Ο πρωθυπουργός που δεν άντεχε την ευθύνη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας άνθρωπος που έχει πολύ μικρή σχέση με την κοινωνία της οποίας προΐσταται. Γι αυτό και όταν αυτή του ζητάει ευθύνες, αντιδρά σπασμωδικά και εξοργίζεται.

Χτες, κατηγόρησε τους ανθρώπους που έχασαν  δικούς τους στα Τέμπη, ότι «εργαλειοποιούν το ζήτημα», λίγες μέρες πριν από τις εκλογές.

Κατά τον πρωθυπουργό, «ο δικαιολογημένος θυμός των συγγενών των θυμάτων δεν δικαιολογεί τέτοιου είδους συμπεριφορές».

Ποια ήταν η συμπεριφορά των θυμάτων; Ότι κατέθεσαν μήνυση κατά 17 συνολικά προσώπων, μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός, για το δυστύχημα και ζητούν αυτό που ο πρωθυπουργός δεν αντέχει, γιατί δεν καταλαβαίνει: Την ευθύνη.

Αυτό που καταλαβαίνει πολύ καλά όμως, είναι η «εργαλειοποιήση». Αυτό που κάνει σταθερά το αστικό πολιτικό σύστημα, σε εποχές που ο πολιτικός λόγος υποχωρεί και οι διαφορές αναζητούνται σε δυστυχήματα και παραλείψεις και όχι στο πολιτικό κεφάλαιο που δημιουργεί η εξουσία.

Αυτό που έκανε δηλαδή και η ΝΔ για να φτάσει στην εξουσία, αξιοποιώντας «παράθυρα ευκαιριών» όπως μια άλλη τραγωδία, αυτή στο Μάτι. Ο κ. Μητσοτάκης ήταν υπερδραστήριος «εργαλειοποιητής» εκεί. Και για να συμπληρωθεί η εντύπωση ότι η κυβέρνηση πάσχει συνολικά από έλλειψη ενσυναίσθησης, ήρθε το δεξί του χέρι, ο κ. Σκέρτσος να μαζέψει κάπως τις εντυπώσεις λέγοντας ότι «η συγκεκριμένη απεργία λίγες μέρες πριν τις εκλογές, αποτελεί εργαλειοποίηση της τραγωδίας που προσβάλλει πρωτίστως τους συγγενείς των θυμάτων». Λες και οι μηχανοδηγοί δεν είχαν θύματα και οικογένειες.  

Αυτό που δεν καταλαβαίνει κανείς από τους δυο τους ή δεν τους ενδιαφέρει κιόλας, γιατί ο δείκτης κοινωνικής ενσυναίσθησής τους τείνει στο μηδέν, είναι το εξής:

Ότι με αυτό τον τρόπο, στην επόμενη τραγωδία που δεν θα προληφθεί, η τρέχουσα ελληνική κυβέρνηση, όποια και να είναι, δύσκολα θα αντέξει τους κραδασμούς. Και τότε, η διάδοχη κατάσταση μπορεί να εκπλήξει…