H γεμάτη αίθουσα για τον κύριο Φώτη

Πολύς κόσμος ξέρει τον Φώτη Ραπακούση, ως ιδρυτή του μουσείου Αλή Πασά και Επαναστατικής Περιόδου στο Νησί, ως σημαντικό συλλέκτη, ως άνθρωπο της πόλης. Λιγότεροι, τον θυμούνται και ως… φούρναρη, μια δουλειά που την έκανε «από ανάγκη» όπως λέει ο ίδιος συχνά.

Πόσοι όμως τον ξέρουν ως έναν άνθρωπο που μεγάλωσε με τον αδερφό του, στις παιδοπόλεις της Φρειδερίκης και του εμφυλιακού ελληνικού κράτους;

Όσοι-ες γέμισαν το Σάββατο το βράδυ την αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου, το γνωρίζουν πλέον, αν δεν το ήξεραν ήδη. Ακόμα περισσότεροι θα το μάθουν διαβάζοντας το βιβλίο του Μένιου Σακελλαρόπουλου «Πικρό γάλα», που είναι η αφήγηση της ιστορίας του κυρίου Φώτη Ραπακούση, από την παιδόπολη του Ζηρού στον Βόλο, από εκεί στην Κεφαλλονιά και πάλι πίσω στα Γιάννενα.

Επίσης, ο κ. Ραπακούσης είναι από τους λίγους ανθρώπους που μπορούν να συγκεντρώσουν ένα αρκετά ετερόκλητο κοινό, που γέμισε την αίθουσα «Β. Πυρσινέλλας».

Το βιβλίο του Μένιου Σακελλαρόπουλου «Πικρό γάλα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Το παρουσίασε ο ίδιος, με το γλαφυρό τρόπο που τον έχει κάνει γνωστό, μαζί με το φιλόλογο, πρώην δήμαρχο και βουλευτή Μιχάλη Παντούλα και τη προϊστάμενη της εφορείας Αρχαιοτήτων Άρτας Βαρβάρα Παπαδοπούλου. Την εκδήλωση «έντυσε» μουσικά ο Δημήτρης Υφαντής.

Η ιστορία ενός παιδιού που χάνει τον πατέρα του από νάρκη και η μάνα του αναγκάζεται από τη ζωή και τους «συμβουλάτορες» να το παραδώσει σε μια παιδόπολη, σε μια εποχή που δημοκρατική δεν τη λες ακριβώς, είναι από αυτές που γενικά δεν λέγονται εύκολα από όσους-ες την έζησαν.

Πριν από λίγα χρόνια όμως, ο κ. Ραπακούσης αποφάσισε να την πει, υποκινούμενος από μια φωτογραφία που βρήκε, με τον κολλητό του από τον Ζηρό. Αποφάσισε να τον ξαναβρεί και να τον συναντήσει, αλλά για αρκετό διάστημα τον έψαχνε με… ελαφρά λάθος επώνυμο. Όταν όμως μια μέρα, εντελώς τυχαία, είδε τι έγραφε στη ράχη της η φωτογραφία, οδηγήθηκε στον κ. Αναστόπουλο πιο σύντομα από ότι φανταζόταν. Η συνάντησή τους ήταν φυσικά συγκινητική.

Ο συγγραφέας του βιβλίου υποκινήθηκε από αυτή το περιστατικό ουσιαστικά, για να γράψει το «Πικρό γάλα», την ιστορία ενός παιδιού από τα χωριά της Κόνιτσας που το λένε Φώτη, όπως έλεγαν και τον πατέρα του, που σκοτώθηκε από νάρκη. Το βιβλίο είναι και μια μικρή έκπληξη, καθώς συστήνει έναν κάπως διαφορετικό Σακελλαρόπουλο (του οποίου ωστόσο η συγγραφική ταυτότητα είναι πλέον εξίσου γνωστή, με αυτή του αθλητικογράφου). Ενδιαφέρον είναι για παράδειγμα, ότι δεν αποφεύγει το κοινωνικό περιεχόμενο της ιστορίας που συμβαίνει σε μια ταξικά ταραγμένη περίοδο και το σύγχρονο ελληνικό κράτος δεν προτιμάει την αφήγησή της με κοινωνικούς όρους…

Ο Φώτης Ραπακούσης δεν είναι ο πρώτος σύγχρονος Γιαννιώτης, του οποίου η ζωή γίνεται αφήγημα και βιβλίο. Πριν από μερικά χρόνια είχε κυκλοφορήσει ο «Δρόμος του όρκου» της Ελευθερίας Δημητρομανωλάκη από τις Βορειοδυτικές Εκδόσεις, που έλεγε την ιστορία ενός επίσης αγωνιστή, του Διαμαντή Κασιούμη.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν πλήθος επίσημοι, όπως ο περιφερειάρχης Αλέκος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Μωυσής Ελισάφ, ο μητροπολίτης Μάξιμος κ.α., πλήθος «ανεπίσημοι» και όλος αυτός ο κόσμος που θα μάθει την ιστορία του Φώτη Ραπακούση και ίσως να μην πιστέψει ότι συνέβη και μάλιστα δίπλα μας. Και όμως…