Δομπόλη 30: Η διαδρομή ενός κτιρίου

Το κτίριο του παλιού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπως αποκαλείται, στην οδό Δομπόλη, ανεγέρθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Και όχι για να στεγάσει το Πανεπιστήμιο.

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ιδρύθηκε το 1964, και πιο συγκεκριμένα ιδρύθηκε το Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής ως παράρτημα της ίδιας Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το ακαδημαϊκό έτος 1964-65, το τμήμα της Φιλοσοφικής με τους 200 φοιτητές στεγάστηκε στο κτίριο της πρώην Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Την επόμενη χρονιά, η Φιλοσοφική μεταφέρθηκε στο κτίριο της οδού Δομπόλη. Ακολούθησε σταδιακά η στέγαση και των επόμενων σχολών που ιδρύθηκαν. Σε αυτό το κτίριο, το 1970, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έγινε ανεξάρτητο πια.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να τον στηρίξετε με μια συνδρομή ή δωρεά, εδώ:

Το οικοδόμημα αυτό σχεδιάστηκε αρχικά ως διδακτήριο για τη Σχολή Υπομηχανικών. Σχολές Υπομηχανικών προβλέπονταν να λειτουργήσουν σε επτά πόλεις της χώρας. Δεν λειτούργησε καμία τους.

Το «παλιό Πανεπιστήμιο» δεν είχε αρχικά τη μορφή που έχει σήμερα.  Για το αρχιτεκτονικό σχέδιο του κτιρίου δεν υπάρχουν δημοσιοποιημένα στοιχεία. Η αρχική μορφή του απεικονίζεται σε φωτογραφικό υλικό της περιόδου του 1960.   

Η νέα χρήση του κτιρίου ως Πανεπιστημίου και οι ανάγκες που προέκυψαν από αυτήν, οδήγησαν σε προσθήκες ορόφων και πτέρυγας, ανατρέποντας τον αρχικό σχεδιασμό.

«Τα μεγάλα υαλοστάσια, κοινό χαρακτηριστικό της σχολικής αρχιτεκτονικής της περιόδου, το παιχνίδισμα των όγκων, το λευκό χρώμα, η ελευθερία των επικοινωνιών, μας αφήνουν περιθώρια να υποθέσουμε ότι το αρχικό κτίριο σχεδιάστηκε, με  όλες τις μέχρι τότε γνωστές και ευρύτατα διαδεδομένες αρχές της αρχιτεκτονικής των νέων διδακτηρίων, που εκτός του εκπαιδευτικού τους ρόλου, φέρνουν προς συζήτηση σοβαρά στοιχεία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού, όπως ο προσανατολισμός, η χρήση του φυσικού φωτισμού, η αίσθηση της ελευθερίας και του ανοιχτού χώρου, οι κανόνες της εσωτερικής λειτουργίας, η ‘δημοκρατία του χώρου’, το μέσα και το έξω αλλά και η συνέπεια με τα τότε εκπαιδευτικά προγράμματα» αναφέρει σε άρθρο του στον «Τύπο Ιωαννίνων» το 2020 ο καθηγητής Αρχιτεκτονικής Γιώργος Σμύρης.

Το Πανεπιστήμιο παρέμεινε στο οικοδόμημα της οδό Δομπόλη μέχρι το 1996. Από το 1994 είχε ξεκινήσει η μετακόμιση των υπηρεσιών και των σχολών του στο νέο πανεπιστημιακό συγκρότημα, στη Δουρούτη.

Το 2000 ακολούθησε από την τότε κρατική Περιφέρεια Ηπείρου η μερική ανακατασκευή, του πίσω μέρος του κτιρίου, όπου στεγάζονταν οι αίθουσες διδασκαλίας. Στο ανακατασκευασμένο κτίριο στεγάστηκαν η Εφορία και άλλες υπηρεσίες.

Το υπόλοιπο κτίριο -με το παρόδιο τμήμα του να αποτελεί το πιο δυνατό χαρακτηριστικό του- έμεινε να ρημάζει. Η κοινωνική και ιστορική ταυτότητα όμως του κτιρίου δεν ξεχάστηκε. Και διεκδικήθηκε από την ίδια την κοινωνία. Κάτι που οδήγησε (με τον τρόπο που έγινε) στην παραχώρηση του κτιρίου από την πολιτεία στον Δήμο Ιωαννιτών για να γίνει Δημαρχείο. Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη η διαγωνιστική διαδικασία για την αξιοποίηση και επανάχρηση του κτιρίου με το σύστημα «μελέτη-κατασκευή».