Ο «έλεγχος» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από την ΑΔΙΠ

Μιας και η συζήτηση των ημερών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι η «αξιολόγηση των μονάδων», καθώς η δια νόμου εξίσωση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ (αν και πλέον ο διαχωρισμός είναι αδόκιμος τυπικά, παρότι συνεχίζει να υπάρχει ουσιαστικά), ας δούμε τι λέει ο καθ’ ύλην αρμόδιος φορέας για τα ιδρύματα και δη αυτά της Ηπείρου.

Η Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση είναι ένας κρατικός οργανισμός, αρκετά αμφιλεγόμενος, σε σχέση με τη δραστηριότητά του και τους στόχους του. Στην πιο πρόσφατη έκθεσή του, κατατάσσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα όλης της χώρας, σύμφωνα με μια αξιολόγηση τεσσάρων κλιμάκων, που χονδρικά κινείται από το άριστα έως το «κακώς».

Η ΑΔΙΠ εξετάζει τη δραστηριότητα των ιδρυμάτων σε μια σειρά  δεδομένα, από τα… αδιάφορα για τον πολύ κόσμο, καθώς αξιολογεί την... αξιολόγηση των ιδρυμάτων, εξωτερική και αυτοαξιολόγηση, μέχρι πιο πραγματικά δεδομένα όπως οι ακαδημαϊκές στρατηγικές και πρακτικές, η έξωθεν μαρτυρία, η φοιτητική μέριμνα κ.λπ.

Η κουβέντα για το «πόσο καλά ή κακά» είναι τα ιδρύματα, είναι πολύ επικίνδυνη. Η ΑΔΙΠ έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα ότι κατατάσσει τα ιδρύματα κυρίως με «αγοραίους» όρους και όχι ακαδημαϊκούς. Ωστόσο, έχει ένα ενδιαφέρον να δούμε πώς κατατάσσονται ειδικά το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το ΤΕΙ Ηπείρου, καθώς από Σεπτέμβριο η συζήτηση για συνεργασίες και συγχωνεύσεις θα οξυνθεί περισσότερο.

Η ΑΔΙΠ (στην οποία συμμετέχει και ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιάννης Γεροθανάσης) βάζει δύο «άριστα» στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: φοιτητική μέριμνα και στη «στρατηγική κτιριακών και χωροταξικών υποδομών». Βαθμολογεί «μερικώς καλά» τη στρατηγική οργανωτικής ανάπτυξης και καλώς σε όλα τα υπόλοιπα. Το ΤΕΙ Ηπείρου παίρνει άριστα στην αξιολόγηση της… αξιολόγησης, «μερικώς» καλά στις κτιριακές υποδομές, άριστα στην «κοινωνική στρατηγική», «μερικώς καλά» στη στρατηγική διεθνοποίησης.

Επίσης, αναφέρεται σε αξιολογητικές κατατάξεις, προσεκτικά όμως, καθώς αναφέρεται στην Quacquarelli Symonds (QS), που παρότι γενικά θεωρείται σοβαρότερη από άλλες, παραμένει μια εξωτερική, βασικά ποσοτική, αξιολόγηση από έναν ιδιωτικό οίκο.

Γενικά, η ΑΔΙΠ στην έκθεσή της (που αφορά το 2016, σημειωτέον), επισημαίνει ότι ενόψει του 2020, όταν τα πτυχία των πανεπιστημίων της ΕΕ θα αναγνωρίζονται αυτόματα, θα πρέπει τα ελληνικά ιδρύματα να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους σε μια σειρά κατηγορίες, όπως η διεθνοποίηση των σπουδών με ξενόγλωσσα τμήματα και μαθήματα, το ποσό δημόσιας χρηματοδότησης και το «βαθμό απασχόλησης των αποφοίτων» (sic), κ.α. Μερικές από αυτές πάντως, όπως η αναλογία φοιτητών-διδασκόντων, χρειάζονται άμεση τόνωση με προσλήψεις, κάτι που στη μνημονιακή Ελλάδα θεωρείται σχεδόν έγκλημα καθοσιώσεως, ενώ ούτε λόγος να γίνεται για τη δημόσια χρηματοδότηση και την ανεργία των πτυχιούχων…

Όλη η έκθεση, έχει δημοσιευτεί από τον ιστοχώρο esos, εδώ