Το 1974 οι Kiss ήταν μια μπάντα νεαρών που ήθελαν να κατακτήσουν τον κόσμο. Ο Τζιν Σίμονς και ο Πωλ Στάνλι ήταν δύο φίλοι με εβραϊκή παιδεία, από το Μανχάταν, για την ακρίβεια ονομάζονταν Χαΐμ Βιτζ και Στάνλι Μπερτ Άιζεν, αγαπούσαν τρομερά τους Μπιτλς αλλά ήθελαν κάτι πιο σκαμπρόζικο.
Στην αρχή, παίζανε στη μπάντα του Σίμονς, τους Wicked Lester. Επειδή όμως η φάση εξελισσόταν όπως ο Φέρμας που παράγγελνε «κάτι πιο εκλεκτό» στον Βέγγο, το 1973 αποφάσισαν να κάνουνε το επόμενο βήμα.
Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:
Μαζί με τον Πίτερ Κρις που τον είχανε βρει μέσω μιας αγγελίας στο Rolling Stone και τον διαχρονικό κιθαριστικό θεό Έις Φράιλι, τότε μόλις 22 χρονών, ξεκίνησαν να ηχογραφούν κομμάτια που ήδη υπήρχαν, από την περίοδο των Wicked Lester, αλλά με νέο όνομα: Kiss.
Το άλμπουμ παραλίγο να μην κυκλοφορήσει. Η εταιρία τους, η Casablanca (την οποία την είχε ένας Μπόγκαρτ, φυσικά), δέχθηκε προειδοποιήσεις από τη «μαμά» εταιρία Warner Bros, ότι οι Kiss ήταν πολύ προκλητικοί.
Και τι έκαναν τα παιδιά; Παίζανε ένα εμπνευσμένο γενικά χαρντ ροκ, όντας βαμμένοι σαν τον Άρθουρ Μπράουν και καίγανε περίπου 4 μήνες ηλεκτρικό ενός τριαριού στο Μανχάταν και τις φωτοβολίδες του Λιμενικού της Νέας Υόρκης, σε κάθε live show τους. Οι Kiss ήταν δυναμίτες, γιατί πίστευαν ότι έτσι θα πήγαιναν την Beatles αγάπη τους σε άλλο επίπεδο.
Η Warner λοιπόν τους ζήτησε, μετά το release show του δίσκου, να βγάλουν το make up. Ο Στάνλι ήταν ο Starchild, o Κρις ήταν ο Catman (όχι ο πρόσφατος…), ο Φρέιλι ήταν ο Spaceman και ο Σίμονς, το «καλό εβραιόπουλο κάτω από το makeup», ήταν ο Demon.
Οι Kiss αρνήθηκαν, ως γνωστόν, αλλά έπρεπε να πείσουν ότι το «έχουν» και μουσικά. Το Strutter που ανοίγει τον δίσκο, τους συνοδεύει ακόμα και σήμερα, στην τελευταία περιοδεία τους, ενώ το Firehouse έγινε ένα ακόμα stunt στα live, με τον Σίμονς να φτύνει φωτιές. Ο δίσκος είχε επίσης το Deuce, αλλά και ένα από τα καλύτερα κομμάτια των Kiss, το Cold Gin, το οποίο έγραψε ο Φράιλι.
O δίσκος, παρότι η μπάντα έκανε τα πάντα, δεν ήταν εξαρχής επιτυχία. Πούλησε 75.000 κομμάτια, χωρίς κανένα σινγκλ να καταφέρει να μπει στους πίνακες επιτυχιών. Δεν ήταν αυτή όμως η ειμαρμένη για τους Kiss…