![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/01d@2x.png)
Στις 28 Νοεμβρίου του 1968, ο Δημήτριος Πάλλας, πρόεδρος της επιτροπής ονοματοδοσίας του Δήμου Ιωαννιτών τότε, διάβασε την εισήγηση της συνεδρίασης.
Η πρώτη πρόταση, ήταν «όπως ονομασθή μια οδός της Πόλεως κείμενη ει δυνατόν εις κεντρικόν σημείον, εις οδόν Ι. Καποδιστρίου, εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης προς τον πρώτον Πρωθυπουργόν της Ελλάδος, αγρίως δολοφονηθέντος εις Ναύπλιον και έλκοντος το γένος εξ Αργυροκάστρου Βορείου Ηπείρου».
Όπερ και εγένετο. Η οδός Λίνας Τσαλδάρη μετονομάστηκε σε Καποδιστρίου και το όνομα μεταφέρθηκε στην «παρά την Στρατολογίαν ανώνυμην» οδό.
Κάπως έτσι, η οδός Καποδιστρίου ή Καποδίστρια, ανάλογα με την παλαιότητα της ταμπέλας και την εποχή που τοποθετήθηκε, έγινε ένας από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης, σε μια έτσι και αλλιώς ιστορική γειτονιά.
Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:
Ο κόντε Τζιοβάνι Καποδίστρια γεννήθηκε στη βενετοκρατούμενη Κέρκυρα, στις 28 Ιανουαρίου 1828, έκτο παιδί του Αντωνίου Μαρία Καποδίστρια και της Διαμαντίνας Γονέμη.
Η οικογένεια του Καποδίστρια ήταν εξόχως αριστοκρατική, καταγραμμένη στο libro d’ oro της Βενετίας από το 1477 και οι απόγονοι μπορούσαν να φέρουν τον τίτλο του κόμη. Όσο για την καταγωγή από το Αργυρόκαστρο, που επικαλέστηκε ο Δήμος Ιωαννιτών για να κάνει πιο «τοπική» την αφορμή της ονοματοδοσίας, αυτή ελέγχεται συχνά και με αρκετές πηγές, ως ανακριβής.
Ο Ιωάννης σπούδασε και αποφοίτησε από την Ιατρική της Πάδοβας το 1797.
Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, και αφού είχε αναμειχθεί στα πολιτικά πράγματα του Ιονίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Νικόλαος Ρουμιάντσεφ τον κάλεσε στην Αγία Πετρούπολη, αναγορεύοντάς τον σε ιππότη του τάγματος της Αγίας Άννας. Ο Καποδίστριας διορίστηκε κατόπιν σε διάφορες θέσεις του Υπουργείου Εξωτερικών, κατέλαβε διπλωματικές θέσεις και πήρε δύσκολες αποστολές από τον ίδιο τον ίδιο τον τσάρο και το 1814, έγινε ένας από τους δύο γραμματείς του ρωσικού ΥΠΕΞ, το οποίο διοικούσε ο ίδιος ο τσάρος Αλέξανδρος. Τελικά, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση και εγκαταστάθηκε στη Γενεύη.
Ο Καποδίστριας δεν ήταν ριζοσπάστης και παρότι στήριζε τις φιλελληνικές προσπάθειες, θεωρούσε ότι «δεν ήταν ακόμα καιρός» για επανάσταση. Μάλιστα, κατηγόρησε για ιακωβινισμό τον Υψηλάντη όταν κηρύχτηκε η επανάσταση.
Στις 18 Ιανουαρίου 1828 ο Καποδίστριας έφτασε στο Ναύπλιο, πρακτικά εν μέσω πολέμου και σε όχι καλή συγκυρία για την Ελλάδα. Οκτώ μέρες αργότερα, ορκίστηκε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας. Προσπάθησε να δημιουργήσει τους όρους για ένα κανονικό κράτος, χωρίς όμως να απαρνηθεί τις γενικά αυταρχικές του πολιτικές απόψεις. Εν μέσω αντιπαλοτήτων των μεγάλων δυνάμεων και των τοπικών φατριών, ο Καποδίστριας έπεσε τελικά θύμα δολοφονίας, στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, από τους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη, αδελφό και γιο του Πετρόμπεη. Η οικογένεια είχε ανοίξει μια ιδιότυπη βεντέτα με τον Καποδίστρια από το προηγούμενο έτος, όταν φυλακίστηκε ο άλλος αδερφός του Πετρόμπεη, Τζανής, για ανταρσία στη Μάνη. Οι Μαυρομιχαλέοι μοιράστηκαν τη μοίρα του θύματος, ο μεν Κωνσταντίνος πυροβολημένος από τον σωματοφύλακα του Καποδίστρια, Γεώργιο Κοζώνη, ο δε Γεώργιος, μετά από καταδίκη σε θάνατο δια τουφεκισμού, λίγες μέρες αργότερα.
