Η οδός ενός βουλευτή που έγραφε ιστορίες

Ο Χρήστος Χριστοβασίλης, το όνομα του οποίου φέρει ένας δρόμος των Ιωαννίνων, κάθετος στη Σπύρου Λάμπρου, κοντά στο  γήπεδο των «Ζωσιμάδων» ήταν διάφορα πράγματα.

Καταρχάς, ήταν από τα Γιάννενα. Γεννήθηκε στο Σουλόπουλο το 1861 και το 1875 βρέθηκε ως όμηρος στην Κωνσταντινούπολη, ενώ φοιτούσε στην Ευαγγελική σχολή της Σμύρνης. Πολύ νωρίς, πήρε μέρος στην εξέγερση που τροφοδοτήθηκε από τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο και έληξε σχεδόν μαζί με αυτόν. Ο Χρηστοβασίλης συνελήφθη από τις οθωμανικές αρχές και κατέληξε στα Τρίκαλα ως εξόριστος, επέστρεψε στην Ήπειρο, συνελήφθη ξανά και αυτή τη φορά, καταδικάστηκε σε θάνατο. Κατάφερε να διαφύγει, στα Τρίκαλα.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή εδώ:

Ήταν επίσης δημοσιογράφος στην «Ακρόπολη» του Βλάση Γαβριηλίδη. Εκεί τον βρήκε το 1885, να εργάζεται ως συντάκτης.

Λίγα χρόνια αργότερα, εμβαπτίστηκε ως λογοτέχνης, κερδίζοντας το λογοτεχνικό βραβείο της εφημερίδας για τα «Διηγήματα της στάνης». Αυτό το ύφος θα τον χαρακτηρίσει για πάντα, καθώς αντλούσε τα θέματά του από τη ζωή στην Ήπειρο, με έντονο πατριωτικό ύφος, ενίοτε επιδεχόμενο και παρερμηνείες, ειδικά στις αναφορές του στην υπό οθωμανική κυριαρχία τοπική κοινωνία.

Ακόμα, ο Χρηστοβασίλης ήταν εκδότης. Με την ένταξη της Ηπείρου στο ελληνικό κράτος, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα αρχικά, επιστρέφοντας από τη Σμύρνη και κατόπιν, στα Γιάννενα. Εδώ, εξέδωσε την εφημερίδα «Ελευθερία» και για άλλη μια φορά βρέθηκε εκτοπισμένος στη Νάξο το 1917, λόγω της συμμετοχής του στα Βορειηπειρωτικά.

Ήταν και βουλευτής. Το 1926 εκλέχτηκε στα Γιάννενα με το Λαϊκό Κόμμα και θήτευσε για εννιά χρόνια. Ήδη, εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό «Ηπειρωτικά Φύλλα».

Ήταν οπαδός της δημοτικής, της «κοινής του μέλλοντος». Διαφώνησε αρκετές φορές με άλλους καταγραφείς και λογοτέχνες, όπως πχ με τον Νικόλαο Πολίτη, αλλά παρέμεινε πολυγραφότατος και δραστήριος μέχρι το θάνατό του, στα Γιάννενα, το 1937. Λίγο νωρίτερα, είχε τιμηθεί με το Χρυσό Σταυρό του Σωτήρα, στην Αθήνα.