Η σημασία να κάνεις πράγματα που δεν έχουν σημασία

Όταν ξεκίνησαν οι Folk’n’Roll δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα, για να πω την αλήθεια. Ο βασικός λόγος ήταν ότι τους πέτυχα στην πολύ αρχή τους ακόμα, σε κάνα δυο live που ψάχνανε ακόμα τα βήματά τους, σε ένα έτσι και αλλιώς δύσκολο μονοπάτι. Δεν είναι εύκολο να παίζεις ska balkan και να μην ακούγεσαι όπως να ‘ναι…

Αυτό που κάνουνε πλέον οι Folk’n’Roll όμως, δεν έχει σχέση με εκείνα τα πρώτα βήματα. Αυτό δε που έγινε χτες βράδυ στο αποκριάτικο Πορτραίτο, ενδεχομένως να μνημονεύεται στο προσεχές μέλλον με τον τρόπο που τα ακροατήρια διηγούνται φάσεις από live (ο τάδε στον Λυκαβηττό που έκανε το δείνα, ο τύπος που πέταξε το κουτάκι στον έτσι και αυτός του είπε ότι αλλιώς, το ντου στη Λεωφόρο για να δούμε τζάμπα εκείνους κ.λπ.).

Καταρχάς, παίξανε χωρίς τον ένα τραγουδιστή τους, κενό που κάλυψε με το παραπάνω ο άλλος τραγουδιστής τους. Δεύτερον, άλλαξε το στήσιμο στο Πορτραίτο για να χωρέσει η μπάντα και να επιτραπεί ο ανάλογος χαμός. Τρίτον, έγινε χαμός. Χαμός, αυτή είναι η λέξη που ταιριάζει.

Σίγουρα, βοηθάνε οι Απόκριες και το περιρρέον κλίμα, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό. Οι Folk’n’Roll είναι η πιο εξελιγμένη και σκληρά εργαζόμενη μπάντα της πόλης τα τελευταία 2 χρόνια και μια από τις αφορμές για να δει κανείς μια «καθετοποιημένη» μουσική υπόθεση όπως οι F’n’R, αλλά και τους διάφορους "ομόκεντρους" κύκλους και τους ανθρώπους που ασχολούνται με την τοπική μουσική σκηνή, όπου γίνονται πολύ αξιόλογα πράγματα.

Όταν όμως είναι βράδυ Αποκριάς, ένα τέτοιο γεγονός βοηθάει σε κάτι ακόμα: να θυμάσαι, ότι καμιά φορά έχει μεγάλη σημασία να κάνεις πράγματα που δεν έχουν σημασία. Ή που έτσι σου φαίνονται…