Ο ανθός της άγριας νεολαίας

Πριν από 58 ολόκληρα χρόνια, κάτι ατίθασοι νεαροί που κινούνταν κάπου μεταξύ mods και Μπέλφαστ, κυκλοφορούσαν το πρώτο τους άλμπουμ.

Ήταν οι Them και ο δίσκος ήταν το The Angry Young Them και ο πιο τζίντζερ αγριεμένος πίσω από το μικρόφωνο, ήταν ο Βαν Μόρισον, σερ Τζωρτζ Άιβαν Μόρισον, για την ακρίβεια.

Και το πρώτο κομμάτι του δίσκου ήταν το Mystic Eyes. Και το έκτο, ήταν το G-L-O-R-I-A, Gloooooriaaaaa.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Αυτό λοιπόν το τρομερό παρεάκι που επιβίωσε για μια οκταετία περίπου και ξανασυνδέθηκε μια και μόνη φορά το 1979 παρακαλώ, είχε γράψει ένα χρόνο περίπου, νωρίτερα, ένα τρομερό σινγκλ: στην πρώτη πλευρά ήταν το Baby Please don’t Go, στην εκδοχή (περίπου) του Big Joe Williams και στη δεύτερη, ήταν μια σύνθεση του Belfast Lion (του Μόρισον ντε…).

Σύμφωνα με τον θρύλο (τον Μόρισον ντε…), το Gloria γράφτηκε όταν αυτός έκλεισε τα 18, κάπου στη Γερμανία, όπου περιόδευε με τους Monarchs. O Μόρισον (το Belfast Lion ντε…) πρόσθετε κατά περίπτωση στίχους επί σκηνής ή στο στούντιο, όσο η μπάντα έπαιζε και δεν το έκανε αυτό μόνο στο Gloria.

Η δε μπάντα που ήταν ουσιαστικά ένα «κέντρο διερχομένων», κάποιο εκ των οποίων ήταν και είναι κορυφαίοι σέσιον και μη, μουσικοί, έπαιζε μια γκαζωμένη εκδοχή των delta blues και επί της ουσίας, δημιουργούσε τις βάσεις για να εξαπλωθεί πανδημικά το γκαράζ των τελών των ‘60s, αλλά και τα proto-punk σπέρματα στη μουσική του Detroit, αλλά και της Αλβιόνας.

Όσο για το κομμάτι, μην ξεγελιέστε. Δεν είναι ακριβώς ερωτικό και δεν μιλάει ακριβώς για κάποια Γκλόρια.

Όταν ο Belfast Cowboy (ο Μόρισον ντε…) ωρύεται στο μικρόφωνο «I watch her come up to my house/She knocks upon my door/And then she comes up to my room/I want to say she makes me feel all right/G-L-O-R-I-A!» δεν εννοεί ντε και καλά κάποιον θυελλώδη έρωτα. Gloria, στα λατινικά, είναι η δόξα…