Ένα πρότυπο περιβαλλοντικό πάρκο ή μερικά στρέμματα τσιμέντου;

Του Απόστολου Κοκορδάτου*

Πάνε τώρα δεκαπέντε χρόνια ίσως και παραπάνω διαλόγου και προτάσεων για την Λίμνη μας και τον υγροβιότοπο στον Κατσικά, όλοι λίγο ή πολύ θέλουν μερίδιο από την εκμετάλλευσή τους. Άλλοτε ιδιώτες και άλλοτε το ίδιο το δημόσιο από όποιον τομέα του μπορεί να φανταστεί ο καθένας μας.

Τον ξενοδόχο όμως (εμάς τους δημότες) δεν τον ρώτησαν ποτέ.

Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και ο Covid-19 μας έβγαλε έξω, στην αναζήτηση της φύσης, της πεζοπορίας και την γνωριμία ξανά με το πάρκο, με το δάσος και πόσο μάλιστα με την Λίμνη μας.

Τον τελευταίο καιρό, δημοσιεύματα του τοπικού Τύπου αναφέρονται στην πρόθεση μετεγκατάστασης του κτιρίου της Ξιφασκίας στα υγρολίβαδα της Γεωργικής Σχολής, ένα τεράστιο βιομηχανικού τύπου κτίριο που εκτός από την μεγάλη έκταση που απαιτεί, χρειάζεται και αρκετά στρέμματα πίσσας για την πρόσβαση καθώς και την στάθμευση 5000 αυτοκινήτων .

Προς τι αυτή η σκέψη ενώ υπάρχει το Πανηπειρωτικό Αθλητικό Κέντρο άρτια οργανωμένο για τέτοιου είδους αθλητικά κέντρα;

Η τεράστια ελεύθερη περιοχή της πρώην Γεωργικής Σχολής προσφέρεται, όπως έχει καταγραφεί και σε διάφορους σχεδιασμούς του παρελθόντος, για ένα περιβαλλοντικό-υγροτοπικό πάρκο. Ας μην ξεχνάμε ότι στα Ιωάννινα υπάρχει το Πανεπιστήμιο, που με τη Γεωπονική Σχολή και το Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών, όλα μπορούν να γίνουν εφικτά.

Ένα περιβαλλοντικό πάρκο αποτελεί πυλώνα ανάπτυξης, οικονομίας και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Ένα περιβαλλοντικό πάρκο που θα τονώσει την τοπική οικονομία προσφέροντας νέες θέσεις εργασίας επομένως και εισόδημα, βιολογικές καλλιέργειες και εκπαίδευση κτηνοτρόφων και παραγωγών που θα συνδράμουν τόσο στην διατήρηση της βιοποικιλότητας όσο και στην συντήρηση του Περιβαλλοντικού Πάρκου.

Ένα πάρκο που θα μπορούσε να αποτελέσει το πεδίο για την εκπόνηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών διατριβών των αντίστοιχων σχολών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, για περιβαλλοντική εκπαίδευση σε έναν μοναδικό υγροβιότοπο, για διαδρομές πεζοπορίας και ποδηλασίας συνδεδεμένες με τον αρχαιολογικό χώρο της Καστρίτσας.

Κάπως έτσι, τα Γιάννενα θα μπορούσαν να μπουν και στον χάρτη του οικοτουρισμού.

Ας διατηρήσουμε έναν πνεύμονα 2000 στρεμμάτων αφήνοντας παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές και όχι μερικά στρέμματα πίσσας και τσιμέντου ακόμα.

*Ο Απόστολος Κοκορδάτος είναι γεωπόνος με ειδίκευση στο αστικό πράσινο

** Οι φωτογραφίες εντός του κειμένου, είναι από περιβαλλοντικά πάρκα του εξωτερικού