Ένα ψήφισμα για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, στη βάση του ψηφίσματος που ενέκρινε το ελληνικό κοινοβούλιο το 2015, στηριζόμενο σε ένα ανάλογο ψήφισμα του ΟΗΕ, ήταν κατατεθειμένο στο δημοτικό συμβούλιο των Ιωαννίνων από το 2021, αλλά δεν συζητήθηκε.
Επανήλθε χτες στο σώμα, με εισήγηση της Όλυς Τσουμάνη (Λαϊκή Συσπείρωση) και ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Δημήτρης Παπαγεωργίου, ζήτησε να αλλάξει ο τρόπος που έρχονται στο σώμα τα ψηφίσματα, με τη σύσταση επιτροπής.
Είπε επίσης ότι «υπάρχουν διαφορετικές πολιτικές αναγνώσεις» πάνω στο θέμα και ζήτησε να τεθεί η πρότασή του (για την επιτροπή) στο σώμα. Η πρόεδρος του σώματος κα Γιογλή επιφυλάχθηκε για ψηφοφορία για επόμενο συμβούλιο, λόγω και του επείγοντος του θέματος (το οποίο επιστρέφει με παρόμοια χαρακτηριστικά εδώ και χρόνια).
Ο δήμαρχος Θωμάς Μπέγκας, απευθυνόμενος προς τον κ. Παπαγεωργίου, τον ρώτησε αν διαφωνεί επί του κειμένου, αφού πρώτα δήλωσε διατεθειμένος να το αποσύρει προσωρινά.
Ο κ. Παπαγεωργίου δεν απάντησε ευθέως και ο κ. Μπέγκας του αντέτεινε ότι «πρέπει να παρθεί μια γρήγορη απόφαση, για ένα ανθρωπιστικό ζήτημα, που τέθηκε επανειλημμένα στο συμβούλιο όταν ήσασταν δήμαρχος και συνεχώς αποφεύγατε να φέρετε προς ψήφιση. Δεν καλέσατε ποτέ τις παρατάξεις, ενώ καταρχάς συμφωνούσαμε. Σήμερα, επιμένετε στις αναβολές, στο να πετάξουμε τη μπάλα στην κερκίδα».
Τελικά, στην τοποθέτησή του, ο κ. Παπαγεωργίου ήταν πιο συγκεκριμένος. Πρότεινε να εισηγηθεί άμεση κατάπαυση πυρός και έναρξη διαπραγματεύσεων, σημείωσε ότι «το ψήφισμα είναι του 2015 τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα τώρα» τόνισε και πρόσθεσε τα σημεία για την κρατική υπόσταση με αμοιβαία αναγνώριση και την ανθρωπιστική βοήθεια. Εξέφρασε τη διαφωνία του με όσα αναφέρει το ψήφισμα του ΟΗΕ για παλαιστινιακό κράτος στα όρια των αποφάσεων του 1967.
Η Τατιάνα Καλογιάννη (Ιωάννινα_2023) συμφώνησε στη βάση του κειμένου της Βουλής, ο Νίκος Γκόντας (Ανεξάρτητη Δημοτική Πρωτοπορία) ζήτησε «να καταγγελθεί και η άδικη σφαγή και επίθεση κατά των Ισραηλινών, αλλά και αντίστροφα, η αντίθετη σφαγή, να καταγγελθούν και τα δύο».
Ο Παντελής Κολόκας (Όμορφη πόλη) ζήτησε «εμπεριστατωμένη τοποθέτηση και άποψη».
Η Όλυ Τσουμάνη είπε ότι το πολιτικό θέμα είναι ότι «κομμάτι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δυσκολεύονται ακόμα και σήμερα να αποδεχθούν το στοιχειώδες, την άμεση κατάπαυση του πυρός και την αναγνώριση του ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Συζητάμε το ίδιο ψήφισμα εδώ και τρία χρόνια και με 30.000 νεκρούς, ορισμένοι θα έπρεπε να είχαν μεγαλύτερη ευθιξία».
Ο αντιδήμαρχος Θωμάς Γιωτίτσας είπε ότι τα ψηφίσματα έχουν βαρύτητα όταν είναι ομόφωνα και συμφώνησε με την πρόταση του κ. Παπαγεωργίου να γίνει μια επιτροπή που θα προσπαθεί να βρει κοινό τόπο στα ψηφίσματα, πριν έρθουν στο δημοτικό συμβούλιο.
Η πρώην πρόεδρος του σώματος Ελένη Ακονίδου συμφώνησε με τον κ. Γιωτίτσα, λέγοντας ότι δεν διαφωνεί με το συγκεκριμένο ψήφισμα, ενώ ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΙ Γιώργος Παπαδιώτης είπε και αυτός ότι ευκταίες οι ομόφωνες αποφάσεις, αλλά έθεσε και πιο πολιτικά το θέμα: «Δεν μπορούμε να καταργήσουμε τις διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογίες σε ένα πολιτικό όργανο». Συμφώνησε να γίνει προσπάθεια για κοινή θέση, αλλά παρατήρησε ότι, εφόσον τα τελευταία 3 χρόνια το ψήφισμα καθυστερεί, είναι και αυτό δηλωτικό των διαφωνιών.
Πολύ σωστά παρατήρησε ότι η αξία ενός ψηφίσματος δεν είναι μόνο η ομοφωνία, αλλά οι θέσεις που εκφράζει ένα σώμα, έστω και κατά πλειοψηφία.
Ποια ήταν όμως η πραγματική διαφωνία; Παρότι το κείμενο καταδίκαζε κάθε μορφή «καταπίεσης, βίας και τρομοκρατίας», υπήρχε η διάθεση κατά περίπτωση να διατυπωθούν ρηματικά οι «ίσες αποστάσεις».
Τελικά, το ψήφισμα πέρασε με παρατηρήσεις, από τον κ. Παπαγεωργίου και μειοψηφία τον κ. Γκόντα και τον κ. Αϊβατίδη…