Μάχη πέρα από το οκτάωρο

Ο «νόμος Χατζηδάκη» που στην πράξη καταργεί το οκτάωρο ως κανονιστικό παράγοντα της εργασίας, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του υπουργού που υποβάλλει το νόμο: ευνοεί το ιδιωτικό εις βάρος του συλλογικού σε κάθε γραμμή του, από τη διαπραγμάτευση της εργασίας μέχρι την κινητοποίηση και ταυτόχρονα, πλασάρεται ως καινοτομία ενώ στην ουσία, είναι μια προσπάθεια να νομιμοποιηθούν οι πιο αναχρονιστικές εξαιρέσεις στην ελληνική αγορά εργασίας, που ήδη ισχύουν.

Ο κ. Χατζηδάκης, συχνά με έντονο ύφος, αρνείται ότι το οκτάωρο καταργείται, παραπέμποντας σε μια λεκτική αναφορά του νόμου στην υπεράσπισή του. Ωστόσο, στην πράξη, ο ίδιος ο νόμος, όχι απλά επιτρέπει τη διαπραγμάτευση, αλλά την επιβάλλει ουσιαστικά, θέτοντας τον εργαζόμενο-η σε μειονεκτική θέση.

Παρότι η κυβέρνηση έχει «ανοιχτή γραμμή» με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και έχει καταφέρει σε σημαντικό βαθμό να εξασφαλίσει συναίνεση και να «παρελκύσει» τις αντιδράσεις, αυτές είναι πολύ μεγάλες.

Η 10η Ιουνίου, ημέρα απεργίας, θα κρίνει κατά πόσο αυτές οι αντιδράσεις μπορούν να γίνουν επιδραστικές και να σταματήσουν ένα κακό νόμο ή απλά θα σηματοδοτήσουν χρονικά (και συμβολικά) την ολοκλήρωση μιας σειράς τομών που γίνονται στην Ελλάδα, τα τελευταία 10 χρόνια.

Στα Γιάννενα, οι δυνάμεις του Εργατικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ, αλλά και όλων των συνδικαλιστικών χώρων, έχουν σημάνει συναγερμό.

Το ραντεβού είναι στις 10 το πρωί στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων αναφέρει μεταξύ άλλων

Θέλουν να επιβάλουν:
10 έως 13 ώρες δουλείας την ημέρα, έως 78 ώρες την εβδομάδα.
Έως 150 ώρες υπερωρία, με 20% λιγότερη προσαύξηση στην αμοιβή.
Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Τηλεργασία χωρίς όρια.
Απελευθέρωση απολύσεων ακόμη και μετά από δικαστική απόφαση υπέρ του εργαζόμενου.
Νέα εμπόδια στην απεργία, πέρα από αυτά που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ηλεκτρονικό φακέλωμα στα σωματεία.
Κατάργηση της Επιθεώρησης Εργασίας.
Είναι ένα νομοσχέδιο με πάγιες αλλά και νέες απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, με μέτρα κόλαση για τους εργαζόμενους. Εξασφαλίζει στη μεγαλοεργοδοσία του κάθε κλάδου να βγει άθικτη και ενισχυμένη από τη νέα οικονομική κρίση, να ξεμπερδεύει μια και καλή με τον σταθερό εργάσιμο χρόνο, το 8ωρο, την Κυριακή αργία, τις απεργίες και τις εργατικές διεκδικήσεις. Είναι μέτρα που εξασφαλίζει στους επιχειρηματικούς ομίλους ακόμα πιο φθηνούς, ευέλικτους, αναλώσιμους και αφοπλισμένους εργαζομένους.

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων αναφέρει:

Όχι στη γενίκευση της τηλεργασίας και στην εντατικοποίηση της δουλειάς μέσα από αυτή. Όχι στη μεθοδευόμενη επιβολή της στην εκπαίδευση σε κάθε «έκτακτη περίπτωση». Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων. Εξίσωση δικαιωμάτων μονίμων-αναπληρωτών.

Στην απεργία καλεί η Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση στην ΕΛΜΕ:

Η κυβέρνηση της ΝΔ καταργεί την υποχρέωση επαναπρόσληψης των εργαζομένων στην περίπτωση που κριθεί δικαστικά ως παράνομη και άκυρη η απόλυσή τους, ενώ δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να προσφέρουν στους απολυμένους μόνο μια μικρή πρόσθετη αποζημίωση
Γενικεύει και παγιώνει τη νέα μορφή εργατικής εκμετάλλευσης με την λεγόμενη «τηλεργασία»
Συστήνει το «Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων» (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε), μέσα από το οποίο προωθεί το σκληρό ηλεκτρονικό φακέλωμα όλων των συνδικάτων. Στο εξής όλα τα σωματεία, οι συλλογικές και δημοκρατικές τους διαδικασίες (αρχαιρεσίες, Γενικές Συνελεύσεις, συνεδριάσεις ΔΣ κλπ) μπαίνουν σε καθεστώς αυταρχικής επιτήρησης από το κράτος. Επιπρόσθετα καταγράφονται υποχρεωτικά τα προσωπικά δεδομένα (ονοματεπώνυμο, ΑΜΚΑ, διεύθυνση κατοικίας, τόπος εργασίας, Αριθμός Δελτίου Ταυτότητας) όλων όσοι συνδικαλίζονται
Υποχρεώνει όλα τα σωματεία να αλλάξουν τα καταστατικά τους ώστε να προβλέπουν την υποχρεωτική παροχή «ηλεκτρονικής ψηφοφορίας». Ο κλάδος μας έδωσε μια καθολική και ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση και στο ΥΠΑΙΘ ενάντια στο μέτρο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις εκλογές – παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια
Επιφέρει νέα σκληρά χτυπήματα στο δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Ενσωματώνει την αντι-απεργιακή ρύθμιση, που πρώτη επέβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που η οποία απαιτεί τη συμμετοχή του 50% +1 για την κήρυξη απεργίας, εισάγοντας και τη δυνατότητα «εξ αποστάσεως» ψηφοφορίας

Ο Εργατικός Αγώνας:

Με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη ενσωματώνονται πλήρως οι –προ 30ετίας- κατευθύνσεις της Ε.Ε για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Σαν οδοστρωτήρας έρχεται να παραμερίσει εμπόδια, για να διευκολύνει τους εργοδότες να εφαρμόζουν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας που ήδη προβλέπεται από τον αντεργατικό νόμο του ΠΑΣΟΚ (3986/2011), τον οποίον εφάρμοσε πιστά η μνημονιακή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεγάλες ευθύνες έχει η εργοδοτική συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ. Δεκαετίες τώρα κινείται στις ράγες της «ανταγωνιστικότητας», δηλαδή στηρίζει την μήτρα των σημερινών σαρωτικών αλλαγών έχοντας βάλει το χεράκι της σε όλες τις αντεργατικές ανατροπές που προηγήθηκαν. Δε θα περίμενε κανείς τίποτε περισσότερο από την εγκληματική καθυστέρηση της στην λήψη απόφασης για απεργία, μια βδομάδα μετά την κατάθεση του νομοσχεδίου-εκτρώματος στη Βουλή

Η Χειρονομία:

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, του ανθρώπου που από όλα τα πόστα αναλαμβάνει τη βρώμικη δουλειά, συνιστά ακόμη ένα κομμάτι της ολομέτωπης επίθεσης που η κυβέρνηση εξαπολύει προς την κοινωνία. Περαιτέρω εξάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και την οργάνωση των εργαζομένων, εμπόδια στην απεργία, θεσμοθέτηση του δεκαώρου και μείωση των πραγματικών εισοδημάτων. Αυτό που βαφτίζεται ως «προστασία» της εργασίας δεν είναι παρά ένα ακόμα δωράκι στο κεφάλαιο και τους υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας. Οι γελοίες δε επεξηγήσεις του Χατζηδάκη, περί ανταμοιβής με ρεπό κλπ, δείχνουν όχι μόνο το απύθμενο θράσος ανθρώπων που δεν έχουν εργαστεί ούτε μία ώρα στη ζωή τους, αλλά και την αντίληψή τους για την κοινωνία. Μία κοινωνία ατόμων, που διαπραγματεύονται ξεχωριστά σαν «επιχειρηματίες» τους όρους εργασίας τους, χωρίς συνδικάτα και σωματεία, σε μία κατάσταση όπου όλοι γνωρίζουμε πως η δύναμη βρίσκεται πάντα στην πλευρά της εργοδοσίας παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζονται διαχρονικά οι νεοφιλελεύθεροι προφήτες.