Μια ιστορική συνοικία... με μέλλον

Η συνοικία Σιαράβα, πίσω από την οδό Γαριβάλδη, είναι από τις πιο παλιές συνοικίες και ταυτισμένη με ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης. Κάποτε ήταν ένας τόπος βιοτεχνικός, ο τόπος όπου δούλεψαν οι ταμπάκοι, δίπλα στη λίμνη και με τα στενόμακρα κτίρια να εξυπηρετούν τις ανάγκες τους: μπροστά το εργαστήριο και πίσω η οικία. Με «πυρήνα» την οδό Ζαλοκώστα, σήμερα είναι μια συνοικία η οποία επί της ουσίας δεν είναι συνδεδεμένη με την υπόλοιπη πόλη, παρά το γεγονός ότι αποτελεί ένα μέρος του ιστορικού κέντρου και γειτνιάζει με το σημείο αναφοράς των Ιωαννίνων, τη λίμνη.

Ο Δήμος Ιωαννιτών ευελπιστεί ότι η περιοχή αυτή θα αλλάξει με έργο προϋπολογισμού 2,75 εκατ. ευρώ. Το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε στη σημερινή του συνεδρίαση να υποβάλει πρόταση ανάπλασης της Σιαράβα στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Ήπειρος 2014-2020». Ο σχεδιασμός αυτός δεν είναι καινούριος. Αντιθέτως, έρχεται από τα παλιά (όχι πολύ παλιά, γύρω στο 2013) και διεκδικεί εκ νέου, αυτή τη φορά με περισσότερες αξιώσεις, την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Το έργο της ανάπλασης της συνοικίας αυτής περιλαμβάνεται δε στη Στρατηγική Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης (ΣΒΑΑ) του Δήμου Ιωαννιτών –απαραίτητη προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος προς το ΕΣΠΑ.

Τι είδους ανάπλαση σχεδιάζεται να γίνει; Επί της ουσίας ό,τι έχει γίνει στην απέναντι μεριά του ιστορικού κέντρου –Καλλάρη, Ζάππα, Κατσάρη, Σκίπη, Τοσίτσα κ.λπ. Δηλαδή διαμόρφωση των δρόμων σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας και σε πεζοδρόμους. Η παρέμβαση αυτή θα συνοδευτεί από την αναγκαία υπογειοποίηση των καλωδίων της ΔΕΗ αλλά και από την εγκατάσταση κάδων υπόγειας αποθήκευσης απορριμμάτων.

Στη συγκεκριμένη περιοχή, οι παρεμβάσεις που έχουν γίνει διαχρονικά, ήταν πολύ μικρές. Οι δημόσιες υποδομές στη συνοικία Σιαράβα είναι σχεδόν… vintage. Ο Δήμος Ιωαννιτών εκτιμά ότι με την υλοποίηση του σχεδιαζόμενου έργου θα υπάρξει βελτίωση στην προσβασιμότητα των πεζών και ότι η συνοικία θα γίνει περισσότερο ελκυστική για τον επισκέπτη. 

Βέβαια, όπως έχει δείξει και το παράδειγμα του… απέναντι ιστορικού κέντρου, δεν αρκούν μόνο οι πεζοδρομήσεις ή οι οδοί ήπιας κυκλοφορίας. Για να περπατήσει κανείς σε αυτές τις γειτονιές, πρέπει να συνυπάρξουν κι άλλα μέτρα, τα οποία θα συντελούν στη συνολική ανάδειξη του ιστορικού κέντρου ως ενός τόπου κοινωνικής αναφοράς και πολιτιστικής κληρονομιάς.