Swimmers: Μια φοβερή ιστορία πολλών, πολλών ανθρώπων

To Swimmers που παίζει αυτό τον καιρό το Netflix, δεν είναι δα και κανένα αριστούργημα. Είναι όμως μια ωραία ταινία, συγκινητική και ανθρώπινη, που η προβολή της από τη δημοφιλή πλατφόρμα βοηθάει τον υποτιθέμενο «πολιτισμένο κόσμο» να αντιληφθεί το τι είναι και τι προσδοκούν οι άνθρωποι που πήραν το δρόμο της προσφυγιάς.

Η Σάλι ελ Χοσαϊνί, μια αγγλίδα σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος, έκανε ταινία την ιστορία των αδερφών Μαρντίνι, της Γιούσρα, που κολύμπησε για τη ζωή της στο Αιγαίο και μετά, σε δύο Ολυμπιάδες και της Σάρα, που βοήθησε πρόσφυγες στη Μυτιλήνη και παραλίγο να καταδικαστεί από την ελληνική δικαιοσύνη.

Ναι, η Σάρα Μαρντίνι συνελήφθη το 2018, όταν δεν ήταν ακόμα υποτίθεται «τρεντ» η ακροδεξιά κυβερνητική πρακτική και λεκτική στο προσφυγικό, αλλά κατά την προηγούμενη κυβερνητική περίοδο. Πριν από ένα μήνα δικάστηκε, μεταξύ άλλων για… κατασκοπεία και, παρότι ένα μέρος των κατηγοριών κατέπεσε, καθότι το κατηγορητήριο δεν μπόρεσε καν να συνταχθεί με νόμιμο τρόπο, οι κατηγορίες για διακίνηση ανθρώπων θα εκδικαστούν σε νέα δίκη.

Η ταινία αντικατοπτρίζει με μια ικανή δόση ρεαλισμού, τα «γιατί» και τα «πώς», νέοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο αποφάσισαν να βάλουν τις ζωές τους σε κίνδυνο, για να γλιτώσουν από μεγαλύτερους κινδύνους: πολέμους, καθεστώτα, φονταμενταλιστικές εξουσίες. Άνθρωποι που σήμερα αποκαλούνται «ασύμμετρη απειλή» και η Ελλάδα συνεχίζει να τους αντιμετωπίζει σαν εχθρικά όπλα, δηλητηριάζοντας ακόμα περισσότερο την, έτσι και αλλιώς καχύποπτη, ελληνική γνώμη και ποινικοποιώντας ενίοτε την αλληλεγγύη.

Αν λοιπόν αναρωτιέστε και εσείς «πού βρήκανε τα κινητά» ή «γιατί δεν μένουν στην πατρίδα τους να πολεμήσουν» ή όλα αυτές τις φαινομενολογίες που επενδύουν την όλο και πιο μισάνθρωπη καθημερινότητά μας -εμάς των «πολιτισμένων»- δείτε το «Swimmers». Δεν είναι δα καμία επαναστατική ταινία, ούτε περνάει κάποιο μήνυμα ανατροπής, αλλά διηγείται με έναν απλό τρόπο, μια φοβερή ιστορία, πολλών, πολλών ανθρώπων.

Δεν έχουν όλες αυτές οι φοβερές ιστορίες καλό τέλος όμως. Ευτυχώς , υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να παλεύουν γι αυτά που συνάνθρωποι, συγγενείς, φίλοι τους, δεν μπόρεσαν.