«Ένα ερωτικό γράμμα…» από τον Κρίστοφερ Κινγκ

Ο Κρίστοφερ Κινγκ είναι ίσως ο πιο αγαπημένος ξένος στο Ζαγόρι. Οι Ζαγορίσιοι είναι περήφανοι γι’ αυτόν, για την αγάπη του προς την ηπειρώτικη μουσική και τα πανηγύρια, ιδίως της Βίτσας, για τα όσα δίνει και θέλει να δώσει στον τόπο τους.

Ο Κινγκ, μουσικολόγος και μανιακός συλλέκτης δίσκων 78 στροφών, ήρθε σε επαφή με την ηπειρώτικη μουσική τυχαία πριν από λίγα χρόνια, και από τότε έγινε το κλικ. Και το «Ηπειρώτικο Μοιρολόι» είναι ένα ακόμη δώρο του αμερικανού, βραβευμένου με Γκράμι, μουσικολόγου. 

«Το βιβλίο είναι πολύ απλά ένα ερωτικό γράμμα στη μουσική και τους ανθρώπους της Ηπείρου» γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του, που, μετά τη διαδρομή του στην αγγλική γλώσσα, κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Δώμα».

Το βιβλίο με τον τίτλο «Ηπειρώτικο Μοιρολόι: οδοιπορικό στην αρχαιότερη δημώδη μουσική της Ευρώπης» ταξίδεψε χτες και στα Γιάννενα. Η παρουσίασή του από τις εκδόσεις «Δώμα» έγινε στην αίθουσα του Μουσείο Αργυροτεχνίας Ιωαννίνων, στο Ιτς Καλέ, σε μια αίθουσα που αποδείχτηκε μικρή για τον κόσμο που έδωσε το παρών. Την εκδήλωση προλόγισαν ο δήμαρχος Ζαγορίου Βασίλης Σπύρου και ο Δημήτρης Χαντζαρόπουλος, με τον πρώτο να μιλάει για την προσπάθεια που καταβάλλει ο Δήμος μαζί με τον κ. Κινγκ για τη λειτουργία του Αρχείου Ηπειρώτικης Μουσικής στα Κάτω Πεδινά. Ο συγγραφέας, από την πλευρά του, συνομίλησε με τον μουσικολόγο Γιώργο Κοκκώνη.

Τον Κρίστοφερ Κινγκ τον καθορίζει η άποψη ότι η μουσική στην πρωταρχική της μορφή είναι ένα γιατρικό. Επί της ουσίας, ο Κινγκ αναζητά την αυθεντικότητα, την οποία θεωρεί ότι την έχει βρει στην Ήπειρο (μεγάλο θέμα βέβαια ο ορισμός της αυθεντικότητας στη μουσική κι όχι μόνο). Το βιβλίο του (ευχάριστο στην ανάγνωση) ταξιδεύει τον αναγνώστη σε όλα όσα σημάδεψαν την Ήπειρο και τον πολιτισμό τους –από τον Αλή πασά και τη λίμνη Παμβώτιδα μέχρι την εβραϊκή κοινότητα των Ιωαννίνων και το… τσίπουρο, ενώ στις σελίδες του εμφανίζονται μουσικοί (Γρηγόρης Καψάλης, Γιάννης Χαλδούπης κ.ά.) και απλοί άνθρωποι του σήμερα, που με τον έναν ή άλλον τρόπο βοήθησαν ή μύησαν τον Κινγκ στην ηπειρώτικη μουσική.

 Κατά τα άλλα, ο ίδιος έχει βρει τους δικούς του ήρωες –τον ηπειρώτη βιολιτζή του μεσοπολέμου στην Αμερική Αλέξη Ζούμπα και τον κλαριντζή Κίτσο Χαρισιάδη, στους οποίους προσδίδει σχεδόν υπερβατικό χαρακτήρα-, ενώ είναι σαφέστατος σε κάποια ζητήματα που «σηκώνουν» βέβαια αρκετή συζήτηση. Στο βιβλίο του γράφει σε ένα σημείο, αναθεματίζοντας την ηλεκτρική κιθάρα: «Στην κομπανία εισήχθησαν ενισχυτές, ακόμα και ηλεκτρικές κιθάρες. Χριστέ μου, ακόμα και ηλεκτρικές κιθάρες!».

Για τον ίδιο πάντως, όπως σημειώνει, «το βιβλίο αυτό είναι γέννημα μιας εμμονής και μιας αγάπης»…