Ο Μιχάλης Σπέγγος μιλάει στον Τύπο Ιωαννίνων για τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής, για τη λογοτεχνία και την κρίση της, αλλά και αποκαλύπτει τον τίτλο του επόμενού του βιβλίου που έρχεται τον Οκτώβριο.
Είναι της μόδας τα σεμινάρια δημιουργικής γραφής και αν όχι, τι είναι ακριβώς;
Είναι πάρα πολύ της μόδας, παντού. Όταν πρωτοξεκίνησα πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια ήταν τα μισά σεμινάρια, μέσα σε τόσα χρόνια έχουν διπλασιαστεί. Γιατί πάει κάποιος σε αυτά; Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ανθρώπων. Υπάρχει μια κατηγορία που πιστεύει ότι μετά από αυτά τα σεμινάρια θα γράψει το μπεστ σέλερ και θα γίνει ο μεγάλος συγγραφέας. Αυτή, είναι η μικρότερη κατηγορία. Οι περισσότεροι πάνε για να βιώσουν το κλίμα και να μάθουν 5-6 βασικές τεχνικές που πιστεύουν ότι αυτός που τις διδάσκει, τις κατέχει κιόλας, ώστε να μπορέσουν να ξεπεράσουν το σύνδρομο της λευκής σελίδας που έχει κάθε πρωτοεμφανιζόμενος.
Από την εμπειρία σου υπάρχει κόσμος που έχει καλές δυνατότητες;
Βέβαια. Εγώ επιδιώκω να έχω μικρά γκρουπ, από δέκα μέχρι είκοσι άτομα στα σεμινάρια, γιατί με μεγαλύτερα δεν μπορείς να δουλέψεις. Στα δέκα άτομα, θα υπάρχουν πέντε καλοί και ένα αστέρι.
Ένα καλό ποσοστό δηλαδή
Ένα 10%, ναι. Δεν έχω κάνει σεμινάριο μέχρι τώρα που να μη βρω κάποιον, ο οποίος να με εντυπωσιάσει.
Άρα, ο κόσμος διαβάζει βιβλία και το αξιοποιεί ή συμβαίνει κάτι άλλο;
Οι στατιστικές λένε ότι ο κόσμος δεν διαβάζει. Το αντίθετο δηλαδή.
Και τότε, πώς προκύπτουν τα «αστέρια»;
Είναι ειδικό κοινό αυτό. Είναι ένα κοινό που ψάχνει τις ευκαιρίες. Ξέρω ανθρώπους που για παράδειγμα, βρήκανε ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής στα Τρίκαλα που τους ενδιέφερε και ξεκίνησαν και πήγαν να γραφτούν εκεί. Όταν μιλάμε για το αν διαβάζει ο Έλληνας, οι επίσημες στατιστικές, αυτές που δημοσίευσε το ΕΚΕΒΙ πριν από χρόνια λένε ότι όχι. Είναι απογοητευτικές για την ακρίβεια οι μετρήσεις. Αν δεν υπήρχε αυτό που ονομάζουμε ροζ λογοτεχνία, ο,τιδήποτε και αν είναι αυτό, θα ήμασταν ακόμα χαμηλότερα στο διάβασμα. Αυτή μας ανεβάζει σε όχι εξευτελιστική θέση.
Πάντως, και στη «ροζ λογοτεχνία» μπορούν να βρεθούν κάποια, λίγα έστω, ενδιαφέροντα κομμάτια…
Υπάρχουν θραύσματα που διαβάζονται, όντως. Αλλά ακόμα και αυτά που δεν διαβάζονται γιατί, πίστεψέ με, υπάρχουν και σκουπίδια, κάνουν ένα καλό: Βάζουν τον κόσμο στο βιβλιοπωλείο.
Εσύ πότε θα ξαναβγείς στα βιβλιοπωλεία;
Τον ερχόμενο Οκτώβριο με καινούργιο βιβλίο, με τίτλο «Ερωτευμένο αίμα».
Ας πούμε ότι ο καθένας και η καθεμιά που θα έρθουν στο σεμινάρια, θα διαλέξουν μια μορφή για να γράψουν, εκτός ποίησης. Θα αποπειραθείς να τους πεις 2-3 πράγματα που εμπνέουν εσένα;
Αυτό είναι ένα από τα βασικά πράγματα. Αν με ρωτήσεις «διδάσκεται αυτό το πράγμα όπως διδάσκεται η φυσική ή η ιατρική», θα σου πω όχι. Αλλά μπορώ όμως να πω τι έκανα εγώ, να δώσω πέντε-έξι βασικές τεχνικές, μερικά τρυκ δηλαδή, να μπούνε σε κλίμα έκθεσης στο κοινό και στην κρίση του άλλου. Ξέρεις, πάνω από το 50% των ανθρώπων που θέλουν να γράψουν, δεν το κάνουν, γιατί δεν θέλουν να διαβάσουν τα κείμενά τους άλλοι. Φοβοούνται. Στο τελος, αυτά τα κείμενα θα τα διαβάσω ένα-ένα προσεκτικά, θα κάνω σε όλους τις παρατηρήσεις μου και εάν κρίνω ότι είναι από ένα επίπεδο και πάνω, θα προτείνω να γίνει μια συλλογική έκδοση σε κάποιον εκδοτικό οίκο.
Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ανακατεύεσαι με κάτι τέτοιο…
Για την ακρίβεια, υπάρχουν ήδη δύο εκδόσεις από το προπέρσινο σεμινάριο στο πανεπιστήμιο, που εκδόθηκε από τον οίκο Gutenberg και το περσινό στο Ζαγόρι, που θα εκδοθεί σύντομα από τις εκδόσεις «Ποταμός». Αμφότεροι πολύ καλοί εκδοτικοί οίκοι
Μιας και είπαμε για τα περσινά, φέτος θα έχεις κάποια επιλογή φανέλας, που θα περνάει κάποιο μήνυμα;
Θα υπάρχουν πολλές εκπλήξεις. Με εμπνέει το Θυμωμένο Πορτραίτο, πρωί, ίσκιος καφεδάκι, θα είμαστε και ένα πολύ δυνατό γκρουπ από ό,τι βλέπω… Μόνο που θα πρέπει να πω ότι επειδή είναι περιορισμένες οι θέσεις και κλείνουνε σιγά σιγά, να μην περιμένουν όσοι και όσες θέλουν να πάρουν μέρος, την τελευταία στιγμή.
Ευχαριστώ πολύ
Ευχαριστώ κι εγώ.
Περισσότερες πληροφορίες και εγγραφές για το σεμινάριο δημιουργικής γραφής στο Θυμωμένο Πορτραίτο, εδώ