Φιλ Όουκς: οι γοητευτικοί καταραμένοι

Σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια, ο Φιλ Όουκς έδωσε τέλος στην ταραγμένη, προς το τέλος της, ζωή του. Στο μεσοδιάστημα, πρόλαβε να γίνει αυτό που οι κριτικοί ονόμασαν «μισός Έλβις, μισός Τσε», να επηρεάσει ανθρώπους που τα κατάφεραν καλύτερα με το «μαγγανοπήγαδο της ζωής» όπως ο Μπομπ Ντίλαν και η Τζόαν Μπαέζ και να αφήσει παρακαταθήκη μερικούς από τους καλύτερους δίσκους της αμερικάνικης φολκ. Επίσης, αν αναζητήσετε με ελληνικούς χαρακτήρες το όνομά του στο google, δεν θα επιστρέψει κανένα αποτέλεσμα. Αλλά για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά.

Ο Όουκς ήταν Τεξανός και το όνειρό του ήταν να γίνει δημοσιογράφος. Αφού αποφοίτησε από τη Στρατιωτική Ακαδημία του Στόουντον, στο πανεπιστήμιο δέχθηκε τις πρώτες πολιτικές επιρροές, κυρίως από την Κουβανική Επανάσταση. Ο ίδιος περιέγραφε τον εαυτό του ως «αριστερό σοσιαλδημοκράτη» αρχικά, αλλά όταν ξέσπασε το κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ, μετεξελίχθηκε σε «πρώιμο επαναστάτη», πάντα με τα δικά του λόγια.

Παράτησε το πανεπιστήμιο και στις αρχές του ’60, ξεκίνησε να εμφανίζεται σε εκδηλώσεις στη Νέα Υόρκη, ως φολκ τραγουδιστής, με στίχους που εύκολα χαρακτηρίζονταν πολιτικοποιημένοι. Ο Όουκς περιέγραφε τον εαυτό του ως «τραγουδιστή δημοσιογράφο» και έλεγε ότι έγραφε τα τραγούδια του, διαβάζοντας τα ρεπορτάζ του περιοδικού Newsweek. Κάπως έτσι ονόμασε και το πρώτο του άλμπουμ, το All the news that’s fit to sing, «όλες οι ειδήσεις που ταιριάζουν να  τραγουδηθούν». Η φήμη του μεγάλωνε και «ανακατεύτηκε» με όλο το φολκ μουσικό και πολιτικό κίνημα της εποχής: Ντίλαν, Μπαέζ, αλλά και στην κίνηση των Yippies με τους Τζέρι Ρούμπιν, Άμπι Χόφμαν, ήταν μάρτυρας υπεράσπισης στην «Δίκη των επτά του Σικάγο», συνάντησε τον Αλιέντε στην Χιλή όταν αυτός εκλέχτηκε, ταξίδεψε στην υπόλοιπη Λατινική Αμερική για να τραγουδήσει σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, κ.α.

Στο απόγειο της καριέρας του έφτασε με το Pleasures of the Harbor του 1967. Δύο χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε ένα από τα γνωστότερα άλμπουμ του, το Rehearsals for Retirement που προϊδέαζε για το μέλλον: ο Όουκς εξαφανίστηκε σχεδόν από το προσκήνιο, από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70, με προβλήματα αλκοολισμού, αλλά και «θητείες» σε ψυχιατρικές κλινικές. Τελικά, διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή και έδωσε τέλος στη ζωή του, μόλις στα 36 του χρόνια, στις 9 Απριλίου 1976.