Το γλέντι μιας παρέας στο Ζαγόρι

Μια μεγάλη παρέα που την ενώνει η αγάπη της για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς του Ζαγορίου, για τα τραγούδια της περιοχής, τους χορούς και τα δρώμενα. Πρόκειται για τη μεγάλη παρέα του Πολιτιστικού Συνδέσμου Ζαγορισίων, ενός συνδέσμου που ξεπέρασε τα 100 χρόνια ζωής του και που τα τελευταία χρόνια έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε διοργανώσεις που έχουν μεγάλες απαιτήσεις. Μια τέτοια διοργάνωση ετοιμάζει ο Σύνδεσμος για τις 25 Ιουλίου, όταν στη σκηνή του υπαίθριου θεάτρου της ΕΗΜ θα ανέβουν οι Τακίμ.

Πριν τους Τακίμ όμως, ένα γλέντι. Γιατί οι παρέες κάπου κάπου πρέπει να συναντώνται και να γλεντάνε. Οι δεσμοί γίνονται πιο ισχυροί έτσι. Η συνάντηση αυτή έγινε το μεσημέρι του Σαββάτου, 23 Ιουνίου, στον Μανασσή, σε ένα από τα ερημωμένα χωριά του Ζαγορίου. Κάθε χρόνο, ο Πολιτιστικός Σύνδεσμος κάνει το γλέντι του σε ένα από τα χωριά του Ζαγορίου. Πέρσι έγινε στο Τρίστενο. Φέτος ο σύλλογος επέλεξε τον Μανασσή. Εκεί λοιπόν στον αύλειο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, με μια αναγκαία προφύλαξη από τον βροχερό καιρό (ευτυχώς όχι και τόσο βροχερό), οι άνθρωποι του συνδέσμου χόρεψαν (και εννοείται ότι ήξεραν όλοι μα όλοι να χορεύουν), τραγούδησαν, ξεφάντωσαν, είπαν τις ιστορίες τους. Κι όλα αυτά συνοδεία της κομπανίας του Βασίλη Παπαγεωργίου και με τραγουδιστή τον Γιώργο Πατσιούρα.

Στο Ζαγόρι, υπάρχει μια ωραία λέξη για τα μικρά γλέντια: ζιαφέτι (δάνειο από τα τούρκικα)-όταν μαζεύονται 25-30 άτομα, βάζουν ένα αρνί στο καφενείο και σου λένε έλα. Μπορεί το γλέντι στον Μανασσή να ήταν μεγαλύτερο (γύρω στα 80 άτομα), αλλά ένα ζιαφέτι είναι επί της ουσίας το γλέντι μιας παρέας…