Οι δέκα χιλιάδες μέρες των Tool

Στις 2 Μαΐου του 2006, πριν από 17 χρόνια δηλαδή, κυκλοφόρησε το 10000 days, το τέταρτο άλμπουμ των Tool. Ή αλλιώς η μεγαλύτερη στιγμή της παρέας του κυρίου Κίναρντ, που θα έρθει Ελλάδα το καλοκαίρι με τους Puscifer στο φετινό Rockwave, μετά το Lateralus. Ή μετά το Aenima. Ή το Salival.

Τέλος πάντων, μια υπερστιγμή του Κίναρντ και της παρέας του, που τότε δοκίμασε ακόμα περισσότερα κόλπα. Ο Άνταμ Τζόουνς δούλεψε μια τεχνική ηχογράφησης με μαγνήτη κιθάρας μέσα σε μεταλλικό κύλινδρο (τι πράμα;) και ο Ντάνι Κάρι έφτιαξε μια πατέντα ηλεκτρονικών ντραμς, τα synesthesia mandala.

Άβυσσος η ψυχή των…

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το άλμπουμ ήταν μια εξαιρετική εκδοχή του «φιλοσοφημένου μέταλ», ένας δίσκος που προσφερόταν για πολλαπλές ερμηνείες, όπως περίπου κάνουν οι διάφορες fan theories για αγαπημένα βιβλία και σειρές. Κατά μια έννοια, οι «10.000 μέρες» είναι ο κύκλος του Κρόνου, κατά μια άλλη, η περίοδος κατά την οποία η μητέρα του Κίναν έμεινε παράλυτη και τελικά, πέθανε.

Ο δίσκος ήταν κάπου ανάμεσα σε ανάρρυθμη (ή πολύρρυθμη) εκδοχή των Floyd, με μπόλικη δόση Rush και τα φωνητικά του JMK που βασικά, στοιχειώνουν.

Ήταν επίσης μια αποθέωση της μουσικής ικανότητας των JMK-Τζόουνς-Κάρι-Τσάνσελορ. Ήταν όμως και μια αφορμή κριτικής, καθώς αρκετός κόσμος θεώρησε ότι στο 10.000 days το παράκαναν λίγο με την τεχνική και τα long plays.

Ήδη όμως, οι Tool ήταν μια φτασμένη και δεμένη μπάντα και αμόλαγε ελεγείες όπως το 10.000 days (Wings pt2) απνευστί.

Και επειδή το 10.000 days ήταν ένα σύνολο επών, σταμάτησε να βγάζει δίσκους για 13 ολόκληρα χρόνια, μέχρι να επιστρέψει με το Fear Inoculum, το 2019…