Η Στέγη επιστρέφει στην Κόνιτσα: «Γιατί ‘ναι μαύρα τα βουνά» και φέτος

Από την Παρασκευή 28 έως την Κυριακή 30 Ιουνίου, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση επιστρέφει στην Κόνιτσα (Σπίτι της Χάμκως), με το δεύτερο φεστιβάλ «Γιατί ‘ναι μαύρα τα βουνά» (Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας).

Η Στέγη και ο βραβευμένος με Γκράμι παραγωγός Christopher King καλούν στο φεστιβάλ που φιλοδοξεί να εξερευνήσει τη μουσική των Βαλκανίων εμβαθύνοντας στις ρίζες και στα παρακλάδια της.

Επικαλούνται τον David Rothenberg και ένα κείμενό του από το μουσικό περιοδικό The Wire, από τον Αύγουστο του ’23:

«Τα βουνά μπορεί να ’ναι μαύρα, αλλά παράλληλα είναι και φωτεινά – η μουσική θεραπεύει, αφού εμπεριέχει όλα τα συναισθήματα, και οι καλύτερες παραδόσεις αποκαλύπτουν άγνωστους τρόπους με τους οποίους το παρελθόν μπορεί να μεταμορφωθεί δημιουργικά. Καμιά φορά η μουσική του παρελθόντος μπορεί να μας υποδείξει τον καλύτερο τρόπο για να διατηρούμαστε ζωντανοί.»

Στο φεστιβάλ έχουν προσκληθεί μουσικά συγκροτήματα και τραγουδιστές/τραγουδίστριες από όλη την Ελλάδα, την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Βουλγαρία και την Κροατία, για να ερμηνεύσουν και να παρουσιάσουν τη μουσική τους, μαζί με χορευτές και χορεύτριες που θα τους συνοδεύουν. Έχει υπάρξει επίσης ειδική μέριμνα για συνεργασία με χορευτικούς συλλόγους της Ηπείρου. Για κάθε ημέρα των εκδηλώσεων, ο Κρίστοφερ Κινγκ θα κάνει μια σύντομη παρουσίαση, βασισμένη σε ηχογραφήσεις του εμπορίου που έγιναν μεταξύ 1913 και 1958, προερχόμενες από την προσωπική του δισκογραφική συλλογή.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Παρασκευή 28 Ιουνίου | 20:30–23:30

Ο Κρίστοφερ Κινγκ θα ανοίξει το τριήμερο «Γιατί ’ναι μαύρα τα βουνά '24: Οι μουσικές κουλτούρες των νότιων Βαλκανίων» παίζοντας θεματικούς δίσκους 78 στροφών ανδρικής πολυφωνικής μουσικής από την Αλβανία, μια σπάνια ηχογράφηση πίπιζας, μουσική με κλαρίνα από ένα συγκρότημα Τσιγγάνων της νότιας Αλβανίας, άλλα 78άρια, ενώ θα περιγράψει επίσης το πλαίσιο της μουσικής αυτής της πρώτης βραδιάς. Θα εμφανιστούν ζωντανά μουσικοί και στη συνέχεια θα ακολουθήσει προβολή ταινίας:

1ο μέρος: Grupi Lab (έξι πολυφωνικοί τραγουδιστές από την περιοχή της Λιαπουριάς στην Αλβανία, με επικεφαλής τον Golik Jaupi)

2ο μέρος: Ηλίας Κακαρούκας με το σχήμα του από το Αγρίνιο (τρεις Ρομά μουσικοί, συνοδευόμενοι από μέλη του Συλλόγου Πανηγυριστών «Ο Άη Σύμιος»)

3ο μέρος: Προβολή της ταινίας «Gjeneral Gramafoni» του Viktor Gjika (μια ταινία για τη μουσική της νότιας Αλβανίας την περίοδο της ιταλικής κατοχής της χώρας), την οποία προλογίζουν η κόρη του σκηνοθέτη, Ester Gjika, με τον Κρίστοφερ Κινγκ, με τον Δημήτρη Δάλλα να μεταφράζει.

Σάββατο 29 Ιουνίου | 20:30–23:30

Ο Κρίστοφερ Κινγκ συνεχίζει την αφήγηση για το τριήμερο «Γιατί ’ναι μαύρα τα βουνά '24: Οι μουσικές κουλτούρες των νότιων Βαλκανίων» παίζοντας δίσκους 78 στροφών από την Κροατία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Θεσπρωτία, καθώς και άλλα 78άρια. Θα εμφανιστούν ζωντανά μουσικοί και στη συνέχεια θα ακολουθήσει προβολή ταινίας:

1ο μέρος: Adam Semijalac και Fige (κροατικά «πειραγμένα» παραδοσιακά και χορωδία)

2ο μέρος: Nova Prespa Band με τον Πάνο Σκουτέρη και τον Aurel Qirjo (συγκρότημα χάλκινων πνευστών από την περιοχή των Πρεσπών στη Βόρεια Μακεδονία, μαζί με μουσικούς από την Ήπειρο)

3ο μέρος: Προβολή της ταινίας «Ενθύμιον | Μια ωδή στην Ήπειρο» του Νίκου Ζιώγα (μια ταινία για το πέρασμα του χρόνου, τις αλλαγές στην παράδοση και την παρουσία της μουσικής σε ένα χωριό της Θεσπρωτίας), την οποία προλογίζουν ο σκηνοθέτης και ο Δημήτρης Χρυσομάλλης, με τον Δημήτρη Δάλλα να μεταφράζει.

Κυριακή 30 Ιουνίου | 20:30–23:30

Ο Κρίστοφερ Κινγκ κλείνει την αφήγηση του τριήμερου «Γιατί ’ναι μαύρα τα βουνά '24: Οι μουσικές κουλτούρες των νότιων Βαλκανίων» παίζοντας δίσκους 78 στροφών από τη Μακεδονία, τη Βουλγαρία και άλλες περιοχές. Θα εμφανιστούν ζωντανά:

1ο μέρος Act: Alkyone (ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια και ονειρικό fusion από τη Μακεδονία)

2ο μέρος: Samir Kurtov (κουαρτέτο βιρτουόζων στον ζουρνά Ρομά από τη νοτιοδυτική Βουλγαρία)

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Σάββατο 29 Ιουνίου | 11:00 | Πλατεία Παλιάς Αγοράς

Διάρκεια: 90-120 λεπτά | Γλώσσα: Αγγλικά και κροατικά, με μετάφραση στα ελληνικά

Εργαστήριο για το παραδοσιακό τραγούδι της Κροατίας με τη χορωδία Fige

Δηλώστε συμμετοχή

Μέσα από τη συμμετοχή σε αυτό το εργαστήριο, το κοινό και οι συμμετέχοντες θα μπορέσουν να κατανοήσουν και να αντιληφθούν εννοιολογικά τα στοιχεία του παραδοσιακού τραγουδιού της Κροατίας, και πιο συγκεκριμένα τη φωνητική και μελωδική δομή του. Στόχος είναι να ξεκινήσει η διαδικασία εκμάθησης αυτών των τραγουδιών.

Δομή του εργαστηρίου:

Μια σύντομη παρουσίαση της χορωδίας Fige, της ιστορίας της, των μεθόδων εργασίας της και του ρεπερτορίου της.

Ζωντανή ερμηνεία δύο παραδοσιακών τραγουδιών από την Κροατία: η προέλευσή τους, τα χαρακτηριστικά των περιοχών από τις οποίες προέρχονται, παρουσίαση των παραδοσιακών ενδυμασιών και των εκδηλώσεων στις οποίες τραγουδιούνταν αυτά τα παραδοσιακά τραγούδια.

Παρουσίαση και συζήτηση σχετικά με το νόημα των στίχων των τραγουδιών.

Διαδραστική διδασκαλία εκμάθησης παραδοσιακών τραγουδιών για όσους και όσες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν.

ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

«Gjeneral Gramafoni» του Viktor Gjika, Παρασκευή 28 Ιουνίου

Αυτή η ασπρόμαυρη δραματική ταινία, σε σκηνοθεσία του Βίκτορ Γκίκα, αφηγείται την ιστορία ενός ταλαντούχου κλαρινετίστα και μιας ομάδας μουσικών που δέχονται πιέσεις να σταματήσουν να παίζουν παραδοσιακή αλβανική μουσική χάριν των δημοφιλών ιταλικών φασιστικών τραγουδιών της εποχής. Η ταινία διαδραματίζεται στο διάστημα της μοναρχικής διακυβέρνησης της Αλβανίας υπό τον βασιλιά Ζογ, ο οποίος τελικά συνθηκολόγησε και παρέδωσε την κυριαρχία της χώρας στην Ιταλία.

«Ενθύμιον» του Νίκου Ζιώγα, Σάββατο 29 Ιουνίου

Το «Ενθύμιον», ένα λυρικό ντοκιμαντέρ, είναι μια ελεγεία στην Ήπειρο που χάνεται, αλλά και ένας ύμνος στην Ήπειρο που επιβιώνει. Ένα τραγούδι αγάπης για όσους έμειναν κοντά της, για όσους μετανάστευσαν, για τους μουσικούς της και τη μοναδική της φύση.

Στο «Ενθύμιον» μεταφερόμαστε στο Γιρομέρι Θεσπρωτίας τις ημέρες του Πάσχα. Μέσα από τον κινηματογραφικό φακό γινόμαστε παρατηρητές της καθημερινότητας και των ανθρώπων αυτού του μικρού χωριού και αναζητούμε τις ρίζες ενός ξεχωριστού εθίμου. Μέσα από τα τραγούδια, τα λόγια και τους ήχους, οι λιγοστοί του κάτοικοι προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανές τις παραδόσεις και τους θρύλους και να δώσουν συνέχεια στη ζωή ακόμα και μετά το τέλος της. Μια αποτύπωση, όχι μόνο εθνογραφική, ενός εθίμου που η καταγωγή του χάνεται στον χρόνο, όπου τα έγχρωμα φιλμ του παρελθόντος σμίγουν με το ασπρόμαυρο παρόν και οι ήχοι του κλαρίνου αντηχούν μέσα από τις πέτρες, τα βουνά και τα πρόσωπα.

Το «Ενθύμιον» είναι μια απόπειρα, κόντρα στην αδίστακτη ψηφιοποίηση της εποχής μας, να κρατηθεί ζωντανή η αναλογική μνήμη της ελληνικής επαρχίας: ένα ενθύμιο ζωής.