Ω, μα το ποδόσφαιρο είναι πιο σημαντικό από ζήτημα ζωής και θανάτου…

Η ποδοσφαιρική ευφορία της πόλης, αυτή που ξεκίνησε όταν μαθεύτηκε ότι ο ΠΑΣ θα παίξει στο Europa League, για πρώτη φορά σε τέτοιας γραμμής και σημασίας ευρωπαϊκή διοργάνωση μετά το Βαλκανικό κύπελλο, κορυφώνεται σήμερα, κατά τις 9 το βράδυ.

Κατά τις 9 και όχι στις 11 το βράδυ, γιατί τότε θα είναι μια διαφορετική σελίδα και θεώρηση. Προς το παρόν, η πόλη χαίρεται και προσπαθεί βασικά να πάρει λίγο από τη λάμψη. Από τους αιρετούς και τους προύχοντες που φωτογραφίζονται με τους παίχτες και τον προπονητή, μέχρι τους δεκάδες που ανάψανε τους πυρσούς το βράδυ της Τετάρτης στο παραλίμνιο, η πόλη ψάχνει τρόπους να εκφράσει τη χαρά της, αλλά κυρίως, να γραπωθεί από αυτή. Ο καθένας ψάχνει να δώσει νόημα σε αυτή την υπόθεση, από το βήμα να εκφράσει την άποψή του για το πού πρέπει να είναι το γήπεδο μέχρι τα παράπονα για τις συγκοινωνίες της πόλης. Από αυτό το «ήσυχο ντελίριο» των τελευταίων ημερών, ειδική αναφορά πρέπει να γίνει σε εταιρία ανακύκλωσης αυτοκινήτων που κρέμασε το πανό του ΠΑΣ στην πρέσα για τα οχήματα και έβαλε λεζάντα στην ανάρτηση «το μυστικό είναι στο πρέσινγκ», ως μήνυμα για το σημερινό ματς.

Το ποδόσφαιρο είναι η χαρά των πολλών και κυρίως, των φτωχών. Και επειδή είναι η χαρά των πολλών, οι λίγοι προσπαθούν να κρεμαστούν από πάνω του και να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες για προβολή, για ταύτιση με κάτι λαμπερό και νικηφόρο σε εποχές που η ήττα περισσεύει, ακόμα και για εκμαυλισμό κοινωνικοπολιτικό. Γι αυτό και η αποψινή υπόθεση μετά τις 11 το βράδυ που θα έχει τελειώσει ο αγώνας, θα είναι διαφορετική:  μόλις τελειώσει το ματς θα μετράνε τα ποδοσφαιρικά δεδομένα και το αποτέλεσμα και όχι η κορύφωση του πανηγυριού. Μέχρι τότε, η ιστορικότητα της στιγμής και η συνείδηση ότι τη ζεις ως πραγματικότητα (και όχι ως φάρσα) κερδίζει κάθε άλλη παράμετρο. Γι αυτό και στην πραγματικότητα, δεν έχει σημασία αν ο ΠΑΣ νικήσει απόψε ή αν θα περάσει την Οντ που μέχρι τώρα ήταν γνωστή στην Ελλάδα από τα κουπόνια του Στοιχήματος. Μέχρι τότε θα έχουν γίνει πολλά πράγματα ήδη.

Μέχρι να σφυρίξει την έναρξη ο διαιτητής, καλύτερα από όλους όσους φωτογραφηθούν ή κάνουν δηλώσεις ή πούνε κάτι εφαπτόμενο με το ματς ή υπολογίσουν πόσα χρήματα θα βγάλει η ομάδα ή και οι ίδιοι, τα λένε δύο άνθρωποι: ο ένας, ο Εδουάρδο Γκαλεάνο, συγγραφέας, κάποτε έλεγε ότι δεν είναι παρά «ένας ζητιάνος που περιφέρεται ανά τον κόσμο, παρακαλώντας για λίγο καλό ποδόσφαιρο στα γήπεδα». Ο άλλος, ο Μπιλ Σάνκλι, προπονητής, έλεγε ότι «κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ποδόσφαιρο είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Είμαι πολύ απογοητευμένος από αυτή τη στάση. Σας διαβεβαιώ ότι είναι, πολύ, πολύ περισσότερο σημαντικό από ζήτημα ζωής και θανάτου».

(* στη φωτογραφία είναι ο Γκαρίντσα και όλοι τους)