Πρωτομαγιά του οκταώρου, ξανά

Η φετινή απεργιακή Πρωτομαγιά έχει «σπάσει» σε δύο μέρες. Η πρώτη, είναι η 4^η Μαΐου, ημερομηνία την οποία αποφάσισε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και ακολούθησε ένα μέρος των εργασιακών ενώσεων της χώρας, κυρίως όπου έχουν πλειοψηφία συνεργασίες ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, χωρίς να είναι μοναδικές περιπτώσεις.

Η δεύτερη, είναι η 6^η Μαΐου, την οποία προκηρύσσει η ΑΔΕΔΥ και πολλά εργατικά κέντρα, κυρίως όπου έχει πλειοψηφία το ΠΑΜΕ, αλλά και πολλές εργασιακές ενώσεις της χώρας.

Η κόντρα είναι πολύπλευρη.
Καταρχάς, φέτος το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρό, καθώς, 135 χρόνια μετά την εξέγερση στο Σικάγο για το «3x8» του ανθρώπινου 24ωρου, η ελληνική κυβέρνηση αμφισβητεί το οκτάωρο δουλειάς και στην πράξη το καταργεί, εισάγοντας διατάξεις υπό την πρόφαση της συνεννόησης των «ενδιαφερόμενων μερών».

Κάτι τέτοιο, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, δεν πρόκειται να υπάρξει, τουλάχιστον πολύ δύσκολα ή απίθανα, προς όφελος του εργαζόμενου.

Η ΓΣΕΕ και τα σωματεία που απεργούν στις 4 Μαΐου έχουν καταγγελθεί σφόδρα ότι ουσιαστικά παίζουν το κυβερνητικό παιχνίδι και απλά παρατείνουν την αργία του Πάσχα.

Από την άλλη, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει επενδύσει πολιτικά στη «μάχη του οκταώρου», που δυστυχώς, είναι και υπαρκτή και κρίσιμη, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης.

Στα Γιάννενα, η συντριπτική πλειοψηφία των εργασιακών ενώσεων, το νομαρχιακό τμήμα Ιωαννίνων της ΑΔΕΔΥ και το Εργατικό Κέντρο, έχουν δώσει ραντεβού στις 6 Μαΐου, στις 10 το πρωί στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων.

Το δε ρήγμα στο συνδικαλιστικό χώρο, με την έτσι και αλλιώς αποξενωμένη ΓΣΕΕ να απομονώνεται περισσότερο, αλλά και πολλούς εργασιακούς κλάδους να μην μπορούν να βρουν ούτε έκφραση, αλλά ούτε και κοινό σημείο αναφοράς στις επί μακρόν υπό διάλυση εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα, γίνεται όλο και πιο βαθύ.