"Μουσική για τους ανθρώπους που είναι ανοιχτοί στη συγκίνηση"

Η Νατάσσα Μποφίλιου έρχεται αύριο Παρασκευή στο Factory of Sound και στο μεταξύ, μιλάει στον Τύπο για τη "Βαβέλ", τη μουσική βιομηχανία, το κοινό της και πώς το φαντάζεται, αλλά και για τη μουσική επικαιρότητα

Τι φέρνει η Βαβέλ ΙΙ;

Στη  δεύτερη Βαβέλ είναι πιο «φωτισμένη» η πιο εξωστρεφής πλευρά του δίσκου, με πιο έντονα τα Balkan στοιχεία, γι αυτό και οι διασκευές που έχουν πλαισιώσει τα τραγούδια και ο τρόπος που έχουν διασκευαστεί κάποια τραγούδια δικά μας μέσα στη Βαβέλ ΙΙ, έχουν μια πιο δυναμική αίσθηση.

Πιο ηλεκτρική;

Όχι, δεν θα το έλεγα. Έχουν αξιοποιηθεί περισσότερο τα πνευστά και οι ρυθμοί. Νομίζω ότι έχει μια πιο «πάρτι» διάθεση. Είναι μια παράσταση, πιο κινητική σε ο,τι αφορά μένα. Έχει τη δομή της παράστασης, με δομημένο σκελετό, αλλά η αίσθηση του live είναι πιο συναυλιακή. Μπορεί να το δει δηλαδή κάποιος όρθιος, σε ανοιχτό χώρο.

Είναι πιο «καλοκαιρινό» δηλαδή το μοντέλο;

Ναι, έγινε με τη λογική ότι θα έβγαινε και το καλοκαίρι και θα έκλεινε τα δύο χρόνια της Βαβέλ

Απευθύνεσαι σε συγκεκριμένο κοινό τελικά;

Η απεύθυνση είναι πλειοψηφική. Απευθυνόμαστε σε όποιον συμμερίζεται την ίδια καλλιτεχνική σκέψη και σε όποιον του αρέσουν τα τραγούδια, στο κάτω κάτω. Η μουσική που κάνουμε δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, έχει ένα χαρακτηριστικό μόνο: να μιλάει στους ανθρώπους που είναι ανοιχτοί στη συγκίνηση. Η Βαβέλ είναι ένα άλμπουμ που έγινε με συγκεκριμένο μότο: στη δική μας Βαβέλ εξαργυρώνονται όλες οι γλώσσες, αρκεί να μιλούν αληθινά. Κανένα στεγανό λοιπόν, στην απεύθυνσή μας.

Υπάρχει ένα σύνολο χαρακτηριστικών που φαντάζεσαι ότι περιγράφει το «μέσο όρο ακροατή» της μουσικής σου;

Είναι ένας άνθρωπος ανοιχτός σε αυτά που νιώθει. Μέσα από την τέχνη και τη μουσική, έρχεται σε επαφή και με τη σκοτεινή του πλευρά, προβληματίζεται, αλλά και με τις φωτεινές του στιγμές. Δεν θα απευθυνόμασταν σε ένα κοινό που ακούει μουσική η οποία το κάνει να αισθάνεται αποκλειστικά και μόνο χαρούμενο. Δεν μπορώ να πω ότι είναι μουσική fun, αυτή που κάνουμε. Μπορώ όμως να πω ότι έχει και όμορφες στιγμές και χαρούμενες νότες, αλλά και πιο προσωπικές και κλειστές «στροφές». Άρα λοιπόν, απευθυνόμαστε σε έναν άνθρωπο που θέλει να επικοινωνήσει με όλη την παλέτα συναισθημάτων, με τη μουσική που ακούει.

Μουσικά, θα επιχειρούσες κάτι διαφορετικό από αυτό που καταθέτεις δισκογραφικά; Ας πούμε ότι ένα πρωί έλεγες «θέλω να ηχογραφήσω κάτι άλλο». Τι θα ήταν αυτό;

Βέβαια. Πάντα το αναζητούμε αυτό. Θέλουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό κάθε φορά, χρησιμοποιώντας τη μαγιά που έχουμε. Δεν μπορούμε να γίνουμε άλλοι ξαφνικά. Θέλουμε όμως να ανανεωνόμαστε, να προτείνουμε ένα καινούργιο καλλιτεχνικό εαυτό, να δοκιμαστούμε. Βαριόμαστε να κάνουμε τα ίδια πράγματα.

Πόσο έχει αλλάξει η μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια;

Έχει αλλάξει τρομακτικά, αλλάζει και εις βάρος μας. Περιμένουμε, όλοι οι άνθρωποι της δισκογραφίας, σε αναμμένα κάρβουνα, για να δούμε πώς θα μπορέσουμε να υπάρξουμε στη νέα εποχή. Πρέπει να είσαι ευέλικτος και να μπορείς να προσαρμοστείς.  Είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα αυτή.

Μιλώντας για την επικαιρότητα, ο καλλιτεχνικός χώρος ζει στους ρυθμούς της υπόθεσης της ΑΕΠΙ. Έχεις να παρατηρήσεις κάτι γι αυτή την ιστορία;

Δεν θα ήθελα να πω κάτι συγκεκριμένο. Θα έπρεπε να το συζητήσεις με ένα δημιουργό, που τον τσούζει πραγματικά αυτό το θέμα. Θα σου μιλήσω όντας απέξω, λέγοντας ότι αυτή η κατάσταση έχει επηρεάσει όλους τους καλλιτέχνες-δημιουργούς, που οι περισσότεροι από αυτούς δεν ανταμείφθηκαν αντίστοιχα με την επιτυχία του έργου τους. Είδαμε όλοι το σκάνδαλο ΑΕΠΙ και το πώς μια οικογένεια καρπωνόταν τους κόπους άλλων ανθρώπων. Ξαναλέω όμως, ότι τοποθετούμαι όντως «απέξω». Αν μιλούσες με τον Θέμη (Καραμουρατίδη) ή τον Γεράσιμο (Ευαγγελάτο), θα σου έλεγαν πολύ περισσότερα, καθότι τους αφορά άμεσα, ως δημιουργούς.

Ευχαριστώ πολύ

Ευχαριστώ κι εγώ