Ο Ματ Έλιοτ μιλάει στον Τύπο Ιωαννίνων, λίγο πριν παίξει στο Πνευματικό Κέντρο, σε ένα από τα σημαντικότερα μουσικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στα Γιάννενα τα τελευταία χρόνια.
Προτιμάτε να είστε μόνος ή μαζί με άλλους στις δουλειές σας;
Βασικά, μου αρέσει και στις δύο περιπτώσεις. Όταν ήμουν νεότερος, ήμουν ένα «control freak», αλλά όλο και περισσότερο πλέον εκτιμώ τη δουλειά με άλλους ανθρώπους και απολαμβάνω τη συνεισφορά τους. Τα live είναι γενικά πιο εύκολα όταν είμαι μόνος μου, αλλά ευχαριστιέμαι να παίζω με τη μπάντα μου. Δυστυχώς, αυτό συμβαίνει σπάνια, γιατί είναι πολυάσχολοι.
Στην Ελλάδα, θεωρείστε εν πολλοίς «φολκ μουσικός». Σε ποιο βαθμό η φόλκ είναι μια επιρροή ή/και έμπνευση για εσάς;
Αγαπούσα πάντα την παραδοσιακή μουσική από όλο τον κόσμο. Για μένα, η φολκ είναι σε μεγάλο βαθμό αγνή και δεν έχει διαφθαρεί από επιχειρηματικές θεωρήσεις. Η μουσική φτιάχτηκε για να εκφράσει κάτι αληθινό και βαθύ και μόνο γι αυτό το λόγο, όχι γενικά για χρήμα ή δόξα. Αυτό είναι, για μένα, το νόημα της μουσικής: να εκφράζεσαι και να επικοινωνείς. Μέσω αυτών των μουσικών βλέπουμε ότι όλοι άνθρωποι, ανεξάρτητα από ηλικία ή κουλτούρα, αποκτούν εμπειρίες από τα ίδια πράγματα στη ζωή, χαρά, αγάπη, καρδιοχτύπι, το πάθος για το χορό, τη θλίψη της ύπαρξης και της θνητότητας. Δείχνει, η μουσική, την τρέλα του ρατσισμού και του εθνικισμού, γιατί τελικά, η ανθρώπινη εμπειρία είναι παρόμοια για όλους και όλες μας.
Τι ακριβώς είναι το 3rd Eye Foundation;
Κυριολεκτικά, είναι ένα electronic project που ξεκίνησα στα μέσω της δεκαετίας του ’90. Είναι βασικά… εγώ, αλλά τον πρώτο του καιρού δούλευα με την τότε σύντροφό μου, υπό το όνομα Foehn. Από τα μέσα των ‘90s μέχρι το 2000 περίπου, δούλεψα σόλο, με το δικό μου όνομα, παρότι έκανα ένα νέο δίσκο το 2010 (νομίζω), το The Dark. Αυτή την περίοδο ηχογραφώ το επόμενο άλμπουμ, το οποίο ελπίζω να το ολοκληρώσω τον Ιούνιο. Το όνομα, 3rd Eye Foundation, προέρχεται από την πρώτη μου εμπειρία με LSD, στα 17 μου, όταν είδα ένα λαμπερό τρίτο μάτι στο μέτωπό μου, ενώ κοιτούσα στον καθρέφτη. Το μάτι έφυγε από το κεφάλι μου, έκανε έναν κύκλο γύρω από αυτό και πέταξε στο διάστημα.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή δίσκος που ακούτε τελευταία;
Σε αυτή τη φάση, ακούω αποκλειστικά τζαμαϊκανό ροκστέντι από το τέλος του ’60 και τις αρχές του ’70.
Διαφορές από το «Mess we made» μέχρι το «Calm Before»; Υπάρχουν;
Πάρα πολλές για να φτιάξουμε λίστα. Είμαι σχεδόν ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος, με πάνω από μια δεκαετία εμπειριών και απογοητεύσεων. Το Calm Before ηχογραφήθηκε με τελείως διαφορετικό τρόπο, αν και υπάρχουν κάποιες ομοιότητες. Στο The Mess We Made ήταν η πρώτη μου εμπειρία συγγραφής στίχων και, παρότι θεωρώ το «The Sinking Ship song» ένα από τα καλύτερά μου τραγούδια, στιχουργικά, σε γενικές γραμμές οι στίχοι μου είναι καλύτεροι σήμερα. Επίσης, θέλω να πιστεύω ότι παίζω κιθάρα και τραγουδάω καλύτερα από τότε. Αλλά το «The Mess We Made» συνεχίζει να έχει μια ειδική θέση στην καρδιά μου, παρότι το μισούσα για πολλά χρόνια.
Ευχαριστώ πολύ
Ευχαριστώ κι εγώ
Info
Matt Eliott στο Πνευματικό Κέντρο
Πέμπτη 11 Μαΐου, μαζί με τους Omma και Theodore, 21.000
Τιμές εισιτηρίων: 10 ευρώ (είσοδο) / 8 ευρώ (προπώληση) / 6 ευρώ (φοιτητικό - ανέργων με την επίδειξη της σχετικής κάρτας στην είσοδο).
Σημεία Προπώλησης: Beatnik Studios / Music Shop (Ανεξαρτησίας 123),
Θυμωμένο Πορτραίτο(Καποδιστρίου 20), Route 66(Ανεξαρτησίας 51 Στοά Λιάμπεη), Ποδήλατο Alternative Bar (Ν. Ζέρβα & Πυρσινέλλα εντός στοάς) και ηλεκτρονικά:
https://www.viva.gr/tickets/music/pnevmatiko-kentro-iwannitwn/matt-elliott/