Σε έναν καναπέ στο δυτικό Χόλυγουντ

Κάπου το 1969 στο Λος Άντζελες, τρεις τύποι που έπαιζαν μουσική δεν ήξεραν πώς να ονομάσουν το συγκρότημά τους.

Είχαν έτοιμο όμως το υλικό για τον πρώτο τους δίσκο, καθώς ήταν γνωστοί από την πορεία τους με διάσημες μπάντες της εποχής: Byrds, Hollies, Buffalo Springfield.

Ένας φίλος τους, φωτογράφος, τους έβαλε να κάτσουν σε έναν καναπέ, έξω από ένα εγκαταλειμμένο σπίτι στο δυτικό Χόλυγουντ, στον αριθμό 815 της Palm Avenue. Από αριστερά προς τα δεξιά καθότανε ο Γκράχαμ Νας, ο Στίβεν Στιλς και ο Ντέιβιντ Κρόσμπι.

Στον πρώτο τους δίσκο που κυκλοφόρησε στα τέλη Μαΐου του 1969, 55 χρόνια πριν δηλαδή, έβαλαν τα ονόματά τους αντίστροφα: Crosby, Stills & Nash.

Κάπως έτσι γεννήθηκε μια από τις μεγαλύτερες μουσικές κολεκτίβες όλων των εποχών, στο ροκενρόλ φυσικά.

Ο πρώτος δίσκος των CS&N ήταν κυρίως του… S. O Στιλς αναμείχθηκε στα περισσότερα κομμάτια, ενώ οι άλλοι δύο περιορίστηκαν σε δευτερεύοντες (λέμε τώρα…) ρόλους.

Την όλη φάση διεύθυνε ο Ντέιβιντ Γκίφεν, 26 χρονών τότε, πριν γίνει αποκτήσει μπαζίλιονς δολαρίων.

Επίσης, ο δίσκος ήταν ένα «κέντρο διερχομένων» γνωστών και μη εξαιρετέων. Το μόνο πιο μόνιμο μέλος πλην των τριών ήταν ο μόλις 21 ετών τότε Ντάλας Τέιλορ, που φαίνεται στο παράθυρο, πίσω τους, στις αρχές κόπιες του δίσκου. Στο Marrakesh Express έπαιξε ντραμς ο κολασμένος από όλες τις απόψεις Τζίμι Γκόρντον των Traffic, ενώ φωνητικά κάνει η Mama Κας Έλιοτ.

Ο δίσκος περιλαμβάνει μερικά από τα «πώς το καλό τα γράψατε» κομμάτια της ανθρώπινης μουσικής, όπως πχ το Guinnevere και το Suite: Judy Blue Eyes.

Εκεί που η κατάσταση ξεφεύγει όμως, είναι το Wooden Ships, στο οποίο συνέργησε και ο Πωλ Κάντνερ των Jefferson Airplane.

To κομμάτι είχε γραφτεί ένα χρόνο πριν, στο σκάφος του Κρόσμπι στη Φλόριντα. Οι Airplane έπαιξαν τη δική τους εκδοχή μερικούς μήνες μετά, όταν κυκλοφόρησαν το Volunteers.

Το ίδιο καλοκαίρι, τόσο οι Airplane, όσο και οι CS&N έπαιξαν το κομμάτι στο Γούντστοκ με διαφορά μερικών ωρών.

Η συνέχεια, μερικούς μήνες αργότερα, περιλάμβανε ένα ακόμα όνομα: το Y, του Νιλ Γιανγκ, για να βγάλουν μαζί τους το Deja Vu που αν το CS&N ήταν ένα κομβικό άλμπουμ, το Déjà Vu ήταν οι δέκα εντολές χαραγμένες σε βινύλιο.