία. Ο δε ασίσταντ, είναι ο Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Από το τρομερό εκείνο Μουντομπάσκετ, πολύ πριν η παρέα των Παπαλουκά-Σπανούλη-Διαμαντίδη κάνει τις επικές ανατροπές χαλαρό μεσημέρι με το παρέακι, πέρασαν πολλά.

Πέρασαν χρόνια, 35 για την ακρίβεια. Πέρασαν δύο πόλεμοι και κάμποσες διχοτομήσεις, «ιμπεριαλιστικά ευλογημένες» από αυτουργούς και «πρόθυμους». Η ομάδα διαλύθηκε, συχνά οι παίχτες βρέθηκαν σε ένα μέτωπο να πολεμούν ο ένας τον άλλο, φιλίες μπήκανε στον πάγο και μερικές, δεν βγήκαν ποτέ. Ο Ντράζεν θα σκοτωθεί επτά χρόνια μετά, ο Βλάντε θα κάνει τεράστια καριέρα στο NBA, γενόμενος ο πρώτος πραγματικά σεβάσμιος Ευρωπαίος, μαζί με τον Κούκοτς αργότερα, εκεί, ο Ντούντα θα πάρει το αίμα του πίσω το ’89, το ’91 στην τελευταία μεγάλη γιουγκοσλαβική ομάδα, το '95 στην Αθήνα αλλά και ’09 με τη Σερβία. Θα φτιάξει τον Ολυμπιακό από το μηδέν σχεδόν, δύο φορές και θα πάρει τα πάντα μαζί του. Θα σηκώσει κύπελλα με την Παρτιζάν, τον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, την ΤΣΣΚΑ, την Εφές κ.ο.κ.

21 Σεπτεμβρίου 2021: Το φέρετρο του Ντούσαν Ίβκοβιτς κρατάει εκείνη η ομάδα του ’91: Η τελευταία κατ΄όνομα ενωμένη, που ξαναβρέθηκε γκριζαρισμένη και βαριά, για να χαιρετήσει τον δάσκαλό της: Ο Πέτζα Ντανίλοβιτς, ο Ζάρκο Πάσπαλι, ο Βλάντε, μαζί με τον Ντίνο Ράτζα που μετά κατέβηκε με την Κροατία και τον Γιούρε Ζντόβτς που αργότερα έπαιξε με τη Σλοβενία. Ένας (και ένας) για κάθε θεση της πεντάδας. Μαζί τους και ο ασίσταντ του ελληνικού έπους του '95, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Σε αυτό το εξόδιο, τον Ίβκοβιτς ακολούθησαν μερικές δεκαετίες αθλητικής και πολιτικής ιστορίας, καθώς επίσης και εκείνα τα δύο πιο απίστευτα λεπτά του ευρωπαϊκού μπάσκετ, που «άντεξαν» ως τέτοια μέχρι τα τελευταία 30’’ ενός άλλου ημιτελικού, στις 24 Σεπτεμβρίου 2005, στο Βελιγράδι…