Ο όχλος και οι Sabbath

To 1981 οι Black Sabbath πλησίαζαν σιγά σιγά το ιστορικό χαμηλό τους. Ο Ντίο δεν μιλιόταν με τους υπόλοιπους, ο Γουόρντ αποχωρούσε, η μπάντα γενικώς δεν ήταν στα καλύτερά της και ετοιμαζόταν για μια δεκαετία αβεβαιότητας.

Ο Ρόνι Ντίο είχε δεχθεί μια πρόταση για σόλο καριέρα από τη Warner, μετά την επιτυχία του Heaven and Hell και αυτό είχε ραγίσει το γυαλί στις σχέσεις με τον Αϊόμι.

Ωστόσο, το ταλέντο ήταν αναβλύζον και στη θέση του Γουόρντ είχε έρθει ένας οπαδός της μπάντας, ούτε 25 χρονών τότε, ο Βίνι Άπισι. Ο αδερφός του, Καρμάιν, ήταν ένας από τους ήδη αναγνωρισμένους ντράμερ της εποχής, παίζοντας με τον Τζεφ Μπεκ και τον Τιμ Μπόγκερτ, αλλά και τους Cactus.

Τέλος πάντων, η μπάντα μπήκε στο στούντιο, έστω και χωριστά. Η αφορμή ήταν ένα φιλμ κινουμένων σχεδίων, το Heavy Metal (σώπα…) του Τζέραλντ Πότερτον. Στην ταινία συνείσφεραν μουσική τύποι σαν τους Devo, τους Blue Oyster Cult, τη Στίβι Νικς, τον Ντόναλντ Φάγκεν και φυσικά, τους Sabbath.

Εκεί, η μπάντα παραχώρησε την πρώτη της ηχογράφηση μετά το Heaven and Hell, το The Mob Rules, καθώς και το Ε5150. Κάπως έτσι, κατέληξαν στις αρχές Νοεμβρίου να κυκλοφορούν το Mob Rules με 9 κομμάτια που ήταν όλα δημιουργήματα της τριάδας Ντίο-Αϊόμι-Μπάτλερ.

Ο δίσκος ήταν καλός. Όχι τόσο καλός, όσο το Heaven and Hell, αλλά καλός. Παρότι η παρακμή της μπάντας τον παρέσυρε, παρά το γεγονός ότι ήδη πολλά πράγματα λειτουργούσαν διαλυτικά, ήταν μια βαριά δήλωση συνθετικής ανωτερότητας.

Τουλάχιστον 4 κομμάτια παραμένουν «κλασικά Sabbath»: Το Sign of the Southern Cross, το κατακλυσμιαίο Falling off the Edge of the World, το Voodoo και ένα από τα πιο δραματικά και υπέροχα κομμάτια που έχει γράψει ποτέ ο riffmeister general Αϊόμι στη ζωή του: Το Country Girl.

To δε εξώφυλλο ήταν μια δουλειά του ενός από τους αδερφούς Χίλντεμπραντ, οι οποίοι μεταξύ άλλων είχαν κάνει εξώφυλλα και πόστερ για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και τον Πόλεμο των Άστρων.

Ουσιστικά είναι μια διαφορετική εκδοχή ενός πίνακα από την έκδοση «Dream 1: Crucifiers», η οποία περιέχει έργα τους, τα οποία είχε παραγγείλει η καθολική εκκλησία για ένα ντοκιμαντέρ.

Κοινώς, τίποτα σε αυτό το άλμπουμ δεν ήταν ακριβώς φυσιολογικό…