Το 1977 ο κόσμος ήταν αλλιώς. Η ελληνική μεταπολίτευση δεν είχε ακόμα αυτό το όνομα, στις ΗΠΑ προσπαθούσαν να συνέλθουν από το Βιετνάμ και την εποχή Νίξον και στη μουσική, το πανκ ερχότανε με μπόλικες μπύρες να «σκουπίσει» το prog και τις πολλές φιοριτούρες.
Μια πτέρυγα της επίθεσης, την κρατούσαν οι νεαροί τότε, Ramones.
Έχοντας ως επιλοχάδικο το CBGB’s στη Νέα Υόρκη, όπου συναγελάζονταν με διάφορους γνωστούς-ες και πολύ υπολογίσιμους, οι ούτε καν 30 χρονών ακόμα τότε Ramones είχαν ντυθεί τη στολή αγγαρείας (στενά τζιν, πέτσινα μπουφάν) και κουρέματα που θα έκαναν τον Σαμ Σπριούελ από την Πέμπτη σεζόν του Fargo να ζηλεύει.
Το 1977 λοιπόν, έβγαζαν τον δεύτερο δίσκο τους, το Leave Home.
Ήταν πιο γρήγορο από το ντεμπούτο και γενικώς, ήταν κάπως αβαν γκαρντ σε όλα του. Ήταν λίγο πιο πανκ από ό,τι ήταν οι ίδιοι οι Ramones, ενώ το εξώφυλλο, στη φωτό του Μόσε Μπράκα, ήταν σαν να τραβήχτηκε μερικά χρόνια πριν.
Όσο γρήγορα ήταν τα κομμάτια (ο δίσκος κρατάει κάτω από μισάωρο), άλλο τόσο γρήγορα γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν. Ο Τζόι έλεγε αργότερα ότι δεν είχε ενισχυτή στο σπίτι του, μόνο μια ηλεκτρική κιθάρα, οπότε έπαιζε εκεί και έγραφε σε κασέτες. Τα πήγαινε στο στούντιο, πρόβα, έτοιμο.
Ο Τζόι και ο Ντι Ντι έγραψαν τα περισσότερα από τα κομμάτια. Έβαλαν μια διασκευή του California Sun και μετά, ήρθε το τρένο: Pinhead, Carbona not Glue, Gimme Gimme Shock Treatment και το Commando, ένα από τα καλύτερα και πιο παραγνωρισμένα κομμάτια τους, με τους σαρκαστικούς στίχους, μεταξύ άλλων «Third rule is/Don't talk to commies/Fourth rule is/Eat kosher salamis».
Αρκετά από αυτά τα κομμάτια, συνόδευσαν τη μπάντα στα ισοπεδωτικά της live μέχρι τη διάλυσή της. Ο δίσκος έβγαλε τρία σινγκλ, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία, Αυτή ήρθε λίγο αργότερα, όταν οι Ramones έστειλαν ρουκέτα στη Ρωσία…
Κάτι ακόμα που τους κληροδότησε το Leave Home, ήταν το logo τους, που έμελλε να γίνει τάση της μόδας πολλά χρόνια αργότερα: το κυκλικό σχήμα με τα ονόματα των μελών και τον αετό με το ρόπαλο του μπέιζμπολ, τα οποία σχεδίασε ο Αρτούρο Βέγκα, ένας μεξικαμερικάνος γραφίστας που δεν ζει πια, και αυτός…