Όταν η εθνική μπάσκετ της ΕΣΣΔ ήρθε το ’87 στα Γιάννενα

Σε λίγες μέρες κλείνουν 35 ολόκληρα χρόνια από το «μαγικό ‘87», το  Ευρωμπάσκετ που κατέκτησε η εθνική Ελλάδας, δημιουργώντας τις βάσεις για  μια τεράστια αθλητική παράδοση, που όπως όλες οι παραδόσεις έχει τις  καλές και τις κακές της στιγμές.

Στον τελικό της 14^ης  Ιουνίου 1987 ως γνωστόν, ο Αργύρης Καμπούρης «μύρισε τυρινίνη» που λέει  και το γνωστό ανέκδοτο και με δύο βολές –παρότι τότε ήταν… συνήθεια τα  σέντερ να είναι άστοχα από τη γραμμή του φάουλ- έδωσε το ευρωπαϊκό  πρωτάθλημα μπάσκετ στην Ελλάδα, που νικούσε την εθνική της ΕΣΣΔ.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Λίγες  μέρες πριν, η φαινομενικά ανίκητη μπασκετική στρατιά υπό τον «συνταγματάρχη» Γκομέλσκι, βρέθηκε στα Γιάννενα όπου έκανε προπόνηση στο  κλειστό της Λιμνοπούλας, ενώ έδωσε και αγώνα επίδειξης.

Η μπασκετική ΕΣΣΔ λοιπόν ήρθε τον Μάιο του 1987 στα Γιάννενα, καλεσμένη  του Δήμου Ιωαννιτών, επί της πρώτης δημαρχίας Φίλιου, που είχε εκλεγεί με το ΚΚΕ. Οι παίκτες και οι  προπονητές επισκέφθηκαν το δημαρχείο και πήραν μέρος σε κοινή εκδήλωση για τη φίλια των δύο χωρών, Ελλάδας και ΕΣΣΔ.

«Είμαστε κατενθουσιασμένοι με τη φιλοξενία των κατοίκων της πόλης σας» είπε στο  χαιρετισμό του ο επικεφαλής της αποστολής και συνέχισε: «Μαζί πολεμήσαμε ενάντια στον φασισμό, κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πιστεύω πως θα έρθει η μέρα που θα λείψουν τα όπλα και οι χώρες θα συναγωνίζονται μόνο  στα αθλήματα. Ζήτω η φιλία των λαών Ρωσίας και Ελλάδας». Ο δήμαρχος Φίλιππας Φίλιος ευχαρίστησε στην εθνική της ΕΣΣΔ και τόνισε πως η εκδήλωση είναι αφιερωμένη στη φιλία των λαών των δύο χωρών.

Ο δε Γκομέλκσι ευχαρίστησε για τη φιλοξενία και αυτός, ενώ τόνισε ότι η  παραμονή της ομάδας στα Γιάννενα «είναι μια ευχάριστη νότα. Τα Γιάννινα είναι μια πολύ ωραία πόλη με πολλές φυσικές ομορφιές».

Στις  φωτογραφίες της εποχής είναι όλο το παρεάκι: οι Τιχονένκο, Παγκράσκιν,  Μπαμπένκο, Ταρακάνοφ, Έντεν, τα δύο «πενταδάτα» γκαρντ, ο Χομίτσιους και  ο δαιμόνιος Βάλτερς, αλλά και οι δύο νέοι αστέρες της ομάδας, ο  Σαρούνας Μαρτσουλιόνις και Αλεξάντερ Βολκόφ.  Αυτοί οι δύο μάλιστα ήταν και εκείνοι που κέρδισαν τις εντυπώσεις στον αγώνα επίδειξης που διεύθυναν οι Κεφάλας-Μπασιάς στη Λιμνοπούλα. Ο αγώνας είχε και  διαγωνισμό τριπόντων και καρφωμάτων. 

Τα τρίποντα κέρδισε ο Γιοβάισα (που  ευτυχώς αστόχησε στο τελευταίο του τελικού) και στα καρφώματα, κέρδισε ο  Βαλέρι Γκομπόροφ, ο οποίος ήταν τότε το δεύτερο back up του Βλαντ  Τκατσένκο που καλά καλά δεν χωρούσε στο πλαίσιο των φωτογραφιών. Ο  Γκομπόροφ, το τρίτο μεγάλο νέο ταλέντο εκείνης της εθνικής, σκοτώθηκε δύο χρόνια αργότερα σε τροχαίο, στη Μόσχα.

Από αυτή την ομάδα που  κατέβαλε η εθνική Ελλάδας δύο βδομάδες αργότερα, έλειπαν ο Μπελοστένι που δεν «χώρεσε», ο Ρίμας Κουρτινάιτις που ήταν ασθενής και φυσικά, ο Άρβιντας Σαμπόνις.

Στις 3 Ιουνίου η σοβιετική αποστολή έφυγε από τα Γιάννενα για την Αθήνα. Έντεκα μέρες αργότερα, έγινε αυτό:

(φωτογραφία από τον "Ηπειρωτικό Αγώνα" της εποχής)