Νέα Υόρκη, η πρωτεύουσα της Τεχνητής Νοημοσύνης

Από την Silicon Valley έως τη Wall Street υπάρχει μία αυξανόμενη ζήτηση για εργαζόμενους με γνώση της επιστήμης που αφορά την τεχνητή νοημοσύνη και την εκμάθηση των μηχανών. Η δεξαμενή ταλέντων, όμως, είναι μικρή και έχει δώσει την ευκαιρία σε όλους όσοι έχουν την γνώση και τις ικανότητες να ζητούν συνεχώς περισσότερα χρήματα και να πουλάνε ακριβά τις υπηρεσίες τους. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος για κάμποσο διάστημα. Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι προκειμένου να βρει εφαρμογή στην καθημερινότητά μας, αλλά και χιλιάδες κίνδυνοι που μπορεί να κρύβονται πίσω από αυτήν.

Για τους κινδύνους αυτούς υπάρχουν, βέβαια, οργανισμοί όπως το MIRI που προσπαθεί να τους εντοπίσει και να τους εξαλείψει. Το συγκεκριμένο ινστιτούτο είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από ιδιώτες με μεγάλο ενδιαφέρον για την τεχνητή νοημοσύνη, όπως είναι για παράδειγμα η απόφοιτη Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και επαγγελματίας των παιχνιδιών με τράπουλα, Λιβ Μπορί. Προς το παρόν, πάντως, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον δεν στρέφεται στα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από τη συγκεκριμένη τεχνολογία, αλλά στα οφέλη που μπορεί να προκύψουν από αυτήν.

Ο αριθμός των αγγελιών εργασίας που περιλαμβάνουν τους όρους «τεχνητή νοημοσύνη» και «εκμάθηση μηχανών» έχει διπλασιαστεί αυτή τη στιγμή σε σχέση με το 2015, σύμφωνα τουλάχιστον με ένα από τα μεγαλύτερα σάιτ προσφοράς εργασίας, το Indeed.com. Οι εργαζόμενοι τις ψάχνουν στον κλάδο όσο περισσότερο γίνεται και η αναζήτηση για τέτοιου είδους εργασίες έχει αυξηθεί κατά 182% τα τελευταία τρία χρόνια. Όμως μεγαλύτερη αναζήτηση μιας συγκεκριμένης κατηγορίας εργασίας δεν σημαίνει και αύξηση του αριθμού των ικανών εργαζομένων, με αποτέλεσμα οι εταιρείες να δυσκολεύονται να βρουν τους κατάλληλους υποψήφιους.

Οι πραγματικά μεγάλες αμοιβές, όμως, για τους πραγματικά ικανούς επιστήμονες της τεχνητής νοημοσύνης δεν έρχονται μέσα από δημοφιλείς πλατφόρμες όπως το Indeed.com, αλλά από τους ειδικούς της αγοράς εργασίας που μπορούν να προσεγγίσουν τους καλύτερους και να προσφέρουν από μπόνους μέχρι και μετοχές εταιρειών προκειμένου να τους δελεάσουν και να τους πείσουν να δουλέψουν για εκείνους. Όσο περνάει ο καιρός τα μεγάλα ταλέντα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τις καλύτερες θέσεις και φυσικά υπάρχει λόγος γι’ αυτό.

Source Pixabay

Ειδικά η Νέα Υόρκη έχει γίνει η «πρωτεύουσα της τεχνητής νοημοσύνης» αφού πλέον εκεί (κι όχι στο Σαν Φρανσίσκο, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια) βρίσκεται το επίκεντρο των εταιρειών που ασχολούνται με την εν λόγω τεχνολογία. Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο ότι εκεί βλέπουμε πλέον μερικές από τις σημαντικότερες εξελίξεις σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης. Δεν έχει περάσει, άλλωστε, πάνω από ένα δεκαήμερο που μία τεχνολογική εταιρεία κυκλοφόρησε εφαρμογή η οποία παίζει τον ρόλο της Uber για τους οδηγούς ταξί.

Στην ουσία οι πελάτες θα πάψουν να σηκώνουν το χέρι σε οποιοδήποτε σημείο του δρόμου βρίσκονται για να πάρουν ένα ταξί, αλλά θα μπορούν να επικοινωνούν απευθείας με τον οδηγό της αρεσκείας τους μέσω της εφαρμογής και να εξασφαλίζουν τις υπηρεσίες του, αφού πρώτα έχουν συμφωνήσει το ακριβές κόμιστρο για την μεταφορά τους. Η εφαρμογή Waave χρησιμοποιεί αλγορίθμους προκειμένου να αναλύει την προσφορά, τη ζήτηση και την κίνηση στους δρόμους της Νέας Υόρκης προκειμένου να προσδιορίσει την τιμή της διαδρομής και να δώσει το δικαίωμα στις δύο πλευρές να συμφωνήσουν σε αυτή. Ο επιβάτης θα έχει την δυνατότητα να πληρώσει με πιστωτική κάρτα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με την Uber, το οποίο με τη σειρά του θα χάσει αρκετά σε δυναμική.

Η Uber, άλλωστε, δεν είναι ευπρόσδεκτη σε αρκετά μέρη του κόσμου, ειδικά στην Ευρώπη όπου οι πρακτικές της έχουν μπει πολλές φορές στο στόχαστρο. Φυσικά αυτό ισχύει και για την Ελλάδα, όπου οι κινητοποιήσεις εναντίον της Uber είναι έντονες εδώ και μήνες. Στην περίπτωση της Waave, η εταιρεία διαπίστωσε ότι υπήρχε ένα κενό στην αγορά έπειτα από το νομοσχέδιο που εγκρίθηκε τον προηγούμενο Μάρτιο και το οποίο δίνει το δικαίωμα στους οδηγούς ταξί να προσφέρουν «ευέλικτες» τιμές προκειμένου να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικοί. Ως τότε απλά χρησιμοποιούσαν το «ρολόι» για να προσδιοριστεί το κόμιστρο, όπως συμβαίνει στην συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του κόσμου.

 (φωτογραφία By Pascal Subtil / CC BY 2.0)