Μπορεί η πόλη να «αντέξει» το μέλλον;

Τα Γιάννενα είναι μια ωραία πόλη. Ακόμα και όταν ήταν αποκλεισμένη οδικά, πάλι ωραία ήταν. Ήταν επίσης μια κλειστή πόλη, μια «σφιγμένη» κοινωνία. Και συνεχίζει να παραμένει.

Σαν να μην έχει καταλάβει πλήρως πως στα όρια της καταλήγουν δύο μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, σαν να κλείνει τα αυτιά της στη βοή των πραγμάτων που κάπου κάπου τη συναντάνε ή την προσπερνάνε, σαν να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι όλοι εμείς, ο μικρός αυτός κόσμος μας, είναι και μέγας.

Κι όταν μια πόλη δεν έχει επίγνωση των πραγμάτων που αλλάζουν γύρω της, δεν μπορεί να βρει η ίδια τον κατάλληλο τρόπο για να αλλάξει, για να γίνει πιο ανοιχτή, για να αποτινάξει τον συντηρητισμό της, για να μένουν οι Γιαννιώτες στον τόπο τους από επιλογή και όχι επειδή έτσι τα έφερε η ζωή.

Τα τελευταία χρόνια (αν και η πανδημία έβαλε ένα φρένο) τα Γιάννενα αποτελούν μια «τάση». Τα γνωρίζουν άνθρωποι που δεν τα ήξεραν, τα επισκέπτονται πολύ πιο εύκολα άλλοι που τα γνώρισαν παλιότερα. Κόσμος έρχεται και φεύγει, κάποιοι δε, επιδιώκουν ή και βρίσκουν εργασία σε αυτόν τον τόπο.

Τη βλέπεις την πόλη πια σε διάφορα πρότζεκτ – κι όχι μόνο στα μετεωρολογικά δελτία. Είναι μέσα σε διάφορα σχέδια, άλλα ρεαλιστικά, κι άλλα αστήριχτα και πρόχειρα: Για τον πολιτισμό, για την καινοτομία, για την επιχειρηματικότητα.

Το θέμα είναι αν μπορεί  να αντέξει την τάση και το μέλλον. Αν αυτοί οι σχεδιασμοί δεν περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό της και μόνο.

Θα συνεχίσουν να είναι τα Γιάννενα λοιπόν μια ανθρώπινη πόλη; Θα βοηθηθούν από την εξωστρέφεια για να μικρύνουν τις τεράστιες ανισότητες –κοινωνικές και οικονομικές- που κρύβονται πίσω από «μέσους όρους»;

Θα πάνε πιο μπροστά, με ανθρωποκεντρικούς και όχι με αγοραίους στόχους, εφήμερους πλουτισμούς, με ισχυρό ύφος, με πολιτιστικό κι όχι φολκλορικό αποτύπωμα;

Η «μεταπανδημική» εποχή που ξεκίνησε (έστω και αν η πανδημία δεν αποχώρησε ποτέ ολοκληρωτικά), επιφυλάσσει πολλά καινούργια για το «δέρμα της πόλης».

Και θα πρέπει αυτή, η πόλη, να αποδείξει ότι θα τα αντέξει και θα τα κάνει δικά της και όχι αυτά, δική τους.