Oikonomou pisoi Solarhub πίσω
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ένα παρεξηγημένο αριστούργημα

Εικόνα του άρθρου Ένα παρεξηγημένο αριστούργημα
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Γιώργος Τσαντίκος
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 16/10/2022, 16:00
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Στις 10 Οκτωβρίου 1975, οι Deep Purple κυκλοφορούσαν ένα από τα καλύτερα, όσο και πιο παρεξηγημένα άλμπουμ τους, το Come Taste the Band.

Ήταν το δέκατο της μπάντας και το πρώτο με την τέταρτη (μέχρι τότε) σύνθεση. Οι λοιποί είχαν απολύσει τον Μπλάκμορ (ή τους είχε απολύσει αυτός, ποτέ δεν ξέρεις με τον Ρίτσι) και στη θέση του, είχαν φέρει ένα μικρό θεό της ηλεκτρικής: Τον Τόμι Μπόουλιν.

Ο μύθος λέει ότι στην οντισιόν είχαν πιει και κάτι κρασιά και αρχίσανε να τζαμάρουνε το «Cabaret» της Μινέλι, αλλά αντί για «wine», ο Κόβερντεϊλ έλεγε «band». Ο Μπόουλιν «τσίμπησε», η χημεία έγινε, αλλά το κοινό δεν συμφιλιώθηκε ποτέ με την απουσία και του Γκίλαν που είχε φύγει δυο χρόνια πριν, αλλά και του Μπλάκμορ.

Μετά από ένα μήνα ηχογραφήσεων στο Βερολίνο, το άλμπουμ κυκλοφόρησε με ύφος και στυλ που ήταν δεδομένο ότι θα ξένιζε τους die hard οπαδούς. Ο Μπόουλιν ήταν ένας μουσικός που είχε παίξει μεταξύ άλλων με τον Μπίλι Κόμπαμ και τους James Gang και έφερνε στην επιφάνεια τις πλην χαρντ ροκ διαθέσεις των υπολοίπων μελών. Μην ξεχνάμε ότι όλοι τους ήταν πολυδιάστατες μουσικάρες, προεξάρχοντος του μαέστρου Τζον Λορντ.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Κατά βάση, τα κομμάτια τα έγραψαν οι Κόβερντεϊλ, Χιουζ και Μπόουλιν. Το καλύτερο ίσως εξ αυτών, το Getting’ Tighter (που είναι και πιο κοντά στο τότε γνωστό ύφος των Purple), το έγραψαν οι Μπόουλιν-Χιουζ. Ο δεύτερος, που έφτασε και μέχρι τα Γιάννενα πριν από μερικά χρόνια, είχε τα μισά σχεδόν φωνητικά του δίσκου.

Το δε Keep on Moving, ένα κομμάτι των Κόβερντεϊλ-Χιουζ, είχε μείνει έξω από το Burn-το προπροηγούμενο άλμπουμ της μπάντας- γιατί δεν το ήθελε ο Μπλάκμορ.

Ο δίσκος ωστόσο ήταν καταδικασμένος από πολλά: οι οπαδοί δεν τον έβαλαν καν στο αγγλικό top 10, μη αναγνωρίζοντάς τον ως «Purple δίσκο». Η μπάντα ήταν έτσι και αλλιώς σε παρακμή ελέω των αδυναμιών και των έξεών της και αυτό φαινόταν κυρίως στα live.

Ο Μπόουλιν ήταν βαριά εξαρτημένος ήδη και δεν μπόρεσε καν να βγάλει στοιχειωδώς όλα τα live της ιαπωνικής περιοδείας.

 Στις 16 Μαρτίου 1976 οι Λορντ και Πέις, οι μόνοι της «παλιάς φρουράς» αποφάσισαν τη διάλυση της μπάντας. Στις 4 Δεκεμβρίου ο Μπόουλιν βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση (πολλαπλών) ουσιών. Οι Purple θα ξαναβρίσκονταν με τη MkII σύνθεση οκτώ χρόνια αργότερα και το Come Taste the Band θα ήταν μια εξαιρετική παρένθεση σε μια τεράστια, έτσι και αλλιώς, μουσική ιστορία.


ΣΧΟΛΙΑ
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
Ντοτη3 dodoni back