![[300,399] Ψιχάλες](https://openweathermap.org/img/wn/01d@2x.png)
Η επίσημη ενημέρωση στην Ελλάδα έχει περάσει από χίλια κύματα και τώρα ετοιμάζεται για το rogue wave που θα την αλλάξει οριστικά.
Η αλλαγή του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα που η κυβέρνηση αλλάζει, δημιουργεί δύο συνθήκες: Καταρχάς, διαιωνίζει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κατά δεύτερον, ποινικοποιεί οποιαδήποτε εκπεφρασμένη αμφισβήτηση, ακόμα και της κυβερνητικής πολιτικής.
Καλά θα πει κάποιος, «τα κάνει αυτά μια φιλελεύθερη κυβέρνηση;». Ναι, τα κάνει και τα διατυπώνει ως εξής: «Όποιος δημόσια ή μέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες ή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία, στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στη δημόσια υγεία τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή. Εάν η πράξη τελέστηκε επανειλημμένα μέσω του τύπου ή μέσω διαδικτύου, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή».
Οι λέξεις από μόνες τους μοιάζουν καλοπροαίρετες, ειδικά σε μια περίοδο που η ψευδολογία έως μπουρδολογία για τα εμβόλια και το «πόσο επικίνδυνα είναι» έχει περάσει το κατώφλι της Βουλής και, τηρουμένων των εξουσιαστικών αναλογιών, ακόμα και κυβερνητικοί υπουργοί, νυν ή τέως, θα την εναγκαλίζονταν για ψηφοθηρικούς και άλλους λόγους, σε διαφορετική πολιτική περίσταση.
Οι λέξεις όμως δεν είναι ουδέτερες, ούτε οι προθέσεις. Επίσης, η πανδημία θα περάσει ή τουλάχιστον, θα καταλαγιάσει και οι κακόβουλοι επενδυτές στα πιο ποταπά και αντιεπιστημονικά αισθήματα του κοινού θα υποχωρήσουν ή θα γίνουν βουλευτές και υπουργοί…
H αμφισβήτηση, τεκμηριωμένη, οριοθετημένη, η κριτική στην εξουσία ακόμα και σε κάποιες εκδοχές της «ακραία», είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά της ελευθερίας του Τύπου.
Αυτή την ελευθερία η κυβέρνηση ουδόλως τη σέβεται. Εκτός από τον επικίνδυνο νόμο που φέρνει ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Τσιάρας, παράλληλα το ΑΠΕ γίνεται και διοικητικά υποχείριο της εξουσίας. Το Αθηναϊκό Πρακτορείο διαχρονικά μίλαγε την «κυβερνητική φωνή», απλά, υπήρχαν κάποιες νομικές αναστολές και διοικητικές δικλείδες που λειτουργούσαν ως αντίβαρο. Τώρα, εξαφανίζονται δια νόμου.
Η φαινομενική «μάχη ενάντια στα fake news» είναι μια σκιαμαχία. Τα γραφεία Τύπου, κυρίως της ΝΔ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ συχνά, μπερδεύουν την ψευδή είδηση και τους σκοπούς της με την προπαγάνδα. Ειδικά το γραφείο Τύπου της ΝΔ έχει συλληφθεί άπειρες φορές να διαδίδει ανακρίβειες ή να διαψεύδει γεγονότα που είναι δεδομένα, διασταυρωμένα και συμβαίνοντα, με επιτηδεύματα που δεν ξεπερνάνε το συνδικαλιστικό δεύτερο έτος πανεπιστημιακής σχολής.
Από εκεί όμως, μέχρι την οριζόντια ποινικοποίηση κάθε αμφισβήτησης, υπάρχει τεράστια απόσταση.
Μεσολαβεί η ιδεολογική έρημος του «όλα ίδια είναι» και των ίσων αποστάσεων. Ίσες αποστάσεις από τη επικίνδυνη διάδοση για το «μπόλι» και τους «θανάτους που μας κρύβουν», αλλά και από την κριτική στον υπουργό, ο οποίος έχει πιαστεί να διαδίδει δημόσια ανακριβή ποσοστά για την πορεία εμβολιασμού.
Πώς να το κάνουμε, υπάρχει απόσταση από το ειλικρινές λάθος, ακόμα και την τυχαία ανακρίβεια που ανακαλείται, μέχρι τη συνεχή επιτηδευμένη και κακόβουλη ψευδολογία. Η επαγγελματική δημοσιογραφία θεωρητικά, μπορεί να τα ξεχωρίσει, όπως και μια πιο επισταμένη και επιλεκτική ανάγνωση από το κοινό. Πράγματα δηλαδή που δεν επιβάλλονται δια νόμου.
Αυτή η πρακτική δεν είναι απλά «ορμπανική», ούτε συναντάται μόνο στην ακροδεξιά κυβέρνηση-συνομιλήτρια της ΕΕ. Εξελίσσεται σε γενικό κανόνα, γιατί η εξουσία που αισθάνεται ότι κινδυνεύει, αξιοποιεί πάντα δύο παράγοντες: την πρόθυμη ακροδεξιά σε αντιλήψεις και χέρια και την έκτακτη συνθήκη, την οποία διαιωνίζει…
