Ήπειρος, η «δύσκολη γη»

Στην εποχή της «μονοκαλλιέργειας» του τουρισμού, το ερώτημα της πρωτογενούς παραγωγής γίνεται όλο και πιο οξύ, καθώς οι ανάγκες μεγαλώνουν, η αγορά πιέζεται από την ακρίβεια και ο τουρισμός δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να γίνει «βαριά βιομηχανία», γιατί δεν είναι κάτι τέτοιο.

Μπορεί όμως η Ήπειρος να στηρίξει τις ανάγκες πρωτογενούς παραγωγής και να παράγει υπεραξία; Το ερώτημα είναι έτσι και αλλιώς πολυσύνθετο και δεν απαντιέται εύκολα, αλλά μια ενδιαφέρουσα πτυχή του είναι και αυτή:

Στην Ήπειρο, η συνολική έκταση γεωργικής χρήσης γης είναι η μικρότερη από τις 13 Περιφέρειες, σύμφωνα με στοιχεία του 2018 (Eurostat στο 2019-2020 Τα βασικά μεγέθη της εκπαίδευσης, ΓΣΕΕ). Για την ακρίβεια, η Ήπειρος διαθέτει μόλις το 20,6% της έκτασης ως προς τη συνολική έκταση χρήσης γης. Το ποσοστό δεν την κατατάσσει απλά τελευταία στην Ελλάδα, αλλά και 16,2 μονάδες κάτω από τον ελληνικό μέσο όρο.

Φυσικά, υπάρχει εξήγηση: η Ήπειρος ήταν πάντα μια δύσκολη για καλλιέργεια γη και οι βασικές δραστηριότητες της αγροτικής παραγωγής, οι κτηνοτροφικές δηλαδή, αντιμετώπιζαν διάφορα ζητήματα: από τις βοσκήσιμες γαίες και τα δυσπρόσιτα μέρη, μέχρι τη σημερινή ενεργειακή κρίση.

Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει η ίδια, γενική έκθεση, το διάστημα 2015-2018, ο ίδιος δείκτης μειώθηκε σημαντικά σε όλη τη χώρα, με την Ήπειρο να παρουσιάζει τη δεύτερη μικρότερη μείωση (κατά 1,7%).

Από την άλλη, η Ήπειρος διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά εκτάσεων για δασοκομική χρήση (34,6%, 6 μονάδες πάνω από τη μέση τιμή της Ελλάδας), αυξημένο το διάστημα 2015-2018 κατά 3,2%.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα ένδειξη είναι ότι στην Ήπειρο είναι ότι η έκταση που διατίθεται για παραγωγή ενέργειας είναι το 0,21%.

Σημειώνεται ότι οι καταγραφές είναι ενδεικτικές, καθώς βασίζονται σε μια σειρά παράγοντες (κρατικές καταγραφές, μητρώα επιχειρήσεων κ.λπ.) και χωρίς να είναι «τελειωτικές», διαμορφώνουν μια γενική εικόνα.