Από τα Γιάννενα στο Μεσολόγγι και στην Κλεισούρα

Ένα από τα πιο «ανύποπτα» και ιστορικά στενά των Ιωαννίνων, αυτό που καταλήγει στον πεζόδρομο της Μπότσαρη, απέναντι από το Ρολόι, φέρει το όνομα του Ιωάννη Γούναρη.

Ο δρόμος ονομάστηκε έτσι το 1959, με απόφαση της επιτροπής ονοματοδοσιών, την οποία επικύρωσε το δημοτικό συμβούλιο Ιωαννίνων:

«Η εκ της Κεντρικής Πλατείας κάθετος προς την οδόν Μπότσαρη εις οδόν Γιάννη Γούναρη. Πρόκειται περί του Ιωαννίτου Γιάννη Γούναρη όστις ηκολούθησεν αναγκαστικών τον Ομέρ Βρυώνη κατά την πρώτην πολιορκίαν του Μεσολογγίου τον Δεκέμβριον του 1822» αναφέρει η απόφαση.

Αν σας αρέσει ο Τύπος, μπορείτε να το στηρίξετε με μια συνδρομή εδώ:

Και προσθέτει: «Πληροφοριθείς ότι οι Τούρκοι εσκόπουν να ενεργήσουν έφοδον κατά τη νύκτα των Χριστουγέννων έσπευσεν να ειδοποιήση τους Έλληνας οι οποίοι αγρυπνήσαντες προέλαβον τον αιφινιδιασμόν. Ο Βρυώνης εκδικούμενος κατέσφαξε τη σύζυγον και τα τέκνα του Γούναρη τα οποία εκράτει ομήρους εις Άρταν. Μετά τούτο ευρισκόμενος εν θλίψει έγινεν μοναχός εις την Μονήν Κλεισούρας».

Ο Γούναρης γεννήθηκε στα Γιάννενα, σε όχι γνωστή ημερομηνία. Η οικογένειά του ασχολούταν με το εμπόριο και όταν ο πασόμπεης Ομέρ Βρύωνης, ο οποίος είχε μεγαλώσει στην αυλή του Αλή Πασά και στη συνέχεια, πήρε το πασαλίκι του Βερατίου, κατέβηκε προς τη Στερεά. Πήρε μαζί του τον Γούναρη ως υπηρέτη και κυνηγό, κρατώντας αιχμάλωτη την οικογένειά του στην Άρτα.

Μετά την εκτέλεση των συγγενών του, ο Γούναρης ασκήτευσε στην Κλεισούρα, όπου δημιουργήθηκε μονή, κοντά στο Μεσολόγγι.

Ο Κώστας Κρυστάλλης το μνημόνευσε στο ποίημα «Ο καλόγερος της Κλεισούρας»:

«Ο Μερ΄ Πασσάς μαθαίνει του κυνηγού  

την προδοσιά και στην απελπισιά του, 

σαν πήρε κ Κώστας τα βουνά, του σφάζει τα παιδιά του, 

Τόπαν του Κώστα στα βουνά και τ΄ άρματα πετάει 

Και στης Κλεισούρας το μικρό το΄ ρημοκκλήσι πάει 

Και γίνεται καλόγηρος, ντύνεται ράσα μαύρα…»