Ποδήλατο στα Γιάννενα; Αν τα καταφέρουμε κάποτε…

Το ποδήλατο, όχι μόνο ως μέσο ψυχαγωγίας αλλά και ως μέσο μεταφοράς, βρίσκεται στο επίκεντρο των πολιτικών βιώσιμης κινητικότητας σε μια σύγχρονη πόλη εδώ και δεκαετίες. Τα Γιάννενα, όλα αυτά τα χρόνια, έφτιαξαν κάποιους ποδηλατόδρομους δίπλα στη λίμνη ή σε συνάρτηση με νέους οδικούς άξονες.

Όλοι τους βέβαια έγιναν αποσπασματικά, με τους ποδηλατόδρομους να «σπάνε» στη μέση, ή απλώς να οδηγούν σε έναν δρόμο ή σε έναν κόμβο. Η νοοτροπία αυτή δεν άλλαξε.

Ποδηλατόδρομοι θα υλοποιηθούν και σε οδικούς άξονες που κατασκευάζονται αυτή την περίοδο, όπως είναι η λεωφόρος Στ. Νιάρχου. Η σύνδεση του μελλοντικού ποδηλατόδρομου της Νιάρχου με την υπόλοιπη πόλη παραμένει άγνωστο αν και πώς θα γίνει.

Υπάρχει επίσης και ο σχεδιασμός για τον παραλίμνιο ποδηλατόδρομο-πεζόδρομος για τον οποίο επικαιροποιείται μια παλιότερη μελέτη από την Περιφέρεια Ηπείρου, ενώ η προσπάθεια του Δήμου Ιωαννιτών (που ξεκίνησε από την προηγούμενη δημοτική αρχή) να γίνει ο ποδηλατόδρομος-πεζόδρομος από τον Μάτσικα μέχρι το Πέραμα δεν φαίνεται ότι προχωρά.

Διαβάστε: Το μπέρδεμα του παραλίμνιου ποδηλατόδρομου

Την ίδια ώρα, η δημοτική αρχή Ιωαννίνων αποφάσισε να εκπονήσει μια «μελέτη ευαισθητοποίησης και συμμετοχής των πολιτών στον σχεδιασμό ενσωμάτωσης του ποδηλάτου στην καθημερινή ζωή της πόλης», όπως είναι ο τίτλος της.

Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχει μια τάση συνύπαρξης του αυτοκινήτου και του ποδηλάτου στον ίδιο οδικό άξονα. Κάτι που μπορεί να γίνει, προφανώς, υπό όρους. Τα Γιάννενα μπορεί να έχουν και να έχουν ένα κομμάτι παραλίμνιου ποδηλατόδρομου και να έχουν προσδοκίες για περισσότερο ποδηλατόδρομο, αλλά το ζητούμενο είναι να υπάρξουν και οι ασφαλείς προσβάσεις προς αυτόν.

Μια τέτοια μελέτη κάθε άλλο παρά αχρείαστη είναι. Δεν μπορεί να αποτελεί σε καμία περίπτωση άλλοθι για όλα όσα θα μπορούσαν να γίνουν και δεν γίνονται. Για παράδειγμα, παραμένει «ζωντανό» το χρόνιο ερώτημα γιατί δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική προσπάθεια ενοποίησης του υπάρχοντος παραλίμνιου ποδηλατόδρομου.

Τη συγκεκριμένη μελέτη, η δημοτική αρχή Ιωαννίνων την αξιοποιεί επικοινωνιακά και με αφορμή τον επικείμενο Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Ελλάδας, ο τερματισμός του οποίου θα γίνει την Κυριακή 1^η Μαΐου στα Γιάννενα. Προς αυτή την κατεύθυνση, εγκαινίασε σήμερα ένα Κέντρο Ενημέρωσης για το Ποδήλατο στο αθλητικό κέντρο της Κιάφας, παρουσία του δημάρχου Μωυσή Ελισάφ. Το Κέντρο Ενημέρωσης για το Ποδήλατο προσδοκά να αποτελέσει τον «πυρήνα» γύρω από την ενσωμάτωση του ποδηλάτου στην καθημερινή ζωή της πόλης, όπως προκύπτει απο την ανακοίνωση του Δήμου. 

Σε αυτό το σημείο, έχει ενδιαφέρον μια μεγάλη «στροφή» που κάνει η δημοτική αρχή Ιωαννίνων. Για πρώτη φορά, κατά την πολιτική της παρουσία, αναφέρεται στη λέξη «συμμετοχικότητα». Μια λέξη που δεν αγάπησε ποτέ ιδιαίτερα (βλ. συμμετοχικό προϋπολογισμό).

Ο αντιδήμαρχος Έργων Γιώργος Αρλέτος αναφέρθηκε στην ανάγκη συμμετοχής των πολιτών στα διάφορα στάδια της μελέτης που εκπονείται. Μίλησε για τέσσερα ανοιχτά συμμετοχικά εργαστήρια ώστε οι τελικές προτάσεις να διαμορφωθούν σε στενή συνεργασία της μελετητικής ομάδας, των υπηρεσιών του Δήμου και των πολιτών.

Σύμφωνα με τα όσα είπε, η μελέτη θα γίνει σε δύο φάσεις. Η πρώτη θα καταλήξει σε ολοκληρωμένη πρόταση για το σύνολο της πόλης, ενώ η δεύτερη σε σχεδιασμό άμεσης υλοποίησης/εφαρμογής συγκεκριμένων διαδρομών.

«Τα Γιάννενα έχουν πλούσια ιστορία και σπάνιο φυσικό περιβάλλον γύρω τους. Έχουν επίσης έναν μεγάλο πληθυσμό νέων που σπουδάζουν, εργάζονται και γενικά βιώνουν την πόλη. Όλα τα παραπάνω αποτελούν σημαντική βάση για έναν επιτυχημένο σχεδιασμό, ο οποίος θα ενισχύσει, εκτός από τη βιώσιμη κινητικότητα, και τη φυσιογνωμία της πόλης μας» είπε.

Εκ μέρους του Δήμου Ιωαννιτών, για το εγχείρημα της συμμετοχικότητας για την ενσωμάτωση του ποδηλάτου στην καθημερινή ζωή της πόλης, υπεύθυνος έχει οριστεί ο προϊστάμενος του Τμήματος Προγραμματισμού και Ανάπτυξης Βασίλης Φλούδας.

Το εγχείρημα της συμμετοχικότητας των πολιτών δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο. Δεν αρκεί μια ανακοίνωση-πρόσκληση ούτε μια διαδικτυακή πλατφόρμα. Συνήθως τέτοιου είδους προσεγγίσεις, καταλήγουν σε μικρή συμμετοχικότητα. Η δημοτική αρχή θα πρέπει να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για να υπάρξει πραγματική ζύμωση και συλλογικός σχεδιασμός.