Το γκολ του αιώνα: Πώς να περάσετε 4 Άγγλους αμυντικούς

Σαν σήμερα, πριν από 33 χρόνια, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα διέγραψε μερικούς νόμους της Φυσικής, για χάρη ενός ποδοσφαιρικού παιχνιδιού.

Στο στάδιο Αζτέκα λοιπόν στο Μεξικό, για 51 λεπτά υπήρχε έντονη η αίσθηση ότι ή ο Χοσέ Λουίς Μπράουν θα παίξει φάπες με τον Τέρι Μπούτσερ αν κάποιος τους περάσει το κέντρο ή ότι ένας από τους Λίνεκερ και Μαραντόνα θα δώσει τη λύση. Στο πρώτο ημίχρονο του προημιτελικού του Μουντιάλ, ο «Πίμπε ντ’ όρο» είχε προϊδεάσει δύο-τρεις φορές τον Σίλτον, ο οποίος όμως αντιδρούσε πάντα θετικά, κρατώντας το μηδέν στην εστία του.

Στο 51’ όμως δεν μπόρεσε, αλλά δεν έφταιγε κιόλας. Ο Στιβ Χοτζ, το αριστερό εξτρέμ της Αγγλίας, έκανε ένα μεγαλοπρεπές «τσαφ», αλλά εκεί που φαινόταν ότι ο Σίλτον θα μπλόκαρε τη μπάλα και θα έσωζε την κατάσταση, ο Μαραντόνα έκανε ένα άλμα περίπου… ίσα με το μπόι του και πήρε τη μπάλα με το χέρι, ανοίγοντας το σκορ. Ο καημένος ο Σίλτον έμοιαζε σίγουρος ότι ο (Τυνήσιος) διαιτητής το είδε, αλλά όχι… 

Η Αργεντινή προηγούταν 1-0 με τον πιο μπαγαπόντικο τρόπο που έχει υπάρξει στη μπάλα, μετά τις εκτελέσεις κόρνερ του Ρεκόμπα. Αργότερα, ο Σίλτον παρηγορήθηκε κάπως με τη δικαίωση του βίντεο, αλλά και του… βιντεοπαιχνιδιού Peter Shilton’s Handball Maradona που κυκλοφόρησε για τους οκτάμπιτους τότε οικιακούς υπολογιστές.

Τέσσερα λεπτά αργότερα όμως, ο Ντιέγκο Μαραντόνα απέδειξε γιατί δεν πάτησε ποτέ πιο αγαπημένος από αυτόν ποδοσφαιριστής τα χορτάρια, τις αλάνες και τις πολυτελείς πισίνες αυτού του πλανήτη, βάζοντας το γκολ του αιώνα.

Στο 55’ του αγώνα, ο κοντός από το Λανούς, πήρε τη μπάλα λίγο πίσω από το κέντρο και αριστερά και ξεκίνησε να παίζει λες και βρισκόταν στο τρίτο διάλειμμα, λίγο πριν την ώρα της Φυσικής. Πέρασε πρώτα τον Μπίρντσλι και πέταξε την μπάλα δεξιότερα. Μετά, πέρασε τον Ριντ και «πάτησε γκάζι» φτάνοντας έξω από την περιοχή των Άγγλων, όπου έστειλε στη ρωγμή του χρόνου τον Μπούτσερ, που προς τιμήν του, προσπάθησε να τον κυνηγήσει. Ο Μαραντόνα επιτάχυνε και άλλο, με τη μπάλα να επιστρέφει συνεχώς στο πόδι του, μπήκε στην περιοχή, πέρασε τον Φένγουικ και λίγο πριν ο Μπούτσερ πέσει στα πόδια του, πλάσαρε τον Σίλτον και έκανε το 2-0.

Μετά, η ιστορία δεν έκρινε τίποτα, όπως συνηθίζουμε (εσφαλμένα) να λέμε. Μέσα σε πέντε λεπτά, ο Μαραντόνα είχε πάρει το παιχνίδι μόνος του και παρότι ο φιλότιμος και συμπαθής Λίνεκερ μείωσε στο 81’, η Αργεντινή πήγαινε στον ημιτελικό, όπου ο Ντιεγκίτο θα έβαζε άλλα δύο γκολ στο Βέλγιο και τέλος, θα σήκωνε την κούπα κόντρα στους Γερμανούς, με το γκολ του Μπουρουσάγκα, στον καλύτερο τελικό της σύγχρονης ιστορίας του ποδοσφαίρου.