Τελικά γίναμε… Ρουμανία

Όταν ξεκίνησε αυτή η πολιτικοοικονομική περιπέτεια πριν από μια δεκαετία, κατά την οποία ο καπιταλισμός κάλεσε τους εργαζόμενους να πληρώσουν (ξανά) τα σπασμένα. Στην Ελλάδα η μόνιμη επωδός των περικοπών ήταν «θα γίνουμε Βουλγαρία». Βουλγαρία δεν γίναμε, γίναμε όμως… Ρουμανία, μετά από οκτώ χρόνια σκληρής λιτότητας και λάθος πολιτικών.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, στην Ελλάδα, το 21,1% του πληθυσμού παρουσίαζε πέρυσι υλική στέρηση. Πάνω από εμάς στην ΕΕ ήταν μόνο η Βουλγαρία και κάτω από εμάς, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Λιθουανία…

Κοινώς, ούτε οι «μεγάλοι ρυθμοί ανάπτυξης» εξασφαλίζουν αυτόματη ευημερία, ούτε τα μνημόνια είχαν θετική επίδραση. Η Ελλάδα το 2008 βρισκόταν στο 11,2% αυτού του πίνακα, με μέσο όρο στην Ευρωζώνη το 5,9%. Το 2013 έφτασε στο 20,3% και το 2015 στο 22,2%.

Σήμερα, ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 6,7% του πληθυσμού, να δηλώνει ότι «του λείπουν πράγματα» και το 5,8% στην ευρωζώνη.

Την ίδια περίοδο, το 2017, το 34,8% του πληθυσμού στην Ελλάδα βρίσκεται στο πεδίο του «κίνδυνου φτώχειας». Το ποσοστό μειώνεται, αλλά πολύ αργά και λίγο, από το 2014 που έφτασε στο ψηλότερό του σημείο…