«Καλοτυχίζω τον εαυτό μου…»

Ένας από τους πιο σημαντικούς γλύπτες, ο Κυριάκος Ρόκος, με καταγωγή από το Μέτσοβο, επιστρέφει στα Γιάννενα με μια διαφορετική έκθεση, όχι γλυπτών, αλλά σχεδίων. «62 σχέδια του Κυριάκου Ρόκου» είναι ο τίτλος της έκθεσης που διοργανώνει το Ίδρυμα Ιωσήφ και Εσθήρ Γκανή στο λαογραφικό μουσείο «Κ. Φρόντζος» της ΕΗΜ. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Τετάρτη 1 Νοεμβρίου, στις 19:30.

«Καλοτυχίζω τον εαυτό μου, που από νωρίς έμαθε πως πρώτα είναι εργάτης και ύστερα καλλιτέχνης». Είναι κάτι που αναφέρετε στο εισαγωγικό σημείωμα της έκθεσης «62 σχέδια». Τι εννοείτε;

Πράγματι είναι κι αυτό ένα απ’ τα πιστεύω μου, που δεν τ’ αφήνω να ξεχαστεί. Χωρίς σκληρή δουλειά τίποτα δεν μπορεί να πάει μπροστά. Είναι αυτή που σ’ απελευθερώνει για μοναδικά ταξίδια…

Μάρμαρο, καλέμι και σφυρί: τα αγαπημένα σας εργαλεία. Το χαρτί και το μελάνι, πώς προέκυψε;

Αν θελήσει κάποιος , να σκύψει και να ψάξει να βρει, μέσα στα 72 μου χρόνια, ποια ήταν και είναι τα αγαπημένα μου εργαλεία, εύκολα θα διακρίνει εκείνα  που κάθε φορά, προσφέρονται για να καταγράψουν όλα όσα έχω ανάγκη να πω ή  καλύτερα, όλα όσα έχουμε να πούμε, με τη δικιά μου γλώσσα. Έτσι και το χαρτί και το μελάνι , έχουν το ρόλο τους για στιγμές που με κανένα άλλο υλικό δεν θα μπορούσαν να φανερωθούν πιο άμεσα.

Πόσο επηρεάζει την τέχνη του, ο τρόπος που ζει ένας καλλιτέχνης;
Η στάση ζωής του καλλιτέχνη επηρεάζει πολύ περισσότερο την τέχνη του παρά ο τρόπος ζωής του. Για μένα εκείνο που μετράει είναι η καθαρότητα της σκέψης του και της πράξης και η άδολη συμμετοχή του στα κοινά. Αυτά τα τρία καθορίζουν και τον τρόπο που επιλέγει να ζει.

Γλυπτική στους δημόσιους χώρους. Ποιες νομίζετε ότι είναι οι παράμετροι εκείνες που καθορίζουν τελικά την αποδοχή ενός γλυπτού (με αφορμή και το γλυπτό της ΕΡΤ);

Από πάντα υποστήριζα ότι ένα έργο τέχνης ανήκει σ’ όλους , όσους αγαπάν την τέχνη, άρα και το μεγαλείο της ζωής. Είναι γεγονός ότι η τέχνη μάς κάνει καλύτερους αλλά και φοβερά επικίνδυνους για τις εξουσίες που πασκίζουν να φτιάξουν όντα τυφλά, άοσμα και άγευστα, δηλ. υπάκουα στα κελεύσματά τους. Έτσι σε κάθε τοποθέτηση έργου σε δημόσιο χώρο, επιστρατεύουν τη δικιά τους άθλια αισθητική, για να πετύχουν τους δικούς τους σκοπούς .

Πώς αντιλαμβάνεστε τον κοινωνικό ρόλο ενός καλλιτέχνη;

Αν και στην εποχή μας κυριαρχεί η άποψη ότι όλα είναι τέχνη, όλοι είμαστε καλλιτέχνες, η αλήθεια είναι ότι δεν είσαι ό,τι δηλώσεις. Ο καλλιτέχνης δεν κατασκευάζεται, γεννιέται… Γι’ αυτό το χάρισμα της ζωής σ’ ορισμένους τυχερούς , θάταν υπέροχο οι δημιουργίες τους να προσφέρονταν σαν ύμνος στον τόπο που τους γέννησε. Η τέχνη  δεν έχει τιμή πώλησης. Αλλά τι λέω; Ποια εξουσία σκέφτηκε να κάνει κάτι για τους 5.500 καλλιτέχνες που είναι ανασφάλιστοι; Φτάνουμε στο 2018 με τους καλλιτέχνες νάχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη απόρου.

Ποιοι θα ήταν για εσάς οι ιδανικοί συνομιλητές σε ένα τραπέζι με θέμα συζήτησης την τέχνη; 

Σ’ όλη μου την ζωή είχα την τύχη να είμαι κοντά σε σπουδαίους ανθρώπους. Μ’ άρεσε να τους ακούω. Ακόμα κι όταν δεν μιλούσαν. Η σιωπή τους ήταν κι αυτή κέρδος μου. Τις πιο πολλές φορές δεν λέγαν μεγάλες κουβέντες, ήταν σαν κάποιοι από μας. Εκείνο όμως που έμενε σαν στάμπα μέσα μου, ήταν η συνέπεια των λόγων τους. Ακόμα και τώρα μ’ αρέσει ν' ακούω. Όμως μου είναι τελείως άβουλο να βρίσκομαι σ’ ένα τραπέζι συνομιλίας για την τέχνη, με ιδανικούς συνομιλητές. Ξανά θα έστηνα αυτί…