Εκεί που η μπάλα έχει νόημα

Σήμερα ξεκινάει η 25^η  από τότε που ορίστηκε ως διοργάνωση Premier League, στη χώρα που δικαιωματικά διεκδικεί την πατρίδα του ποδοσφαίρου για την Ευρώπη: την Αγγλία.

Εκεί λοιπόν που το ποδόσφαιρο έχει τα περισσότερα από αυτά που ξορκίζουμε όταν μας πιάνουν οι επαρχιωτισμοί μας, τύπου «μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά», εκεί που οι φίλαθλοι πίνουν και πλακώνονται έξω από το γήπεδο, οι διαιτητές κάνουν επίσης λάθη, κάποια από αυτά ολέθρια, εκεί που κανείς δεν βαρέθηκε να κάνει πλάκα με τον Βενγκέρ, αλλά τον στηρίζει μέχρι τέλους, εκεί που φέτος, μαζεύτηκε κυριολεκτικά το ανφάν γκατέ της προπονητικής για να λύσει τις διαφορές του. 

Εκεί, το ποδόσφαιρο είναι μια διαφορετική τελετουργία, την οποία στην Ελλάδα την έχουμε μετατρέψει σε σφοδρή σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων και τηλεοπτικών δικαιωμάτων, με τις εξέδρες να αδειάζουν διαρκώς και το πρωτάθλημα να χάνει με το χρόνο τα ενδιαφέρον του (γιατί όταν λιβανίζεις τόσο πολύ το ποδόσφαιρο με τα του επιχειρηματικού σου οίκου, ο κόσμος που δεν έχει τα χρήματά σου, βαριέται στο τέλος). Όχι ότι στην Αγγλία το ποδόσφαιρο δεν είναι χρήμα, κάθε άλλο. Αλλά παραμένει αλλιώς...

Εκεί λοιπόν, στην Πρέμιερ λιγκ, σήμερα στις 14.30 η περσινή πρωταθλήτρια Λέστερ (αλήθεια, ακόμα παράξενο διαβάζεται αυτό), παίζει KCOM με την Χαλ και δίνει το σύνθημα ενός ακόμα πρωταθλήματος.

Φέτος όμως, η ιδιαιτερότητα είναι εμφανής: όλοι (μα όλοι) οι καλύτεροι προπονητές της Ευρώπης, είναι εκεί: ο στριμμένος Γκουαρντιόλα στη Σίτι, ο παρακμάζων Μουρίνιο στη Γιουνάιτεντ, ο αγαπητός Κλοπ στη Λίβερπουλ, ο αιώνιος Βενγκέρ (μπαίνει στην 20^η χρονιά φέτος!) στην Άρσεναλ, ο μεσόγειος Κόντε στην Τσέλσι, ο θαυματουργός Ποκετίνο στην Τότεναμ, ο Μπίλιτς το αλάνι στη Γουέστ Χαμ, ο «αποτυχημένος» για τους Έλληνες Ρανιέρι στη Λέστερ. Ίσως είναι η πρώτη φορά που ένα πρωτάθλημα επιλέγεται από την αυτού θεότητα Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και όλη η συζήτηση γίνεται όχι για τις μεταγραφές παιχτών, αλλά για τους προπονητές.

Όχι πως δεν έγιναν μεταγραφές παιχτών, κάθε άλλο. Φέτος η Πρέμιερ άγγιξε το φράγμα του ενός δις ευρώ στις μετακινήσεις παιχτών, σε μια χρονιά που μοιάζει να επαναλαμβάνει στο ποδοσφαίρο αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία: οι πλούσιοι, πλουσιότεροι, να αγοράζουν παίχτες με παράλογα ποσά και οι φτωχοί, φτωχότεροι. Μόνο η μετακίνηση του Πωλ Πογκμπά στη Γιουνάιτεντ από την οποία έφυγε πριν από χρόνια ως «αζήτητος», κόστισε 120 εκατ. ευρώ, ποσό που έσπασε κάθε γνωστό ρεκόρ μέχρι στιγμής. Κατά τα λοιπά, είπαμε: ο Ζλάταν έκανε την τιμή στη Μάντσεστερ και αναμένουμε τον πρώτο πλακωμό με τον Μουρίνιο, η Σίτι πήρε τον Γκουντογκάν από την Ντόρτμουντ ενώ έδωσε 55 εκατ. ευρώ (!) για τον Τζον Στόουνς από την Έβερτον και η Τσέλσι πήρε τον Ν’κολό Καντέ, τον καλύτερο αυτή τη στιγμή ανασταλτικό χαφ στην Ευρώπη, και τέλος η Λίβερπουλ περιμένει πολλά από τον Σάντιο Μανέ, ο οποίος ήρθε από τη Σάντερλαντ.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά όμως, περνάει η ώρα και πλησιάζει η στιγμή που ο Τζέιμι Βάρντι θα προσπαθήσει να αποδείξει ότι στο ποδόσφαιρο, ακόμα και σε αυτή τη μοντέρνα, ραφιναρισμένη και αποστειρωμένη εκδοχή του, τα παραμύθια μπορούν να συμβούν δύο φορές. Για να δούμε λοιπόν…

Όλο το τηλεοπτικό πρόγραμμα των αθλητικών μεταδόσεων σήμερα, θα το βρείτε εδώ