«Κυνήγι μαγισσών» καταγγέλλουν οι δάσκαλοι

Ο σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ιωαννίνων παίρνει θέση για τις καταγγελίες περί εκφοβισμού εις βάρος μαθήτριας του 3ου δημοτικού σχολείου. Το περιστατικό, σύμφωνα με τις καταγγελίες της μητέρας της μαθήτριας του Μαρουτσείου, έχει να κάνει με συνεχιζόμενο εκφοβισμό εις βάρος της κόρης της, που οδήγησε σε αισθητική χειρουργική επέμβαση προκειμένου να εκλείψει ο λόγος που τα άλλα παιδιά την κορόιδευαν. Το περιστατικό έφτασε μέχρι τη διεύθυνση Εκπαίδευσης και σύμφωνα με τον διευθυντή, Γρηγόρη Τζίμα, αντιμετωπίστηκε. Η υπόθεση ξέφυγε αρκετά, με δημοσιεύματα επιθετικά προς όλες τις πλευρές, τα οποία δημοσιεύτηκαν κυρίως σε ιστολόγια, αλλά αναπαράχθηκαν μαζικά. Ο σύλλογος στην ανακοίνωσή του καταγγέλλει «κυνήγι μαγισσών» στα ΜΜΕ και σημειώνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο διευθυντής του σχολείου (κατά του οποίου καταφέρεται με καταγγελία η μητέρα) και ο σύλλογος διδασκόντων «χειρίστηκαν το ζήτημα διακριτικά και  με απόλυτα παιδαγωγικό τρόπο". Συμπληρώνει το εξής:

"Όσοι απλοϊκά – αθώα ή πονηρά - θέσουν το ερώτημα: ‘μα καλά αφού όλα έγιναν καλά, γιατί δεν λύθηκε το πρόβλημα;’  να τους θυμίσουμε τα όσα οι κοινωνικές επιστήμες μετά από πολύχρονες έρευνες συμπεραίνουν: ότι δηλαδή, είναι απόλυτα λαθεμένο να ισχυριζόμαστε  πως ο λεγόμενος σχολικός εκφοβισμός ή ενδοσχολική βία έχουν τείχη. Ότι ξεκινούν μόλις το παιδί, ο νέος, περάσει στο προαύλιο του σχολείου και σταματούν όταν αυτός βγει απ’ αυτό».

Ο σύλλογος στηρίζει τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και απορρίπτει ως αβάσιμες τις κατηγορίες εις βάρος τους. «Ας αναλογιστούν μόνο, όσοι όλες αυτές τις μέρες -οικείοι και μη- επαναλαμβάνουν συνεχώς στα πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια το συγκεκριμένο θέμα, πόσο κακό μπορεί να προκαλέσει η υπερέκθεση του συγκεκριμένου παιδιού και πόσο επιβαρύνει την ήδη κακή ψυχολογική του κατάσταση» τονίζει. Επίσης, καταγγέλλει και μερίδα ΜΜΕ για εκφράσεις τύπου «ο διευθυντής του σχολείου χρειάζεται βρεγμένη σανίδα» και τονίζει ότι  «για μας είναι ξεκάθαρο, ότι υπεύθυνοι και υπόλογοι γι’ αυτού του είδους τα κοινωνικά προβλήματα,  είναι όσοι με τις πολιτικές αποφάσεις και ενέργειες συμβάλλουν στη γέννηση ή την ενίσχυσή τους. Όσοι λοιπόν θέλουν να δουν τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος της σχολικής βίας ας κοιτάξουν και λίγο πέρα από τους τέσσερις τοίχους του σχολείου ή της οικογένειας. Γιατί βία είναι, μέσα στο σχολείο το ένα παιδί να έχει πρόσβαση σε εξωσχολική στήριξη και το άλλο όχι. Βία είναι, σ’ ένα παιδί να κόβουν το ρεύμα στο σπίτι του και να μην μπορεί να διαβάσει τα μαθήματα της άλλης μέρας. Βία είναι, να μην μπορείς να πας διακοπές και ο συμμαθητής σου να αφηγείται στην τάξη  πόσο ωραία πέρασε το καλοκαίρι. Βία είναι, να μην έχεις κολατσιό και να κοιτάζεις το συμμαθητή σου στο στόμα να τρώει το σάντουιτς. Και αυτή τη βία  κανένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν  μπορεί να τη θεωρεί ευθύνη του δασκάλου, όπως επίσης και το παράγωγό της, τον σχολικό εκφοβισμό».